[bluemoon24]

Hem Sultan Hamid, hem o dönemin devlet

adamlari iktidarda idi!.. Halbuki gaye, ne Kanun-u Esasî'nin (Anayasa) tekrar

yürürlüge girmesi, ne Mesrutiyet'in ilâni, ne de Meclis-i Meb'ûsân'in

açilmasiydi... Bunlar birer vasita idi ve bu vasitalardan istifade ile Sultan

Hamid devrilecek, Pâdisahin Islâm âlemindeki hilâfet politikasi yok edilecek,

Devlet-i Aliyye yagma edilecekti...

Bize düsman

ser kuvvetler bu gaye ile Ittihatçi çete efradinin elinden tutmustu amma,

Mesrutiyet'in ilânina, Meclis-i

Meb'ûsân'in açilmasina ragmen Sultan Ikinci Abdülhamid Hân hâlâ mevkiini

muhafaza ediyordu. Üstelik millet çogunluguyla padisahi seviyordu, ordu, mühim

ekseriyyeti ile Pâdisaha bagli idi, "Hareket Ordusu" Kumandani Mahmud Sevket

Pasa, Meclis-i Meb'ûsân Baskani Ahmed Riza Bey'e söyle diyordu: "Ben

maiyyetimdeki askeri, mesrutiyet ve pâdisahi kaldirmak isteyenleri te'dib

edecegiz (cezalandiracagiz), Pâdisahin ve milletin cani tehlikededir diyerek

buraya getirdim. Hal'in (Pâdisahi tahttan indirmenin) bizim tarafimizdan vuku'

bulacagini asker duyarsa isyan eder, mahvoluruz." Milletvekilleri ise, Yildiz

Sarayi'nin "Tûlânî Merasim Salonu"nda 31 Aralik 1908 Persembe günü verilen

ziyafette birbirini çignercesine Pâdisahin elini etegini öpmüslerdi, koyu bir

Sultan Hamid düsmani olan o devrin ünlü kalemsoru Hüseyin Cahid (Yalçin)

hâtiratinda: "Abdülhamid ile görüsen Avrupalilar, onun pek çekici ve baglayici

bir nezaket ve sahsiyyeti oldugunu ötedenberi yazarlardi. Bunu dalkavukluga ve

menfaatperestlige hamlederek inanmazdik. Fakat bu gece Abdülhamid'deki büyük

cazibeyi ben yakindan gördüm. Ziyafet sonunda hemen bütün

mebuslarin/milletvekillerinin kalbini kazanmisti" diyerek bu gerçegi itiraf

etmistir!.. Sultan Abdülhamid Hân'in saltanati boyunca (1876–1909) kazandigi bu

muhtesem nüfuz ve itibar, Ittihatçilari korkutmus ve iste onlar, bütün

gayretlerine ragmen sekiz buçuk aydir Pâdisahi devirmeye muvaffak

olamamislardi!..

Halbuki,

Ittihad ve Terakki adli çetenin basindakilerin ekserisi masondu ve bu masonlarin

kayitli bulundugu loca Sultan Abdülhamid Hân'in tahttan indirilmesine çoktan

karar vermisti!.. Masonlar bu kararla Ittihatçilara yardimci olmuslar, tiyatro

oyununu andiran bir merasimle (tekris) yemin ettirmislerdi!..

Gizli

anlasma!..

Sevr'e

kadar, düsmanlarimizin aleyhimize yaptiklari –elimizde bulunan bes gizli

antlasmaya göre– gayeleri: Milletin ve devletin haklarini titizlikle koruyan,

düsmanin bütün mel'anetlerini en ince teferruatina kadar bilen ve aldigi

fevkalâde tedbirlerle, bu arada bizzat elindeki "Yildiz Istihbarat Teskilâti"

çalismasiyle koskoca Osmanli Imparatorlugu'nu (Adriyatik'ten Bagdat'ta, Kuzey

Karadeniz sahillerinden Orta Afrika'ya kadar) bütün iç ve dis düsmanlara ragmen

ayakta tutan Sultan Ikinci Abdülhamid Hân devrilecek ve sonra... Ve sonra Yahudi

Filistin'e yerlesecek, Pâdisahin Islâm âlemindeki taa Çin'e kadar uzanan büyük

nüfuz ve itibari yok edilip Ingiliz emperyalizmasi hâkim olacak, Moskof, gözünü

diktigi "Bogazlar"i alip Akdeniz'e inecek, "Türkiye'nin mirasi üzerinde

Almanya'nin haklari"ndan bahseden Almanlar, Ingilizleri alt edip Anadolu ve

Mezopotamya ile beraber Hindistan ve Misir'a sahip olacak, biri surayi, digeri

burayi zaptedecek... Velhasil muhtesem Imparatorlugumuz yikilip

gidecekti!..

