[fgceker]

Önce yalnız olduğu anlayarak ve kabul ederek başlayacaksın. Sakın bunu karamsar bir yaklaşım olarak alma. Bunu bir kendinle barışık olma hali, güçlü olma hali olarak gör. Sen teksin. Bazen arkadaşlarının arasında, bazen ailenin yanında bu yalnızlığınla yüzleştiğinde kızma, üzülme, farklı anlamlar yükleme. Kalabalığın içinde ileriye bak, yakanı kaldır, denize bak ve hisset. İçinde taşıdığın enerjiye, sana ait olana, kendi parçalarına sahip çık. Parça parça olduğunu hissettiğin her anda gurur yapma, eğil ve parçalarını topla. Asla bir yerde bırakma. O zaman eksik yaşamaya başlayacaksın. Güvenmekte zorlanacaksın. Yeni başlangıçları kaçıracaksın. Parçalarını yolda bırakma. Topla. Her parçalarına ayrıldığın da yeniden birleşmeyi, kendine sahip çıkmayı, dünyaya gülümsemeyi başaramadıkça yaşıyorum diyemeyeceksin. Eksik parça, hiç ummadığın anda sana kendini hatırlatacak.