Ahu Türkpençe İle Çok Özel...

[Bluesky24]

Ahu Türkpençe İle Çok Özel...













İşi, sade hayatı ve samimiyetiyle herkesin gönlünde taht kuran Bir İstanbul Masalının Esması, Şöhretin Gülşeni Ahu Türkpençeyle, içten bir sohbete ne dersiniz? Magazin dünyasında polemiğe neden olacak tartışmalara girmemeye özen gösteren Ahu Türkpençe, uzun süredir koruduğu sessizliğini kadinhayat okurları için bozdu. - Oyuncu olmasaydınız, hangi mesleği tercih ederdiniz? “Bir daha dünyaya gelsem yine oyuncu olurdum” diyenlerden misiniz?Evet onlardanım. Mesleğimi çok seviyorum ve gerçekten de tekrar seçme şansım olsa yine bu mesleği seçerdim.- Müjdat Gezen Sanat Merkezi dolayısıyla tiyatro, size ne kazandırdı?Herşeyden önce çok değerli ağabeylerim ve ablalarım oldu. çünkü okuldan mezun olup mesleği icra etmeye başladıktan sonra öğretmenleriniz, meslektaşlarınız oluyorlar. Benim de sevgi dolu, beni her zaman destekleyen bir sürü meslektaş ağabeylerim ve ablalarım oldu. Bunun değerini ve arkanızda her zaman olan o itici gücünü anlatamam.İkinci olarak birbirinden yetenekli yazar, oyuncu, yönetmen ve müzisyen arkadaşlarım oldu ki bu çok önemli. çünkü aynı jenerasyondanız ve beraber gelişip, beraber büyüyorsunuz.üçüncü olarak, yeteneğimi nasıl geliştireceğimi ama herşeyden önemlisi, yaptığım her işte samimi olmam gerektiğini öğrendim. Aslına bakarsanız saymakla bitiremeyeceğim kadar çok şey öğrendim. Açıkçası ben okuluma aşığım. Bunu hep söylüyorum, öğrencilik hayatımın hiç bir döneminde, yaşasın bugün de okul var diye güle oynaya gittiğim bir dönem olmadı. Ta ki MSM‘ye (Müjdat Gezen Sanat Merkezi) başlayana kadar. MSM‘nin hayatımda çok özel bir yeri var. Okuluma, öğretmenlerime, ve Müjdat Hocama çok şey borçluyum. Sanırım ne yapsam bu borcu ödeyemem. Hayatımda böyle bir okul dönemim olduğu için kendimi şanslı hissediyorum ve hergün şükrediyorum.- Oyunculukla ilgili en büyük hayaliniz nedir? Gelecekte kendinizi nerede görmek istersiniz?Şöyle söyleyeyim; ölene kadar bu mesleği yapmak istiyorum. Gelecekte kendimi şurada görüyorum diyemeyeceğim ama umarım ki tüm hocalarım ve arkadaşlarımla teker teker çalışma fırsatım olur. O kadar çoklar ki umarım ömrüm yeter.- Tiyatro dünyasına yaptığınız geçişten sonra, bir gün bu kadar ünlü ve sevilen biri olacağınızı hiç hayal ettiniz mi? Hayır ama ben nasıl dürüst ve samimi insanları seviyorsam; ancak aynı şekilde davrandığımda sevileceğimi de biliyorum ve öyle olmayı tercih ediyorum.- Evlilik ve annelik uğruna oyunculuğu bırakabilir misiniz?Yaşamadan bilemeyiz. Mesleğimi bırakmayı tabi ki hiç düşünmüyorum ama şartlar öyle gerektirirse düşünebilirim. Temel olarak beni ne mutlu ederse onu yapmaktan yanayım. Oyunculuk beni mutlu ettiği için vazgeçmem diyorum ama işim artık beni mutsuz etmeye başlarsa ya da çocuklarımın mutsuzluğuna sebep olursa, işe gidip gelmek benim için bir eziyete dönüşürse, mazoşist miyim ki devam edeyim? O zaman bırakmayı düsünürüm. Fakat hiç bir şey çözümsüz değildir, o noktaya gelmeden sorunları çözeceğime ve her ikisini birden yürütebileceğime inanıyorum. - Rolünüz neyi gerektiriyorsa yapar mısınız? Sınırlarınız var mı? “Esma” ve “Gülşen” gibi rollerin dışında; daha sorumsuz, uç noktalarda yaşayan rolleri tercih ettiğinizde, Türk halkının sizi sevmeyeceği, benimsemeyeceği gibi düşüncelerle, o senaryoyu oynamaktan vazgeçebilir misiniz? Dizi yada sinema tekliflerini değerlendirirken önemsediğiniz şeyler var mı?TV ve sinema seyircisi başka bir dünyadaki insanlardan oluşmuyor ki. Halk diye tanımladığınız kesime hepimiz, ben de dahilim. Ve halk neyi seyrettiğinin gayet bilincinde. Bizlerin oyuncu olduğunu, oynadığım karakterle benim aramda fark olduğunu da biliyor. İçten içe seyrettiği şekilde olmamızı istese de bunun gerçek olamayacağının da farkında. O yüzden belki beni sevmezler gibi bir korkuyla reddettiğim herhangi bir rol, yada hayatta oynamam dediğim bir şey yok. Daha önce de söylediğim gibi, ben sevginin dürüstlük ve samimiyetten geçtiğine inanıyorum. İlla bir şeyden korkacaksam, samimi olmamaktan korkmalıyım.