[Işıklı yol]

Bende de misafire karşı bir antipati var. Ne zaman misafir gelecek olsa, benim elim ayağım dolaşır. Ne yapacağımı bilemem, fakat her defasında en güzel biçimde üstesinden gelirim. Annem, asla beğenmeyen, asla yeterli görmeyen biri ve yıkıcı olarak eleştirir. Alay eder, ezer. Yıllarca bu duygularla savaştım. Sonra onun eksiklerini kendine verdim ve bende kendime yetebilme duygumu beslemeye çalıştım. Mesela şunu fark ederim. sık sık kendime tekrarlıyorum ' tamam, sakin ol. Her şey yolunda, yapabilirsin biliyorsun. Başarırsın. Sana güveniyorum, daha önce de yapabilmiştin, yine yaparsın.' Bunu gayri ihtiyari yapıyorum ama olsun işe yarıyor. Meraklanma yavaş ve sakin ol ve hata yapma hakkından vazgeçme.