Victor HUGO

[fatale]

Victor Marie Hugo (d. 26 Şubat 1802, Besancon-Fransa – ö. 22 Mayıs 1885). Fransız yazar, ozan ve tiyatro yazarı.

Babasının subay olması nedeniyle Avrupa'nın birçok kentlerini gezdi. On beş yaşındayken yarışmaya gönderdiği bir şiiri ile edebiyat ödülü kazandı. Annesinin erken ölmesi ve babasından yardım görememesinden dolayı yalnız yaşamak zorunda kalmıştı. Bu yüzden uzun yıllar yoksullukla savaştı. 1822'de ilk eseri olan "Odes et Poesies Diverses" yayınlanınca büyük ilgi gördü. Edebiyata karşı olan yeteneği ona para kazandırmaya başladı.

Romanları :

Sefiller
İzlanda Hanı
Notre Dame'ın Kamburu
Deniz Emekçileri
Bir idam mahkumunun son günü
Doksanüç ihtilali
15 yaşındaki bir kaptan
İhtiyar Balıkçı
Nişanlıya Mektuplar


Victor HUGO' nun Unutulmaz Sözleri :


Çalışmak hayat, düşünmek ışıktır...

Fakirlik, insanın sözde dostlarını uzaklaştırır.

Gençliğe, yaşlılıktan çok hürmet etmeliyiz.

İyi olmak kolaydır, zor olan adil olmaktır.

Öyle alçak bir kapıdır ki açlık, geçilmesi zorunlu oldu mu, insan ne denli büyükse, o kadar çok eğilir.

Yumuşak olma ezilirsin sert olma kırılırsın.

Az yalan söylenmez; yalan söyleyen her yalanı söyler!
Evlatlarını sevmeyen babalar olabilir; ama, torununu çıldırasıya sevmeyen dede olamaz.

Kadınlar zayıftır, ama analar kuvvetlidir.

Çocuğunu kaybeden bir anne için her gün ilk gündür; bu ıstırap ihtiyarlamaz.

Kadınsız bir erkek horozsuz bir tabanca gibidir; erkeği ateşleyen kadındır.

Unutmak ve Affetmek iyi insanların intikamıdır.

Çalışmak, uçup gidebilecek bir alışkanlıktır; bırakması kolay, yeniden başlaması zor bir alışkanlıktır.

Siyah bir ışık görüyorum.

Seni o kadar hayal ettim ki artık bir hayalsin...

Bana yağmuru anlatma, yağ!

Gülmek bir güneştir,insanın yüzünden hüzün ve keder kışını defeder.

Kalp boşaldıkça kese dolar.

Okumak gıdadır.Okuyan insanlık, bilen insanlıktır.

Ruhunu kaybeden dünyayı kazansa ne çıkar?

Herkes ölür ama herkes (gerçekten) yaşamaz.

Ölmek birşey değil, yaşamamak korkunç.çeviri

Gülmek için mutlu olmayı beklemeyin belki de gülmeden ölürsünüz.

Dikkat, aklın en büyük çocuğudur.

Her köyde bir meşale olur, o öğretmendir; ve her köyde bir söndürücü olur, o papazdır.


Kaynaklar:
Wikipedia , Jonathan Miller'in "İnançsızlığın Kısa Tarihi" belgeseli sayfaları

[shamanic]

ağlamak için gözden yaş mı akmalı?

dudaklar gülerken, insan ağlayamaz mı?

sevmek için güzele mi bakmalı?

çirkin bir tende güzel bir ruh, kalbi bağlayamaz mı?

hasret; özlenenden uzak mı kalmaktır?

özlenen yakındayken hicran duyulamaz mı?

hırsızlık; para, malmı çalmaktır?

saadet çalmak, hırsızlık olamaz mı?

solması için gülü dalından mı koparmalı?

pembe bir gonca iken gül dalında solmaz mı?

öldürmek için silah, hançer mı olmalı?

saçlar bağ, gözler silah, gülüş, kurşun olamaz mı?

****************

victor hugo

****************


dilenci
sen hergün köşebaşlarında

yırtık urbanla kirli ellerinle

avuç açan, sefil insan.

inan yok farkımız birbirimizden

sen belki tüm yaşamınca dilenecek;

beklediğin beş kuruşu biri vermezse

ötekinden isteyeceksin.

ama ben tüm yaşamım boyunca

tek bir kez dilendim

bir acımasız kalbin sevdası ile alevlendim.

öylesine boş öylesine açık kaldı ki elim,

yemin ettim bir daha dilenmeyeceğim.