|
Ben küçük bir çoçuk iken.......... )/Ben hala küçük bir kediyim ama yinede küçüklüğümüzde bizi sevindiren üzen kıran mutlu eden şaşkına çeviren aptallaştıran akıl sır erdiremediğimiz sevdiğimz sevmediğimiz yani çoçukluğumuza dair anıları bir karıştırın bakalım neler çıkacak yazalım uzun uzun masal tadında okuyalım derim ben konu geniş çoçukların hayal (sen değil hayal abla smiliyface) dünyasındaki ütopyalar ortaya çıksın istiyorum ehh dememem bile gerek yok yazmazsanız tırmık geliyor bakın havada geldi bile sonra kuduz aşısı ile uğraşmak zorunda kalırsınız küçükken hayatınız ,aileniz yaşamınız,arkadaşlarınız,okulunuz,yemedikleriniz,m ızmızlıklarınız şımarıklıklarınız ayyyyy işte küçükken olan herşey isterseniz kendi çoçuğunuzun küçüklüğünüde yaza bilirsiniz oda sizin bir parçanız ve hala o bir çoçuk haydi klavye başına marş marş blook sevincli cat56 clapping |
Ynt: Ben küçük bir çoçuk iken.......... çocukluğumu çok iyi hatılamıyorum...bir kaç hatırladığım şey var tabii, evimizin etrafı akraba ahalisi ile dolu idi.....arka cephemizde teyzemler,sağ cephede amcalar,sol cephede,dayılar... ve maalesef vıcık vıcık bir aile ilişkisi.... şimdi hepsine olabildiğince uzağız...ben ve annem karşılıklı binalarda oturuyoruz...balkonlarımız birbirine bakıyor... sanki herkese uzak olarak bir çeşit koruma kalkanı oluşturduk....ve sadece birbirimize yakın olarakta güç biliği oluşturduk... bu özellikle yarattığımız bi durum değil...sanki içten istediğimiz vede zamanla olan bir durumdu... ha birde gençlik yılları var...18-20'li yaşlar... dolu dolu yaşadığım yıllardı...hiç unutmadığım arkadaşlıklar,aşklar,sevgiler vardı o yıllarda... ttli3 |
Ynt: Ben küçük bir çoçuk iken.......... Bildiğiniz üzere ben haylaz bir çoçuktum ağaç tepeleri bayrak direkleri damlar ağaçlar benim mekanımdı kediler yüksekte olup etrafı kolaçan etmeyi severler ya o yüzden hep kedilerin suçu yahu sevincli arabaların ışıkları nasıl çalışır die merak eerdim elektrik direği olmadan nasıl ışık olduğuna şaşardım yolboyu bizi takip eden ay a ise çok şaşırdım aydede bizi izliyor diye sölenirdim blook |
Ynt: Ben küçük bir çoçuk iken.......... Ben küçükken yazlık sinemaya giderdik.Mahallede iki tane sinema vardı , bir gün birine birgün öbürüne giderdik.Bütün mahalle çoluk çocuk gazozların içine leblebi atardık.Parmak çukolata,nestle gofret,firigobuz,şemsiye çikolata hele jöle şekerler, meysu ilk meyvesuyunu,yedigün gazozu,şokellayı,televizyonun ilkyayınını,gençlik parkını,aileboyu bayram gezmelerini,pazar günleri kalabalık piknikleri ,kuru köfte,piramit pasta,boş sadeviç,eklerleri.bütün bunlar çocukluk anılarımda dünmüş gibi duruyor. smiliyface |
