[acemisirine]

- Hic kimse kendi etnik kökeninin derdinde, davasinda degildi...

- Hic özlenmez mi o günler?
Kimsenin malina, mülküne göz dikmezdik. Kimsenin namusuna yan bakmazdik. hirsizlik nedir bilmez, dilenciligi meslek edinmez, kimeyi de kücümsemezdik.
Dürüsttük..
Itibarliydik...
Temizdik..
Cevreciydik..
Harama el sürmezdik..
Medeni idik...
Dosdogruyduk..
Hirsizlik nedir bilmezdik...
Naziktik..
Cihana örnektik..
Hayata karsi saygiliydik..
Hayirseverdik..

- Galiba gecmisimizden uzaklasmak bize cok pahaliya patladi.

- Cehpesi kibleye dönük olmayanin yüregi kibleye dönmez!

- Insan "tesadüfen" yetismez!

- Hayatin merkezi insandir.

- "vakif", sevginin öteki adi olmanin yani sira, "insan"i kavrayan "hikmet"in de öteki adidir.

- Özelliklerimiz, güzelliklerimiz git gide kayboldu. Bugün de zaman zaman muhtaclara yardim ediyoruz, ama sanki yardimlarimiz, eskisine nipetle, biraz gösteri, biraz da gösteris kokuyor. Cünkü artik hayatimizi inanclarimiz degil, gösteris tutkumuzla ticari, sosyal, siyasal, siyasal kaygilarimiz bicimlendiriyor. Bu durumda tabii ki altta kalanin cani cikiyor. Sonuc, "sende var, bende yok" hasedi ve ardindan kavga...