tanrılar okulu

[Pamukk]

" Stefana Elio D-Anna - Tanrılar Okulu " adlı kitaptan alıntıdır..



-Visibilia ex Invisibilibus (Gördüğümüz ve dokunduğumuz her şey görünmeyenden kaynaklanır.)

- Bir kişi yaşamındaki olayları değil, yalnızca onları göğüsleme biçimini değiştirebilir.

- Düşler hep gerçekleşir, en karanlıkları bile.

- Geçmişin kutsanması ve iyileştirilmesi gerek. Her katmanına gir! Her köşesini aydınlat! Yeni
bir anlama düzeyiyle onu değiştir.

-Endişeler, şüpheler ve korkulara kapılmayı bıraktığında geçmişin iyileşecektir. İşte "kendini
yürekte bağışlamanın" asıl anlamı budur.

- Ermişle de karşılaşsa, hırsızın gözü onun cepinde olacaktır.

- Gözünü yükseklere diken ve o yoldaki ilerleyişe kendini kusursuzca adayan bir insan, dağları
yerinden oynatabilir, görünüşte içinden çıkılmaz durumlar çözüm bulabilir ve kötü olayları kendi
lehine döndürebilir.

- Her şey, bir insanın yaşamından bir toplumunkine en basit olandan en komplekse dek gelişme
yolundaki her organizma "görünüşte" zıt bir kuvvetle karşılaşır; güç ve kapasite bakımından projenin boyutuna eşdeğer kuvvette bir hısım.

- Bir gün bahçede yürürken bir dikene basarsanız, teşekkür etmeyi asla unutmayın.

-Sen sonuç haline geldiğinde, dünya sebep haline gelir. Sen küçüldükçe, dünya büyüyerek
seni yutar.

- Bir önder her şeyden önce bir oluş yöneticisidir. O kendisindeki olumsuzlukları nasıl
tanıyacağını ve onları nasıl çembere alıp kısıtlayacağını bilir.Tüm muharebeleri kazanmak
için ilk önce "kendisini yenmesi" gerektiğini bilir.

"Kişinin kendisini yenmesi", olumsuz duygularımızın bizi yönetmesine ve boyunduruk altına
almasına kesinlikle izin vermemek demektir. Kendi düşüncelerimizin yıkılacağını yere sermek
ve kendimiz baltalamaya göz yummamaktır.




Zaman sana saldırdığında zamanı YUT.
Istırap san saldırdığında ıstırabı YUT.
Şüphe sana saldırdığında şüpheyi YUT.
Korku sana saldırdığında korkuyu YUT.





- İlk iş, kişinin kendisini inşa etmesidir. İnsanların yaşamında görebildiğin bütün felaketleri
ve zorlukları "kendini bilmemek" davet eder. Kurban canavarını çekecek koşulları bilinçsizce ve
titizlikle hazırlar. O uzun zamandan beri, benliğinin karanlıklarında canavarını yakalayacak
korkunç ağlarını örmektedir.

- Kötülük daima iyiliğin hizmetindedir. Kötülük yoktur. Yataydaki insanın adaletsizliği dediği,
görünürdeki olumsuz olan her terslik aslında bir lütuftur. En haksız olaylar, etkinlikler ve
koşullar kişiyi daha yüksek bütünlük, benlik ve özgürlük basamaklarına yükseltmek için gelirler.

- Vizyon ve gerçeklik birdir. Dünya senin vizyonundur. Kendini değiştir, dünya da ebediyen değişecektir. Senin dünyaya yapabileceğin en büyük yardım budur.

- Her şeyi hak etmek gerek. Yolunda önüne koyduğun zorluklar, gizli lütüflardır. Aslında onlar,
bütünlük ve bilgelik yolunda geçilecek kilometre taşlarıdır.

- Günümüzdeki her başarı, her zaferi sürekli aş. Eski kulvarda, eski inanışlarda bir an bile kalma.
Kendini Aş. Aşamazsan, dünün iyisi bu günün kötüsüdür.

- AIM...IAM.(Aim =hedef ; I Am =Ben ) Bir amacımız kendimiziz. Yay da, ok da hedef tahtası da biziz. Daima kendi dışımızda
görünen amaç (AIM) aslında bir anagram yani ben (I AM) sözcüğünün bir profilidir. Bu bizi zamanın sıkıştırıldığı aramızdaki her türlü mesafenin kaldırıldığı ana geri götürüyor. En yüce sanat ancak bu anda olan kendi değişimlerimizi gerçekleştirebilmemiz dir.

