|
Cevap: Ruh Halim Hep Değişiyor... Alıntı:
Aklıma takıldı, sormak istiyorum. Eşine her zaman mı tahammülsüzdün yoksa çok severek evlendin de, sonradan mı değişti duyguların? Ne kadar süre flört döneminiz oldu? Evlilik kararında tereddüt etmedin mi ya değişirsem , duygularım tutarsızlaşırsa naparım diye korkuların olmadı mı? |
Cevap: Ruh Halim Hep Değişiyor... Alıntı:
|
Cevap: Ruh Halim Hep Değişiyor... Alıntı:
Neyse... Peki sana kaç yaşındayken teşhis kondu? Borderline 35inden sonra düzelme gösterirmiş diyorlar. Yaşla birlikte insan daha dengeli ve olgun olurmuş. |
Cevap: Ruh Halim Hep Değişiyor... Alıntı:
|
Cevap: Ruh Halim Hep Değişiyor... Alıntı:
Ooouuww epeyce geç olmuş. Demek ki o yaşlarda daha da artış gösterdi ki gitme kararı aldın. Ben bu yıl abartı seviyelere girince gittim ancak. Biz yine şanslıyız. Kendini kesenler, r teşebüsünde bulunanlar, hastane yatışı yapanlar falan var. 2 tane ağır hasta biliyorum borderlinelı, ikisi de çalışamıyor ve evlenemiyor. Hiçbir işte dikiş tutturamıyorlar. Ben de işte evlenemezsem diye korkmaya başlayıp gitme kararı almıştım. Ne de olsa artık 24 yaşındayım. Düzelebileyim, kendimi fark edebileyim ki yol alayım diye düşündüm. Çünkü ben adam gibi yaşayamadığımdan olsa gerek, aşkın çok değerli, çok güzel olduğunu düşünüyorum. İyi ilişkisi olan insanlar dünyanın en şanslılarıdır benim gözümde. Bir de çocuk doğurmak istiyorum. O sebeple endişelenip dr.a başvurdum. Ve çok şükür dengeli olabilmek adına çaba harcıyorum ve iyi düşünüyorum artık. Boşluğa düştüğümüzde yaşadığımız o berbat his daha olmasın diye de çabalıyorum. Amaçlar koyuyorum kendime. Hayal kurup, umutlanıyorum vs. Yoksa bir bıraktım mı ipin ucunu biterim gibi geliyor. Allah bir daha o kadar hissiz ve boşluğa düşmüş hale sokmasın beni. :( Dayanılmaz bir şey. :(( Ne kadar güzel ki, sen de kendi başına bir yola çıkıp neyin olduğunu bulmaya uğraşmışsın. Farkına varabilmişsin. Kaç seans sonra teşhis koydu doktor? Daha ilk anlatmaya başladığında anladı mı acaba? Çok soru sordum ama... :/ |
Cevap: Ruh Halim Hep Değişiyor... ilk seansta teşhis koydu bana. Faik Özdengül doktorum. Konyadadır kendisi. Koskide çalışıyor. Gerçekten çok çok faydasını gördüm. Ayrıca ona onlarca insan yolladım diyebilirim. Ben artık boşluk duygusunu hiç yaşamıyorum canım. Çok şükür artık çok daha iyiyim. Dilediğin kadar soru sorabilirsin. |
Cevap: Ruh Halim Hep Değişiyor... Alıntı:
Zaten hemen anlaşılan bir şey aslında. Ben de hiç yaşamam inşallah bir daha boşluk duygusunu. Sanırım senin bu kadar geç farkına varmanın sebebi, sizin zamanınızda bizim gibi bir hayat yaşamamış olmanız. :) Bu kadar özgürlük yoktu. Kızlar şimdiki kadar rahat değildi vs. Çünkü eğer o zamanlar birkaç ilişki yaşama fırsatın olsaydı çok erken yaşlarında anlayabilirdin büyük ihtimalle sende farklılıklar olduğunu. Sonuçta karşılaştığımız olaylar neticesinde açığa çıkıyor