Ynt: Ben küçük bir çoçuk iken.......... ben küççük çocukken kardeşimi pek bi severdim.o kadar cok severdimki , benim kirpiklerim upuzuuun iken, onun kirpiklerinin kisacik olmasına gönlüm el veremezdi.ve pratik bilgilerim eşliğinde masum ve abla sozunden hic cıkmayan kardeşimide ikna ederek birgun onun kirpiklerini ucundan azcik kesmeyi denedim.başarılı bir kesimden sonra bir an önce uzamasını dileyerekten ve de dua eder iken önemli bilimsel bir ayrintiyi gözden kaçirdiğimizi nerden bilebilirdik? oysa biz enerjik ve umutlu kücücük sevimli kardeşler idik.. israrla kerdeşimde bir acayiplik olduğunu söyleyen fekat bunu keşfedemiyen annemin sabah çiğlik atmasıyla irkildiğim güne kadar hersey cok güzeldi. ben ise battaniyemin altinda derin uyku modlarında sanki cığlığı hiç duymamiş ve asla duymayacak olmanın dileğiyle titreyerek yatarken hışımlan uyandırıldım. kardeşimin canım gözleri kirpikler azaldığından çapak üretimini arttırmış ve sabah uyanmasına rağmen gözleri uyku modunda yapışık kalmaya devam eder olmustu. zavallıcım çapaktan yapişan göz kapaklarını açamamiş idi. ben de üzüldüm tabi. ama nafile dayağı yedik.. ogun bugundur sac kesilince uzar teorisini başka hiç bişeyde kullanmam. yıl 2008 kardeş 30 yaşında konu açilsa kazara (allahtan açılmıyor)kirpikler nedense hep benim yüzünden boyledir. halbuki gerçekten gürleştiler.ama siz denemeyin. y789 |
Ynt: Ben küçük bir çoçuk iken.......... harıka bır hıkaye karnım agrıyo gulmekten khkh56 |
Ynt: Ben küçük bir çoçuk iken.......... biz pekte küçük değildik canım,( kazık kadar dediklerinden biraz daha küçüktük) önümüz bayram annem aldı bizi çarşıya çıkardı..gitmeden öncede söyledi; bayramlık almaya gidiyoruz yanımda şu kadar para var, yarısıyla sana diğer yarısıyla kardeşine bayramlık alıcaz..( hayatı boyunca dikkat etmiştir hak geçirmemeye)...uuuuf ..uçuyoruz sevinçten..gittik.ilk durak C&A reyona girer girmez ben hemen bir kıyafet buldum kendime, üzeri gök kuşağı renklerinden çizgili bir ceket altı ispanyol pantolon..(hala daha etiketlere bakma huyum yoktur. zevkimde pahalıdır..beğendiğim şeyler hep benim bütçemi aşar ).o zamanda bakmadım tabiii..annem baktı..bunu sana aldımmı ablana daha ucuz bir şey almam lazım, bunuda yapmam dedi...hiiiiiiih..içim kaldı takımda ben bir şeyi beğendimmi illa onu alıcam başka bir şey beğenmem, beğenemem..kuzum ablam benim daha ucuz bir kıyafete razı oldu bana o kıyafet alındı..bayram günü tavuskuşu gibiydim..bereket annem zevkli kadın ablamın kıyafetinide fularlarla falan güzelleştirdi..geceden saçlarımız sarıldı...ablamın saçları kudretten güzel, dalgalı...sarıldımı iki üç gün güzelliği bozulmuyor..benimkiler 15 dakika sonra eskisinden beter ..ablama bakıyorum..saçlar harika, kız güzel, alımlı...kendimi teselli ediyorum içimden ( onun saçları güzel amaaaa benim kıyafetim harika.)..yoksa ilk fırsatta yolcam saçlarını...neyse bayram geçti...bir gün..ablam benim takımı giymiş...çıkarken anahtarlarıda evde unutmuş...pencereden gireyim derkeeeeeen..canım pantolonumun poposu caaaaart..yırtılmış...tabii hemen saklamış...ben iki üç gün sonra gördüm ve kıyamet koptu...öööyle bir yoluştukkiiiii...dinleniyoruz, dinleniyoruz..tekrar başlıyoruz..akşama kadar..doyamadık yoluşmaya...annem geldi..bir baktı bizim saçlar tiftik tiftik...yüzümüz gözümüz tırmık içinde ..