Görünüşte ne kadar hummalı bir çalışma içinde meşgul olursa olsun, sıradan bir kişinin varoluşu,
yalnızca anlamsız bir tekrarlanmaya olan sürekli düşkünlüktür. Yaşamımızın amacı bizi birer şaheser yapmaktır. Bu kaçınılmaz olarak herkesin ister bir ömürde ister yüzüncü ömürde eninde sonunda yüz yüze kalacağı bir yolculuktur. Dünyada ne başka bir amaç,ne de daha heyecan verici bir şey vardır.


- "Karşılaşmalar oyunu" akıl erdiremediğin sürece devam edecek ve sadece göstereceğin dirençler kadar çetin geçecektir.
"Karşılaşmalar oyunu" aracılığıyla dünyanın yarattığın şeylerden biri ve diğer kişilerin de kendinin yansımaları olduğunu anlayacaksın. Bu sonuca ulaşmak yıllarını alsa bile yine de en azından eski inanışını zayıflatırsın, dünyanın seni yükseltecek veya yere devirecek gücü olduğuna başkalarının seni seveceğine veya seninle savaşacağına, kendi dışında yaşamını kontrol edip yöneten düşmanca bir irade bulunduğuna inanışın.


Dünya sen var olduğun için vardır.
Dünya yaşıyor, çünkü sen yaşıyorsun.
Dünya senin gölgendir.
İnsan yüreğinde hissettiği bilgiyi bulmak istemektedir.
Bundan dolayı, varoluşunu hayaletler arasında, bir yaşam arayışıyla tüketir.
Dışındaki bir gerçekliğe inanır. Gölgeleri araştırarak zamanını boşa harcar!
Unutma diğerleri "kendi dışındaki sen"sin. Onlar senin kendi içinde tüm görmek, hissetmek ve
dokunmak istediklerinin bir yansımasıdır.


- Kendinin efendisi olanlar dünyayı yönetirler. Dünya onları tanır ve onlara hizmet etmekten mutlu olur.

- İç özgürlüğünü koru. Tepkisel davranmaktan vazgeç! Dünyaya tepki vermek, kurban olmak demektir. Dünyadan beklentisi olan kişiler çoktan kaybettiler. En büyük sır dünyanın seni geliştirmek üzere hizmetinde olduğunu bilmek, olaylar veya koşullar olsun, her şeyin yolculuğun için bir yiyecek, besin ve itici güç olduğunun farkına varmaktır.

Seni ilere gitmekten alıkoyanlarla önleyenler, olaylarla insanlarmış gibi görünürler. Halbuki "gören" kişiler, dünyanın oluşun bir jimnastik salonu olduğunu bilirler. Oluş burada , varoluşun gösterisi kusursuzluğa erişene dek oyununu sergilemeli ve rolünü oyanamalı, prova yapmalı ve yine prova yapmalıdır.
Burada sorumluluk kasları daha bütün, daha özgür hale gelene dek çalıştırılmalıdır.

Herkes er veya geç bir gün mutlaka kendisini dengelemesine ve tamamlamasına hizmet edecek her şeyle karşılaşmak zorundadır.

Daha hızlı git. Başka karşılaşmaların peşinde koş. Kaçıran tüm delikleri tıkamak, yanlış anlamaları yok etmek ve geçmişe ait tüm "hesapları ödemek" için her fırsatı yarat.

- Bu günün kötüsü dünün aşılamayan iyisidir. Bir insanın yaşamında kötü diye gösterdiği şey onun dünün iyisine olan düşkünlüğüdür. Dünün kusursuzluğunu yepyeni bir kusursuzluğa doğru yükselirken, üzerine basacağın bir binek taşından başka bir şey değildir.

- Sen Kral Ol.Krallık arkandan gelecektir.

Sahip olmak için "olmak" gerek, olmak için sahip olmak değil.

Oluşun saltanatı daima bir krallığın doğuşunun önü sıra yürür. Bir kral haline gel, krallık verilecektir.
Krallık, saltanattan önce gelseydi; seni ezer geçerdi. Un ufak olurdun.


Karşı durmanın, başa çıkmanın olanaksız göründüğü bir şeyle yüzyüze geldiğinde;

DÜŞLE, DÜŞLE, DÜŞLE... DÜŞ KURMAYI ASLA BIRAKMA. GERÇEKLİK ARDINDAN GELECEKTİR.

