[sincered]

Kalabalık bir an için şaşkınlıktan dona kaldı.
Onlara şöyle dedi, " Eğer bir adam Tanrı'ya en çok, acı çeken dünyaya yardım etmek istediğini ve bunun kendisine neye malolacağına hiç aldırmadığını söylerse ve Tanrı da ona yanıt verip ne yapması gerektiğini söylerse, adam kendisine söyleneni yapmalı mı?"

"Tabii, ey Ustamız! " diye bağırdı çoğu.

"Eğer Tanrı istemişse, cehennemin tüm işkenceleriyle karşı karşıya kalması onun için bir zevk olmalıdır! "

" O işkenceler ne olsa da , görev ne kadar güç olsa da mı?"

" Tanrı'nın istediği buysa, asılmak onur, bir ağaca çivilenip yakılmak da zaferdir!" dediler.

" Pekiyi siz ne yapardınız?" diye sordu Usta kalabalığa,

" Eğer Tanrı doğrudan yeryüzüne konuşup, "YAŞADIĞINIZ SÜRECE BU DÜNYADA MUTLU OLMANIZI BUYURUYORUM" deseydi, o zaman ne yapardınız?"

Kalabalık susmuştu, Durdukları tepelerin, vadilerin hiçbir köşe bucağında tek bir ses, tek bir çıt duyulmuyordu.
Ve Usta sessizliğe şöyle seslendi,

" Mutluluk patikamızda, bu yaşam süremizde seçtiğimiz şeyleri öğreneceğiz. Bugün benim öğrendiğim budur ve şimdi sizi kendi patikanızda istediğiniz gibi yürümek üzere yalnız bırakmayı seçtim."

Kalabalığın içinden geçip gitti ve onları yalnız bıraktı. İnsanların ve makinaların gündelik yaşantısına geri döndü.