bu durum. Benim en çok ikili ilişkilerimde belli oluyor. Yıllardır anlamamış olsam da, geç kalmış değilim. O zaman yine soruyorum. :))) Sende de birini çok sevme ve sebepsiz yere nefret etme durumları oluyor mu? Birilerine yardım etme isteğiyle taştığın bir günden sonra, sevgi dolu olduğun bir günden sonra kimseye yardım etmek istemediğin, içindeki sevginin yok olduğu oluyor mu? Yani tam zıtlık barındıran duyguları yaşadığın? Ya da şimdi yoksa geçmişte oluyor muydu? |
Cevap: Ruh Halim Hep Değişiyor... Alıntı:
|
Cevap: Ruh Halim Hep Değişiyor... Alıntı:
Demek ki senin yaşın itibariyle daha oturmuş duyguların. Hele ki evlatlarına duyduğun aşk, senin boşluğunu zaten çok güzel doldurur. :) Onların koşulsuz sevgisi , varlığı seni dengeliyordur. Ben karşılık alamayacağımı düşündüğüm birine sevgi vermem. O konuda da planlı davranırım ne yazık ki. Teslimiyetçi bir kişiliğim olabilse, kendimi bırakabilsem çok güzel olacak ama yapamadım henüz. Onun için uğraşıyorum zaten. Sen de demiştin Mevlana okumak iyi olur diye. Bu konuda çok iyi geliyor cidden. İnsan, kabullenişi ve sevgiyi öğreniyor. Biri beni üzdüğünde hemen nefrete dönüşür duygum. Hiç de umrumda değil der önüme bakarım. Kırıldığımı kendime bile itiraf edemem. Daha önce de yazmıştım, çok gururluyum. Bu halim insanları umursamama haline sokuyor beni. Güzel bir şey aslında. Takmamam lazım. Ama bahsettiğim nefret duygusu aniden oluyor, çok anlamsız bir durum. Sebepsiz yere gelişiyor. Daha doğrusu benim bilmeden oluşturduğum bir koruma kalkanı bu. Kim olduğumu bilemez hale geliyorum. Kendimi tanıyamıyorum. Yarın ne yaparım kestiremiyorum vs. Bugünlerde çok iyiyim tabii ki. Şimdi desen bir daha hiç değişmeyeceğime inanır vaziyetteyim. Her değişimimde böyle oluyor. Nasıl bir kişiliğe bürünürsem, hep öyle sürecek, hiç değişmeyeceğim sanıyorum ama yok, değişiyorum çok zıt bir şekilde. Benimki baya ileri düzeyde oluyor yani. Senin gibi olacağım yakında ama. Teşekkür ediyorum. Yine soracağım şeyler olursa sorarım. :)) |
Cevap: Ruh Halim Hep Değişiyor... ben çocukken hep erkek çocuklarıyla oynardım. Kızlarla hem anlaşamaz, hem onların yanında yabancı yeteneksiz kalırdım Hala erkeklerle daha kolay dostluk kurabiliyorum. Yine de dediğim gibi çocuklarıma duyduğum sevgi beni hep o duyguda tutuyor. Sende sevgiyi daha çok almaya çalış hayatına. yani kendini sevmeye ve sevilmeye açmaya çalışmalısın. Fakat şu bir gerçek ki sen ve bende farklı seyrediyor hastalık. Sen annen için sevgi kelimesini bile kullanabiliyorsun oysa ben onun yanına bile giderken çok gergin olurum. anne demek bile istemem. Çocukken çocuklar anne diye ağlarlardı. ben ağlarken söyleyecek kelime bulamazdım. Anne mi diyeceğim. benim annem yoktu ki, ölmüş bir anneye ağlamak daha kolay hayattaki bir annenin yokluğu bambaşka |
| WEZ Format +3. Şuan Saat: 08:10 PM. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.