MUCİZE İÇİMİZDE SAKLIDIR

[fgceker]

MUCİZE İÇİMİZDE SAKLIDIR

Her insan keşfe değer ayrı bir evrendir.İnsanın kendisini anlaması bir anlamda evreni kavramasıdır.İçimizdeki keşfedilmeyi bekleyen birçok yetenek ve büyük bir gizilgüç vardır.Ama biz her nedense kendimizi küçümseme eğilimi içinde,''Ben tek başıma ne yapabilirim? Benim gücüm neye yeter ki?'' deriz.Ya da önyargıların,ayıpların,yasakların baskısıyla, ''Ya yanlış anlaşılırsam,ya hakkımda kötü düşünülürse?...''diye korkup duygu ve düşüncelerimizi ortaya koymaktan çekiniriz. Böylece kendi doğrularımızı bulmak,kendimizi yaşamak yerine ''başkası gibi'' olup çıkarız. Oysa her türlü zorluğun üstesinden gelmemizi,her türlü sorunu çözmemizi sağlayacak,bizi özgürleştirecek olan o yüce güç,büyük potansiyel ya da diğer adıyla ''mucize'' içimizde saklıdır. ''Ne ararsan kendindedir,''dememiş midir Mevlana'mız?

(Arka kapaktan alıntı)

Pınar Yılmazer

[fgceker]

Ben Sevgi Arsızıyım

Ben ''sevgi arsızı''yım...İçimdeki çocuklar ağlıyor durmadan öncesiz bir zamandan beri.

Ben ''sevgi arsızı''yım...Yıllar,yıllar yılı sınırsızca sevilmeye,ilgilenilmeye,şefkate alışmış. ''Alışmış,kudurmuştan beterdir,'' derler ya hani,işte öyle.

Ben ''sevgi arsızı''yım...Sonra da hep aynı ve bir türlü akıl erdiremediği bir nedenle teker teker kaybeden o biricik sevgi varlıklarını...

Ben ''sevgi arsızı''yım...İçinde küçük tırtılın sevgiye,ilgiye hep bir o kadar aç olduğu...

Ben ''sevgi arsızı''yım...Sevmeden de,sevilmeden de duramayan yerinde...

Bilirsin işte, ben ''sevgi arsızı''yım...Bana sevgini ver. Hiç bitmesin...Hiç tükenmesin...Başkasının olmasın asla sevgin.Yalnız benim,yalnız benim olsun. Ekmeğimi suyumu,varımı yoğumu paylaşırım da bir sevgimi paylaşamam. Dedim ya ,ben,''sevgi arsızı''yım.Kısacası işin zor...

Ben '''sevgi arsızı''yım...Sevmeye gelince yine bir o kadar dolu dizgin seven seni.Sen de beni sev...En çok beni sev...

Ben ''sevgi arsızı''yım...Doymak nedir öyle kolay kolay bilmeyen.Daha doğrusu,yedikçe acıkan bir obur...Biliyorum belki hem sana,hem bana haksızlık bu...Bir çiçekle bahar geçer mi? Ama sen ''sen ol'',sen yine de yalnız beni sev.

Ben ''sevgi arsızı''yım...Her şey bir yana seni çok ama pek çok seven...

[fgceker]

Sevgisizlik Kanseri


...İnsanlar var mutlu olmak yerine mutsuzluğu,sevgi yerine sevgisizliği yaşamak zorunda olan ya da bırakılan. Varlık içinde yokluk çekmek öğretilmiş çünkü onlara zamanında...Ötesini bilemiyor,göremiyor,anlayamıyorlar...Sevgiyi tanımıyorlar...



Sevgisiz insan eksik mi doğmuştur?



Bakın sevgili Suna Tanaltay nasıl tanımlıyor ''sevgi''yi,neler söylüyor bu konuda...

''İşte ayaktayım.Karşınızdayım dimdik...Yaşam doluyum.Dostluk,ilgi ve şefkat doluyum.Siz doluyum...Sizden size insanca sesleniyorum:Alın beni,sakının,yüceltin...



...Ben Sevgiyim...



Sevgi'yi bilinçli olarak dışlamak 'sevmemek'tir.İstese de zorlasa da kendini,sevememek...

'İnsan' tanımında duygusallık ve sevgi de vardır.yıllar yılı insanı diğer varlıklardan ayıran temek özelliğin 'Akıl' olduğu sanılırdı...Oysa gerek felsefi antropoloji açısından,gerekse fizyolojik ve psikolojik araştırmalar sonucunda,aklın üzerine oturan en yüce değerler bütününün 'Sevgi' olduğu saptanmıştır.


Öyleyse, 'sevgisiz insan' eksik mi doğmuştur,yoksa öylesine sevgisizliklere doğmuştur da bilememiş,öğrenememiş midir Sevgiyi???