şaaaak diye düştü bayıldı...hemen su, kolonya falan ayıltıyoruz, kadın bizim yüzlerimizi görünce..o, güzel yüzlerinize nasıl kıydınız deyip tekrar fenalaşıyor...neyse ayılttık..annem iki üç gün konuşmadı bizimle..bir kıyafet kardeşinden kıymetlimi diye bana darıldı...ablamada hem kardeşinin kıyafetini yırtıyorsun hemde dövüyorsun diye...kıyafet yüzünden çok kavgamız oldu ablamla..halbuki annemde babamda saçımızın kurdelesinden..ayakkabılarımıza kadar, kızılaydan giyinen çocuklar misali her şeyimizin aynı olmasına gayret ederlerdi...( çok nadirdir değişik bir şeye sahip olduğumuz)..ama çocukluk işte ben onun saçlarını kıskanırdım..hanımlığını kıskanırdım..içten içe asla belli etmeden...herhalde oda bana alınanı kıskanırdı..belli belirsiz..iki kardeş birbirmize iyi davranmaya o, kadar proğramlanmışızki, yıllar sonra tam 37 yaşıma girdiğimde itiraf ettim ona saçlarını kıskandığımı...çok şaşırdı..sen o kadar güzeldinki..beni kıskanacağın aklımın ucundan bile geçmedi dedi...ah bir bilse makası alıp şöööyle yol yol kesmeyi kaç kere istedim..( laf aramızda çirkin olsun diye afro yaptım kadının saçını, oldu bir taşbebek..)dedimya allah güzel yaratmış..güzeldir benim ablam..şimdi canımı istesin..herşey feda ona..kendi ellerimle dikiyorum kıyafetlerini...canım ablama..arkadaşıma, can dostuma..hem kara hemde ak günlerimde sadece o, vardı yanımda, ikimiz yumruklarımızı aynı yere vurmayı bildik..toparladık kendimizi hemde ele avuca sığmayan çocuklarımızı...onun için bana ölümden öteye köy yok..istesin canımı vereyim..tüm kardeşlere saygılı sevgiler..vede kocccaamaaaaan kiss3 |
Ynt: Ben küçük bir çoçuk iken.......... dayim tır soforu idi uluslar arası.tırın arkasında benim adımı yazacak kadar severdi beni.getirirdi hep son model oyuncaklar.bir sürü oyuncağım olmasına rağmen ben topraktan tabaklar,bardaklar, otlardan yemekler yapardım bir de yemeğe misafir cagirirdim.beş taş oynardım saklanbaç oynardık ip atlardık damlara tırmanir kum tepelerine atlardık aksiyon olsun diyerekten neyseki çok kanlı olmadı. anneannem yan evde oturur idi. ayda bir birikmiş carşafları kaynatma günleri vardı kazanlarda toplu olarak bahceye cıkarlar kazan kazan çarsaf kaynatırlardı.. bizede oyun olsun diye iki legen biraz su ayirirlardı bazen bizde bi yandan kendimizi mühim işler yaptık sanardık..ne zevkliydi o koku, o telaş, o yardımlaşma o güven.. |
Ynt: Ben küçük bir çoçuk iken.......... bense kurallara aykırı, düzene aykırı bi tiptim hep. çocukkende öleymişim hala öleyim. herkesce normal karşılanan şeyler bana uzak,benim yaşam kurallarım başkasına uzak gelirdi eskiden beri. aylak arsız ruhum, yaşam coşkum ve enerjimi hiç kaybetmediğim için kutluyorum kendimi..ama bunu bu yaşımda yapıorum artık gençken düzene uyamamak adına çok hırpaladığımda oldu. oğlumda bana benzior..:) misal ben sabah ezan sesini duyarsam tekrar uykuya dalamadığım için öfkeleniorum. ilginçki.3,5 yaşındaki küçükadamımda öfkelenior:)) |