Asirlardan

beri bu gaye pesinde kosan düsman, Tanzimâtçisini da, Yeni Osmanlisini da,

Ittihatçisini da zaman zaman hep bu gaye ugruna besleyip bagrina basmis bu

gaafilleri veya hainleri kendi usullerince ayni gaye ugruna

yetistirmistir!..

Tanzimâtçidan Yeni Osmanli'ya, ondan da Ittihatçi'ya intikal eden bu

gaflet veya ihanet nihayet netice vermis, tarihimize "irticâ" diye geçen Rumi:

31 Mart 1325, Milâdî 13 Nisan 1909 olayi sonunda Sultan Ikinci Abdülhamid Hân

al-asagi edilmis, kendi ifadesiyle: "........ fimabaad (bundan sonra) ne

pâdisahligin ve ne de hilâfetin ehemmiyeti kalmayacaktir. Zannedersem ben,

hateme-i müluk (pâdisahlarin sonu) olacagim" demis ve gerçekten ondan sonra

gelen kardeslerinden Suldan Resad (1909–1918) Ittihatçilar elinde esâretten bir

saltanat sürmüs; Sultan Vahideddin (1918–1922) ise bahtsiz bir Osmanoglu olarak

yurt disina hicret edip hayatini gurbette tamamlamistir!..

Ve

sonrasi...

91 yil

evvel 27 Nisan 1909 Sali günü "Meclis-i Millî" denilen içlerinde pek çok hainin

de bulundugu Âyan/Senatör ve meb'ûsanin/milletvekillerinin bulundugu topluluk

"tamamen uydurma, iftira, yalan, efsane saheseri" bir fetvâ ile Abdülhamid Hân'i

tahtindan indirdi!.. Böylesine bir fetvâya Fetvâ Emini Haci Nuri Efendi bütün

tehdit ve tazyike ragmen muhalefet ederek meslek-i ilmiyyenin haysiyyetini

korumustur. Mevlâ râhmet eyleye...Sultan

Ikinci Abdülhamid Hân'i tahtindan indirenlerin basinda Talât Pasa vardir. Mason,

hem de Üstad-i-a'zam derecesinde mason olan bu Talât Pasa için Falih Rifki Atay:

"Imlâsini bizim düzeltecegimiz kadar Türkçesi vardi" der!..Iste bu masonun basinda bulundugu çete,

"tamamen uydurma bir fetvâ" ile Abdülhamid Hân'i devirdikten sonra, yeni bir

"afvolunmaz hatâ", "silinmez leke" ile, içlerinde ünlü bir Yahudi'nin, bir

Ermeni'nin ve iki de karanlik islerin adamindan kurulu bir heyeti, "Osmanli

tarihinde tek bir misli olmayan fâcia" ile Müslümanlarin Halifesi olan alti yüz

yillik Osmanli devletinin hâkanina göndererek tahttan indirildigini bildirmekten

utanmadilar!.. Ve sonra da ayni günün gecesinde alelacele bir kararla Selânik'e

gönderdiler!.. Yirmi dört kisilik maiyyetiyle çok zor sartlar içindeki bu

yolculugun ne müdhis bir eziyet içinde geçtigine dair pâdisahin kizlarindan

Sadiye Sultan (1886–1977) ile Ayse Sultan'in (1887–1960) yayinlanmis

hâtiralarinda ibretle okunacak sayfalar vardir!..

O tarihe

kadar pek çok pâdisah hal' edilmis/tahtindan indirilmis, hattâ Ikinci Osman/Genç

Osman (1618–1622) ve Abdülaziz Hân (1861–1876) gibi öldürülenler olmus, fakat

Istanbul disina sürgün edilen pâdisah olmamisti!.. Hareket Ordusu basinda

Istanbul'a giren ve Abdülhamid Hân'in "büyüklügü" sayesinde müdhis bir

lüpçülükle zafer (!!!) kazanip tam bir diktatör kesilen Mahmud Sevket Pasa bu

sürgün isini plânlayan kimsedir!.. Sultan Hamid bu nankörün tertibi, oyunu ile

Selânik'e giderken, Istanbul'da korkunç bir soygun baslamis, daha evvel

kaydettigimiz bu korkunç soygun tarihimize "Yildiz Yagmasi" diye geçmis ve bu

"yagma"dan kurtulabilen yalniz Yildiz Kütüphânesi olmustur!..

91 yil

evvel 27 Nisan 1909 Sali günü baslayan Abdülhamid Hân'in Selânik'deki sürgün

hayati 1912 yilinin 1 Kasim Cuma gününe kadar üç sene, alti ay, üç gün devam

etmistir!.. Bu üç buçuk yillik sürgün hayatinin zorluklari, istirabi, hüznü ve

üstelik servet gasbi basta Mahmud Sevket Pasa olmak üzere, Ittihatçi çete

basindaki sergerdelerin yüz karasidir!..

Bu haftaki

yazimizi Ali Riza Alp'in bir cümlesiyle noktalayalim: "Abdülhamid'i kötülemek

cehalettir."Mustafa Müftüoglu