...Evet...Doğmakla başlıyor bir çok şey...Psikolojide 'Huzurlu anne,huzurlu baba ve huzurlu çocuk' gerçeği söz konusudur. 'Gerçekten mutlu olmak mı istiyorsun,anne ve babanı iyi seç,'denir...Özgür seçimin belki de ilk yenilgisidir bu...(Ah!der güpgüzel insanım.'Elimde miydi ki?...Hemde doğmadan...')


Sevgi'yle tanışmanın en doğal kaynağı Anne'dir...ruh sağlığı yerinde olan bir anne,koşulsuz sever çocuğunu...''Ne olursan ol,nasıl davranırsan davran,sen benim bir tanemsin,''der.Yüreği ve tüm davranışları da doğrular bu sözcükleri...Çocuk,daha dört yaşlarındayken bile annesini düşündüğünde ılık bir güvence dolar içine: ''Ne güzel;annemin çocuğuyum...Mutluyum...''


Tüm kaygılarını,korkularını annesine söyleyebilir,çocuk;annesinden korkmadan...Çünkü Sevgi'de korkuya yer yoktur.



''Ne korkular öğretiyoruz çocuklarımıza...sıcacık yüreklerini doldurmak istercesine...''

[fgceker]

''İnsanoğlu sevme yeteneğini sevildiğini hissettikçe kazanır. Diğer bir deyişle sevmeden önce sevilmeyi keşfeder. Victor Hugo'nun dediği gibi,yaşamda en yüce mutluluk sevildiğini bilmekten gelir.

[fgceker]

Yalnızca ikimiz kalınca sevgimiz hesap sorar bizden

....Ama dedim ya geçen zaman bir kez daha yaşanmıyor,yaşanamıyor...Ve daha da acısı sevdiklerimizi de katıp götürüyor önüne. Kala kala geriye bir tek sevgimiz kalıyor elimizde. O zamanında nasıl kullanacağımızı bir türlü bilemediğimiz,o kadar da değerini kavrayamadığımız sevgimiz.Zaman zaman da korkup kaçtığımız sevgimiz.

İşte şimdi hesaplaşma vakti...Yalnızca sevgimiz ve biz...Karşı karşıyayız.Sevgimiz hesap soruyor bizden.Haklı olarak elbette.''Neden paylaşmadın beni o en çok sevdiklerinle? Oysa senin söylemeye onlarınsa duymaya ihtiyacı vardı.Bu kadar mı zor söylemek,hele bir de hissediyorsan beni dolu dolu...İki küçük kelime:Seni Seviyorum.Kırmak incitmek kolay da şu iki küçük kelimeyi söylemek bu kadar mı zor senin için?Şimdi söylemeye hazırsın belki,ama bu sefer de onlar yok.Artık yalnız benimle kaldın.Zamanla paylaşamadığın kocaman bir nehir olacağım gönlünde.Beni paylaşamadığın için de yatağıma sığamayacağım.Ve bundan yine sen rahatsız olacaksın.Oysa bir zamanlar paylaşabileceğin ne kadar çok insan vardı etrafında.Bir teki bile yeterdi hem benim için,hem de senin için.Ama korkaklığın ve o aptal gururun yüzünden yapmadın işte.Ve yine baş başayız seninle.Yalnızca ikimiz...''

Yürek ''hadi söyle''derken ,dudaklar neden mühürlü?

[fgceker]

Kırarak ,üzerek,inciterek birbirinizi kaybetme çabası içine gireceğinize ve sonunda da kaybedip üzüleceğinize,birbirinizin değerini bilin,sahip olduğunuz şeyin güzelliğinin farkına varıp kaybettikten sonra üzülmek yerine kaybetmemek için çaba gösterin.Çünkü sizler de ben de çok iyi biliyoruz ki,güzel şeyler her zaman yakalanmıyor.Yakalandığındaysa iki kez yaşanmıyor.Keşke yaşansa,yaşanabilseydi,ama yaşanmıyor,yaşanamıyor ne yazık ki.

Bu sefer insan olmanın keyfini çıkarmak istiyorum!

''Biliyorum,'' diyordu. ''Biliyorum,insana her zaman bir ikinci şans verilmiyor,ama bu kez hazırım işte.Neye mi?İçimdeki sevgi selini seninle paylaşmaya tabii ki. Çünkü 'keşke'lerle başlayıp ardından da 'Özledim seni,hem de pek çok,kim bilir bir daha nerde,ne zaman karşılaşırız seninle,'demek istemiyorum bu kez. Çünkü bu sefer insan olmanın keyfini çıkarmak istiyorum.Hem de dolu dolu...İnsan denen varlığın sevgisiyle yüce olduğunu biliyor ve korkmadan haykırıyorum işte:Seni seviyorum.''