Ynt: Ben küçük bir çoçuk iken.......... mlk34 ben küçükken bizim ev hem eylenceli hemde acaip gürültülüydü:) dört kız kardeşiz ve anılarımız çok küçüklüğümüze dair.kızkardeşimle annem ne zaman üzüm alsa o üzümlerin hepsini gizlice dolaptan aşırır sonra işe girişirdik.üzümleri gizli yerimizde düzelce sıkıp suyunu çıkartırdık,sonra o suyu bir kavanoza doldurur ağzını kapatır beklerdik.bizim mantığımıza göre o üzüm suyu bir gün sonra şarap olmalıydı:)her defasında bi sonraki gidip baktığımızda olmadığını görünce çok üzülürdük:( gündüzleri terasta evicilik oynarken mutlaka annemin rujunu araklayıp yanaklarımıza allık olarak bi güzel sürerdik,bir gün yakalandık sandık :ablam gelip bizi apar topar terastan alt kata indirdi,sürdüğümüz ruj allıktan dolayı yanaklar kıpkırmızı tabii.tamam dedik şimdi fırçayı yiyeceğiz.ama süüper zeki ablam aşağı inince anneme :anne şunlara bak güneşte ne kadar çok kalmışlar yanakları kıpkırmızı olmuş dedi ve biz gülmekten yerlere yattık:) bir de çekyattan çekyata uçma var tabii ellerimize ablamın defterlerini alır kanat çırpar gibi çırpardık ama uçamazdık:) gulensmiley |
Ynt: Ben küçük bir çoçuk iken.......... baya muzur ve yaramazmışınız :) ben ise çocukken huysuzun tekiydim. arkadaşlarla komşunun bahçesinden elma çalar,yakın mahalle çocukları ile kavga ederdik. en zevkli zamanlarımız ise mahalle maçı yaptığımız zamanlardı |
Ynt: Ben küçük bir çoçuk iken.......... Ben çocukken çok konuşurdum hayal meyal hatırlıyorum.Etrafda ne kadar esnaf varsa beni çok severlerdi,(o günleri çok özlüyorum şimdi öyle mahalle dostlukları yok) şirin bir çocukmuşum annem öyle diyor!Maalesef küçüklük fotografım yok,bu içimde hep bir yaradır.Şimdikiler şanslı benim 6 yaşında bir kızım var,ev onun resimleriyle dolu,her istediği oluyor,biz öyle büyümedik;benim bir ablam birde abim var üçümüz ve annem babaannemin yüzünden çok dayak yedik,televizyonumuz yokken karşı komşunun açık penceresinden görünen ,sesini bile duyamadığımız çizgi filme bakıyoruz diye agl34...babam şimdi annesini dinleyip bize yaptıklarından pişman aklına ne zaman gelse ağlar,şimdi iyi durumdayız annem sayesinde,o çok güçlü bir kadın köyden gelip üniversiteye kadar okudu,bilgisayar,daktilo,dkiş-nakış,vb herşeyi öğrenip diplomalarını aldı.Herkes onu çok seviyor,yaşadığı zorluklara rağmen hayata hiç küsmedi,hep dimdik ayakta oldu onun gibi bir annenin çocuğu olmaktan gurur duyuyorum,onu çok ama çok seviyorum,iyi ki var kiss3.Umarım bende annem gibi olabilirim.Kızımla aram çok iyi,bana hep canım annem ,melek annem diyor,beni üzmüyor,aynı anneannesi gibi hayata gülen bir çocuk,Çocukluğum üzüntülü ve zor geçsede herşeye rağmen bakıyorumda biz bugün güçlü bir aileyiz,çünkü gerçekten birbirmize bağlıyız,sevgi doluyuz,bu beni ayakta tutuyor.Aklıma geleni yazdım,Hatam olduysa affola...... mlk34 |
Ynt: Ben küçük bir çoçuk iken.......... AYŞE TEYZENİN ERİKLERİ.. biz daha doğmadan dikilmiş bahçemize yiyeceğimiz, meyvelerin ağaçları..her şey ama herşey vardı bahçede...anacığım mahalle çeşmesinden kova kova su taşıyıp sulamış yetiştirmiş..hepsini sevgiyle diyemiyorum...nefret etmiş o, su dolu kovaları taşırken meyvedende bahçedende ..olsun...biz kendimizi bildiğimiz zaman ağaçların tepesindeydik...dedim ya bahçe büyük ve içinde sebzeden meyveden bol bir şey