[arguz58]

tanrılar okulu isimli kitabı ekitap olarak nerden indirebilriz. bilen bir arkadaş varmı acaba

[mevic]

Tanrılar okulu!
Bu kitabi iki yıl önce okudum ve yapılabilecek pek çok güzel alıntı olsa da, sadece bir okur olarak kişisel görüşlerimi paylaşmak istedim. Bu kitabın piyasadaki pek çok kitaptan farklı olduğunu düşünüyorum. Örneğin, Secret'ta anlatılan çekim yasasının gerçekliğini yıllardır biliyor olsam da, Secret'i ne yazık ki fazla yüzeysel ve maddeci bulmuştum. Bana kalırsa Secret'ı, kendini sorgulamayan ve bütünlüğü aramayan bir insan okuduğunda, ya da izlediğinde, kişi düşleme sanatını keşfetmeye yönelmekten çok, maddi bağımlılıklara ve kolaycılığa sürüklenebilir. Ancak kitap da, film de bir pazarlama harikası. Aynı zamanda yazarın başarısını da gerçekten takdir ediyorum. Ama Tanrılar Okulu...
Bana kalırsa, Tanrılar Okulu'nun her satırında pek çok ayrıntı gizli. İnsanın bütünlüğününü bulabilmesi için bir ömrün bile yetmeyebileceği gerçeğini insanın yüzüne vuran acımasız ve bunun yanısıra iyileştirici, hatta insanı "ilk gerçek adımını" atmaya sevk edebilecek bir kitap. Tekrar tekrar okunduğunda bile, kendini tekrar etmeyen, okura bütünlük hakkında yeni bir giz sunan bir öğreti... Çok cesur. Bünyesinde kuantum fiziğinin yanı sıra, varoluşçuluğun ve pek çok felsefi okulun izlerini taşıyor; satıraralarında ise keşfedilmeyi bekleyen pek çok "gerçek" barındırıyor. Ancak okura, sadık kalmakta zorlanacağı bir yol sunuyor. Benim de hayatımın belli dönemlerinde kısmen benimsemeyi başardığım, ama bi şekilde kendimi tekrar tekrar uzağına düşmüş bulduğum bir yol. Ama biliyorum ki, insan o yol üzerinde attığı adımları gerçekten hissettiğinde, kısa bir an için bile olsa aynada kendisini görebiliyor; evrenin mucizesini anlıyor.
Kitap, kişisel hırsları hiçe sayıyor, egodan arınmış "düş"ü en yalın haliyle insanlığın eleştirel bakışına sunuyor. Ancak aslında kitabın kendisi, sistemin çok ciddi bir eleştirisi: "Çalışmak köleliktir" derken buna alternatif olarak belki de çalışmaktan çok daha zor olan gerçek özgürlüğü ve düşleme sanatını sunuyor. Çok basit görünen kelimelerle, çok derin ve sarsıcı olan hakikatleri anlatıyor; kişisel devrimin gerekliliğini de, çok sağlam savlara dayandırıyor.
Yazarın insanlığın gönüllü olarak seçtiği "ıstırap ezgisi" hakkında yazdıkları ise kabullenmesi zor iddialar, ancak bir kez benimsendi mi, insanı hep tetikte tutabilecek iyileştirici gerçekler...
Ve bir de "antagonist" gerçeği var... İnsan, kendi bütünlüğünden kopan kayıp parça ile, dışarıda mutlaka karşılaşır, diyor yazar. İçteki düşman, ya da bütünlükten kopan kayıp parça; dış dünyada, nesneleşir, hem de güç kazanmış ve etkisi katlanmış olarak!
Ben bu kitabı; zaten bildiğimi sandığım pek çok gerçeği yeniden keşfederek ya da bazılarını unutmuş olduğumu farkederek, hatta zaman zaman utanç duyarak okudum... Tekrar tekrar... Okurken de Dreamer'i gerçekten tanıdığımı anımsadım... Uzun zamandır bana sesini duyurmaya çalışıyordu... Ve zaman zaman öfkeli olmasının nedeni de buydu. En güzeli ise, kitabı son okuduğumdan bu yana uzun zaman geçmiş olsa da; yıldığımda, ya da kendime acıdığımda, yani kendi yalanlarıma sığınarak insanlığın ilk günahını tekrarladığımda, "saklanmaya çalıştığımda ve bunu gerçekten yapabileceğimi sandığımda" Dreamer'ın bana bir anda öfkelendiğini duyuyor olmam. Onun bu haklı öfkesi gerçekten işe yarıyor:)

"Düş, tek gerçekliktir!"

Sevgiler...

[YESHAPPY]

Ben de okudum bu kitabı;ama açıkçası pek beğendiğimi söyleyemem.Kitabı okurken mantıksız gelen şeyler vardı bana.Secret ı okuyun daha iyi derim ben.