[serpil22]

Bazen yaptığımız hataları kabul etmeyiz.Karşımıza geçip söylerler ama empati yapamayız.Karşı savunmaya geçeriz haksızda olsak.Bu bizim egomuzla ilgili birşey.Muhteşem varlığımızdan ve kusursuzluğumuzdan ödün vermeyiz.Ama malesef biz de herkes gibi hayatta hatalar yapabiliriz.

Bilmeden ya da bilerek.Belki ağzımızdan yanlış bir söz çıkar, belki bir arkadaşımızın ihtiyacı olduğu zaman bir işimiz vardır ve ilgilenmeyiz.Sonra "ne yapayım, o sırada hayati birşey vardı, sen de beni anla" diye de egomuza yenik düşer ve karşımızdakini daha da kırarız.İşte burada sevgi ve empati devreye giriyor.

Kendinizi o kişinin yerine koyun onun yaşadığını kendiniz yaşıyormuşsunuz gibi hayal edin.Ne gördünüz!Hak verdiniz öyle değil mi.ÖZÜR DİLEMEK sizi özgür kılar,artık kafanızda bana acaba kızgın ve kırgın mı soruları kalmaz.

Bu sizi eksik, hatalı, basit veya zayıfta yapmaz. Aksine sevgi bağınızı güçlendirir.Pozitif enerji yükler ruhunuza.Bir kere deneyin bana hak vericeksniz.

ALINTIDIR..