yok..bahar gelip çilekler olmaya başladığı zaman halacım en iri çilekleri yaprakların altına gizler olgunlaştığında ise..herkesten gizli bana yedirirdi... komşumuz ayşe teyzenin bahçesinde bir erik ağacı vardı mübarek her yıl hem kendi sahibini hemde komşuları doyururdu..erikler yeşil yeşil olduğunda ayşe teyze başlardı bizden tarafta olan dalları sallamaya. o dal bizim, yani komşunun hakkıydı...bahçemize erik yağardı...amaaa.. onun kiremitlerini kıra kıra çıktığım çatısından uzanıp çaldığım eriklerin tadı hala damağımda...mekanı cennet olsun..kiremitler tıkırdadığında bilirdi..benim erik hırsızlığı yapacağımı...öksüzüz diye sesini çıkarmazdı..yağmurlar başladığında ise her yıl damı akardı evinin, kiremitler değişinceye kadar damlayan suları leğenlerde toplardı...o fakirliği değilde o, hatır saymayı, özlüyorum... |
Ynt: Ben küçük bir çoçuk iken.......... ben küçükken çok usluydum 5 kız kardeştik biz en büyük bendim.bizimde bahçeli bir evimiz vardı ağaçlarımız vardı en çok dut ağacı severdim dutları çok güzeldi elma ve şeftaliyi zaten olmadan yerdik olduklarını hiç görmedim bide ayva agacımız vardı çok güzel kurtlu ayvası vardı.kurtluydu ama kurtsuz yerleride o kadar lezzetliydiki yumuşacıktı.özlemedim desem yalan olur.en çokta bahçede 2 ağaç arasındaki hamakta uyumak çok güzeldi.kardeşlerimi orda uyuturdum.evimizin yakınında piknik yeri vardı oraya inerdik çay demlerdik bide yufka yapardık sacta ne güzel günlerdi ya nerden getirdiniz şimdi aklıma art56art56 |
Ynt: Ben küçük bir çoçuk iken.......... ben hiç çocuk olmadım.ama şimdi benim çocuğum var.ona takılıyorum belki eksiklerimi tamamlayabilirim diye... aldığımız her oyuncağı beraber kırıp içine bakıyoruz bu nasıl çalışıyor diye sonrada tamire kalkıyoruz ben bilsemde eskisi gibi olmayacağını canım oğlum bilmiyor. dağıtıyoruz tüm dolapları her yer oyuncaklarla doluşunca toplayalım dediğimde o hep yorgun olduğunu enerjisinin bittiğini söyleyip kaçmaya çalışsada bir öpücükle kandırıyorum onu bak enerjim sana geçti,inanıyor annesine ve yarım yamalakta olsa topluyor çıkıyoruz parka o çamurda oynarken seyrediyorum girmeme gerek yok zira kendi çamurdan dünyamda çırpınıyorum.gülüyorum haline onun çığlıkları kahkahaları değiyor sonradan gelecek temizlik zahmetine balıklarımız var beraber bakıyoruz beslenmesi onun temizliği benim görevim.o artık tabağındaki balıkları yiyemiyor çünkü arkadaşlarıda balık, oysa ben hiç zorlanmıyorum balık yerken kablumbağa oluyoruz o emeklerken bende üstünde emekliyorum ve marul yaprağı görünce başını çıkarıyor insan görünce içime saklanıyor sonra tekme atıyor bir yaramaz çocuk ters dönüyoruz o halen anlayamadı kablumbağa ters dönünce hemencecik dönmez geri önce o kalkıyor ayağı sonra beni elimden tutup kaldırıyor babası çıkarken evden, en son ben öpeceğim yarışına tutuşuyoruz.o çözmüş bu işi ilk öpüp kapıyı kapatıyor.oysa bir yarışta da rahatlık olsundu tüm derdim. beraber kek yapıyoruz.o tüm kek hazırlanana kadar vanilyayla kabartma tozunu açıp boşaltabiliyor ancak.bazen üzülüyor yaptığı işin miktarına ama önce çocuk olsun istiyorum erken büyümek can sıkıcı olabiliyor.karıştırma kabına isabet etmeyen her kabartma tozu için şükrediyorum. |
