[fgceker]

karavan Nickli Üyeden Alıntı

Merhaba,

O gün bunu başardım evet ama dün akşam üzeri bir arkadaşımı hiç yoktan bir sebeple kırmayı da başardım.
Hemde hiç olmayacak bir sebepten.
Sanıyorum o an fazlası ile gergindim (Sebebini bilemiyorum) tam da o sırada telefon açtı ve hiç ama hiç olmıyacak bir sebep yüzünden ona biraz sert konuştum.
O da üzüldü telefonu kapattığım anda bende üzüldüm.
Açıp bunu da belirtmedim.Özür de dilemedim.
Şimdi gecenin bir vakti hala ayaktayım.Burada sizlerle bu konumu paylaşıyorum.
Zaman zaman çok bunalıyorum.Keşke hep o miniğe yapabildiğim gibi herşeyin üstesinden gelebilsem öfkeme hakim olabilsem ama olamıyorum işte.
Böyle olunca da tüm ümidim bir anda kırılıyor.
Hiçbir alt yapım olmadığı için çok daha fazla zorlanıyorum.Daha önceleri biraz olsun kendimi kişisel gelişim konusunda yetiştirebilmiş olsaydım şu an bu kadar zorlanmazdım.

Şimdi sabahı sabah edicem yine.Ne güzel uykularım onbeş gündür iyi kötü bir düzene girmişti.

Bana okumamı tavsiye edeceğiniz kendimi geliştirme anlamında önerileriniz olabilrimi.
Gördüğüm kadarı ile burada okuduklarım ile,telkinler ile alt yapı olmaksızın bu işin altından kalkmam pek mümkün görünmüyor.Daha da kötüsü kendimi iyi tanıyorum bir süre daha böyle giderse pes edip bunları da yapmamaktan korkuyorum.Şu an var gücümle tutunmaya çalışıyorum.

Herkese Teşekkür ediyorum.
İyiki varsınız.
İyiki yanımdasınız.

karavan Nickli Üyeden Alıntı

Sevgili fgceker,

Size güzel haberler verebilmeyi çok isterdim.Biliyorum ki çok mutlu oluyorsunuz ancak işte okuduğunuz gibi baya tatsız bir şey yaşadım.Bu da beni fazlası ile üzdü.Tamamen ben hatalıyım.Arkadaşımın hiçbir suçu yok.Neticede herkesin yapabileceği türden çok ufak bir hata yaptı.Onu bu kadar büyütmemeliydim.Dikkate almamalıydım.

Sizlerin tüm gayretlerine rağmen böyle bir konuyu yazmak durumuna düştüğüm için herkesten özür diliyorum.Arkadaşımdan da (Yarın kendisinden de diliyeceğim).

Teşekkür ediyorum.
Sizleri üzdüğüm için üzgünüm.

sevgili karavan;
Bu yaşadıkların gayet normal şeyler.lütfen bu gelgitlerin için kendini suçlu hissetme ve lütfen ümitsizliğe kapılma. Olaylara her zaman diğer tarafından da bakabilmeye çalış lütfen.
Bence şunu şunu yaptım diye pişmanlık ve suçluluk duymak yerine;aaa arkadaşıma olan davranışım beni huzursuz etti,eskiden olsa bunu düşünme gereği bile görmezdim,ona kızar ve geçerdim diye düşünmelisin.

Şu anda arkadaşına karşı olan tavrının seni rahatsız ediyor olması her zaman söylediğim ve söylemekten asla bıkmayacağım gibi doğru yolda olduğunun göstergesi.


çünkü anlıyorum ki artık davranışlarını sorguluyorsun.Ve bu davranışlarını geçmişten gelen kalıplarının arkasına sığdırmıyorsun.Arkadaşınla yaşadığın bu olayda--aman sende o hatayı yapmasaymışsın deyip vurdu duymaz bir şekilde davranabilirdin-ama yapmadın.

Tam tersine telefonu kapatırken oda üzgündü bende diyorsun.Bu da artık adımlarını atarken gerçekten bilinçli olarak atmayı tercih ettiğini gösteriyor.


Yani artık kapılıp gittiğin o rüzgarın seni götüreceği yönü değil kendi tercihlerin sonucunda gideceğin yönü seçtiğini.


Sen benden çok daha iyi biliyorsun ki bazen rüzgar çok şiddetli esebilir ama o şiddetli fırtınada ayakta kalabilen ağaçlar rüzgarın yönüne karşı kendini belirleyen ve anlamsızca rüzgarın şiddetine karşı koymayanlardır.Sen yeterki gideceğin yolu bil,hiç bir rüzgar,hiç bir fırtına seni o yoldan döndüremez.


Rüzgarının bol olmasını ve pupa yelken yoluna devam etmeni diliyorum.Arada dinlenmeyi ihmal etmeden

[karavan]

Teşekkür ederim fgceker,

Zaten bu benim son şansım.

Bunda düzeldim düzeldim, bir daha kendimde o gücü ne bulabilrim, nede tekrar denemeye yönelik bir başlangıç yaparım.

O sebepten akıllı olmak zorundayım.Azimli olmak zorundayım.Bunun bilincindeyim.Sizlerin bunca çabalarınızı boşa çıkarmayı kendime yediremem.

Sizleri bana Allah gönderdi biliyorum.Ona karşı mahcup olmayı istemem.

Bir iki gün önce le eve giderken birden "Allahım bana yardımcı ol senin huzuruna böyle kirli bir şekilde çıkmak istemiyorum.Nolur temizlenmem için bana yardım et senin karşına tertemiz olarak çıkmak istiyorum" diye yalvardım ama bu arada nasıl ağlıyorum anlatamam.(Şu an bile)

Ortada hiçbirşey yokken böyle bir düşünceyle kendimi bu halin içinde buldum.

Teşekkür ediyorum.
Sizlere minnettarım.
Sizlerin bu yaptıklarınız karşısında ne diyeceğimi bilemiyorum.

[karavan]

Merhaba,

Bir A4 sayfası çöplerimle henüz dolmasa da onları küçük parçalara bölüp evrenin dönüşüm çöplüğüne gönderdim.
Ne getirir ne götürür bilemiyorum elbet ama güzelliklere dönüşmesini diliyorum bende.

Epeyce şey atmıştım çöpe.Kırgınlıklarımdan tutun da huzursuzluklarıma,affedemediğim şeylere,alışkanlıklarıma kötü hissettiğim herşeye dair pek çok şey attım çöpe.

Şimdilik alışma aşamasındayım.Yazılanları tekrar tekrar okuyorum.anlamaya uygulamaya çalışıyorum.

Her yeni okuyuşumda sanki konuyu biraz daha sahipleniyorum.Biraz daha anlıyabiliyorum gibi geliyor.

Belli bir yaştan sonra da tabiidir ki biraz zor oluyor bu işlerin üstesinden gelmek.Zor elbet ama imkansız olmadığına inandığım için hala sitedeyim.Pek gitmeye de niyetim yok.
Burada olduğum sürece kendimi daha iyi hissediyorum.
Bu konuda güzel şeyler yazabilmeyi umut ediyorum.