Ynt: Ben küçük bir çoçuk iken.......... çocuk olmak güzeldi.. tüm çocukluk anılarım..başkalarının gasbettiklerinden kaçırabildiklerim..o kadar az ve o kadar kıymetlilerki...belkide bu yüzden ben çocukluk yaparken, ayşe teyze kiremitlerini kırmama asla söz söylemedi, belkide bu yüzden, kızını, oğlunu dövdüğüm komşular, eve şikayete geldiklerinde halacığımın beni tuvalete sakladığını bildikleri halde..neyse haticanım..çocuk bunlar, siz bi tembih edin bir daha yapmasın deyip gittiler kapıdan.. evdeki aletleri tamir ederim şimdi, öyle bir dağıtırım ki, topladığım zaman mutlaka bir kaç parçası artar..oh olsun canıma değsin..çocuğumla yaşadığım çocuklumu hala daha yaşıyabiliyorum..hepinizede tavsiye ediyorum..hayat ciddi ve büyük olmamızı gerektiren bir yığın durum koyuyor önümüze, ben, şimdi 50 yaşımda, hayattan çocukluğumu çalıyorum aa34 hayatın ruhu bile duymuyor aa34 aa34 aa34 aa34 aa34 aa34 |
Ynt: Ben küçük bir çoçuk iken.......... s45apk eminim kimse benim gibi çocuk olmamışıtr bunların bir kısmını yazmaktan utananadam utanıyorum ama BENİM GÜZEL ÇOCUKLUGUM madem çocukluk yazayım , arkadaşlar hekes çocukken kedi besler köpek besler ben olaya çekirgeyle başladım bildiğimiz çekirge çok büyüktü elim kadardı elektronik eşyalara merakım hep olmuştur annemin bana hediye ettiği eski yuvarlak fırın vardı ASLINDA hediye etmeycektide etsin diye bozmustum çekirgemi onun içinde beslerdim kaçmasın diye kapagı örter içine birazda yeşillik kordum camından izlerdim ayrıca çay bardagının altıyla suda kordum , daha sonra kumru beslmeye basladım babam getirmişti yumutlamıyor diye bi parmakla birini öldürdüğümü hatırlıyorum çocukluk işte erkekmi dişimi diye bakarken o ufacık serce parmagım nasıl olduysa kusu mundar etti , sonra köpek yavruları vardı annem istemiyordu bende dışarıya yuva yapmıştım derme çatma orda besliyordum onları çalmışlardı anneleri lesi ye benziyordu bir sabah kalktım hepsi gitmiş ya çalmışlar yada anneleri başka yere götürmüş ilk okula başladıgımda çantamda müimmat boldu defter kitap pil kablo gazoz kapagı misket ayrıca yemegimde vardı iki kalemim olurdu okulda mutlaka kaybederdim okul hırsız kaynıyordu hatta silgi çalmalarından bıkmıştım kaleme sahip çıkıyordum artık , silgiyi annem yorgan ipliğiyle madolyon takıyorum oglum sana diyerek boynuma takıyordu ı sonra sınıfta ipi kestiler boynumdan çaldılar ama hırsızı şişko yakalamıştı şişko benim ilkokuldan öğretmenimdi birgün eve iki tane köpek getirdim yavru annem bahçeye koymuyordu kimse evde yokken evin içine karesimle koyduk birini bi köşeye birini öbür köşeye adam gibi otuturup kasıkla ve tasla çorba içirirken annemin o gün akşam için yaptıgı mercimek çorbası hiç unutmam bi köpege bi kendime çorba veriyordum yakalandık annemin bagırmasıyla köpekler canlarını kurtardı kaçtılar ama ben ve kardesim amansız terlik saldırısından kaçamadık kardesim camın demirlerinden sıgıyordu benim kafam sıgmadıgı için kaçamadım o kaçmıştı . güzel bi anıydı dayagı yedim ama hayla anlatırım.. köye götürmüştü dedem onlarda kalıyordum dedem ototriter biriydi onun yanında kalıp ahlakımın daha iyi yaramaz olmamam içinde bizimkilerin canına minnetti 40 gün kaldım 40 yıl gibi gelmişti canımdan bezmiştim hergün kendi kendime türkü söylüyordum daglar bizim daglarımız yolar bizim yollarımız diye :) dedemin evde çok sevdiği bi radyosu vardı osanmasın sever oynasın diye elime vermişlerdi kaşla göz arasında tüm söktüm tekrar toplayamadım tabi dedeme hiç duyurmadık ben gidince duymuş tabi ben gidiş o gidiş bidaha ugrarmıyım ,köyde herkezi yıldırmıştım karabası yoldan gecenlere saldırması için kişkiriyordum koyunlar geciyordu üstlerine biniyordum gercekten tası atıp altına kafasını tutan bi çocuktum,birgün kendi kafamı yardıgımı hatırlıyorum tası havaya attım kafa caktım çocukluk işte :) benim çocuklugum cok yaramazlıkla geçti sapanla kuş avlardım hala çok pişmanım ama aklım yetmediği için kızamıyorum kendime günlük sapanla 15 tane serçe 3 tane sıgırcık 2 tane üveyik vurdugumu ve mahallenin lektrik direklerindeki 2 tane lambayı kırdıgımı hatırlıyorum üstelik öteki dedemde mahallenin muhtarıydı :) ok yapmıştım bikeresinde isim vermek olmaz bi tv kanalından bizim mahalleye çekime gelmişlerdi tanıtım amaçlı ilçeyi tanıtıyorlardı okla kovalamıştım adamlar amma kaçmıştı çekim mekim iptal etmişlerdi ben çok yaramazdım arkadaşlar :) çok sonra iki tane köpek besliyordum ikiside çok yavuzdu iki tane çingene bohçayla bişeyler satıyorlardı köpekleri üstlerine salmıştım ellerindekini atıp kaçmışlardı yasım 12 13 yoktu koskoca mahalledeki liseli askerliğini yapmışlar falan benden korkardı köpeklerimle 30 40 kişiyi kovaladıgımı hatırlıyorum gençler pazar yerinde toplanır orda maç falan yaparlardı yine birgün hepsi toplanmıştı evlerine kadar kovalamıştım köpeklerim çok yavuzdu en son sınıf arkadasım demeti kalçasından ısırdı biri vurdular belediye sagolsun milleti kurtardı öbürüde öldü en son iki köpek daha besledim onlarda ilçeden başka bi ilçeye tasınınca onları götürmedik hediye ettim biri çok severdi beni annem yaramazlık yaptım diye dayak atınca benimle aglardı ayrılınca üzüntüden aglaya aglaya ölmüş,diğeride ilçeye her gittiğimde öbür komşudaydı beni tanır üstüme atlar yalar şımarırıdı sonra onuda belediye kendi yaratmış gibi öldürdü benim çocukluk anılarım yazarsam sayfa sayfa roman olur arkadaşlar benden bukadar |
Ynt: Ben küçük bir çoçuk iken.......... cocuklugummmmmm... güzel neseli ama bi r o kadarda hüzün dolu o yillarimda... cocuk olmanin verdigi saflik ve büyüklerin onlari kullanirken verdikleri zarar.... ben en iyisi devam etmiyeyim cok zorlaniyorum.... diger kötü olusuzluklarin hepsini cikarirsak cocuklugum cok seker cok cici cok tatliydii yinede s456 956k cilgin897 sen sakrakta olmasak sanirim hayattt beni coktan icine yutmustu sung66 hpm1 skan67 hpm2 |
Ynt: Ben küçük bir çoçuk iken.......... Alıntı:
|
| WEZ Format +3. Şuan Saat: 03:33 PM. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.