Şöhret beni mutlu ediyor!- Şöhret sizi mutlu ediyor mu? İnsanların size “Esma” yada “Gülşen” diye seslenip, konuşmak istemesinden rahatsızlık duyuyor musunuz? Yani rollerin üzerinize yapışıp kalması durumu…Açıkçası evet mutlu ediyor. Tanımadığım birçok insanın, beni tiyatro sahnesinde, sinemada yada TV ekranında seyredip, koşulsuz sevgi göstermesi güzel birşey. Allah bilir bilmediğim kaç kişi benim için iyi niyetli dualar ediyor, kaç kişi inşallah Ahu’nun oynadığı dizi yada oyun çok tutar diyor. Sevilmek güzel, hele koşulsuz olunca çok güzel; kimi zaman insan mahçup oluyor. - Kitap yazmayı yada şu ana kadar yazdığınız yazılarınızı kitaplaştırmayı düşündünüz mü?Aslında hiç düşünmedim. Ne de olsa yazar değilim. - Beğenerek okuduğunuz yazarları öğrenebilir miyiz? En son okuduğunuz kitap hangisi? Bu kitabın en beğendiğiniz yönü ne oldu? Konusu, yazarın olaylara bakış açısı, çıkaracağımız dersler vs…O kadar çok var ki gerçekten saymakla bitmez ama tavsiye etmek istediğim yeni nesil yazarlardan iki kişi var ki ben kitaplarını ikişer kez okudum. Birincisi Ceyda Aşarın “Kadınlar Tuvaleti” adlı kitabı. Kitapta çok gerçekçi ve özenle seçilmiş, farklı kadın karakterlerinin hikayeleri var. İkincisi ise Ferhat Uludere’nin “Sayıklamalar” ve “İslenmiş Aşka Mektuplar” adlı kitapları. Aynı şekilde bu kitaplar da kısa hikayelerden oluşuyor ve bence çok başarılılar.- Böyle bir şey olduğunu sanmıyorum ama köşe yazarlarının acımasız eleştirilerinde isminizi gördüğünüzde çok üzülür müsünüz? Hayır üzülmem. öyle bir yazıyla karşılaşırsam, bu eleştirinin ne kadar haklı olup olmadığını kendi içimde tahlil edebilecek kadar gerekli bilgi birikimine sahibim. Haklı bir eleştiriyle karşı karşıyaysam, üzülmek yerine, oturup nerede hata yaptığımı düşünüp, bir daha aynı hatayı tekrarlamamaya çalışırım. - Yazılarınız nasıl oluşuyor? Bir hazırlanma evreniz var mı? Yoksa kalemi elinize aldığınızda kelimeler ardı sıra dökülüyor mu? Günlük olaylardan etkileniyor musunuz?- Anlatmak istediğim konuyla alakalı bir karakter tasarlayıp (fiziksel , sosyolojk ve psikolojik özellikleri), sonra onun ağzından ufak bir hikaye anlattırıyorum ya da deneme yazısı yazıyorum. Mesela, şiddetle ilgili yazdığım yazıda, 40lı yaşlarında, daha önce hiç çalışmamış, lise mezunu, orta boylu balık etli vs ve kocası tarafından sıkça şiddete maruz kalmış bir kadın tasarlayıp, sonra onun ağzından; artık baş kaldırmaya karar verdiğini ve korkmadığını anlatan, bir deneme yazısı yazmıştım. Karakter analizi hazır olduğunda, geçmişiyle ilgili birçok şey kurguladığım için şimdiki zaman dilinde yazarken, dilinin duygusal yoğunluğunun olması kaçınılmaz oluyor.- En sevdiğiniz müzik türü hangisi? En son hangi albümü satın aldınız? Her türlü müziği dinlerim ama özellikle beğenip arşivlediğim grupların yeri ayrıdır. Mesela İncesaz bence herkesin mutlaka alması gereken albümler yapıyor. Bunun dışında beni tanıyanlar bilirler, koyu bir Erol Evgin hayranıyım. Yabancılardansa; Quen’in benim için yeri başkadır. Asla eskimeyen senfonik bir yapısı var bence. Pink Martini ve Chris Isaak ve çok kıpır kıpır olduğum zamanlar da Shania Twain dinlerim. Dediğim gibi çok karışık, herşeyi dinlerim.- Düzenli olarak takip ettiğiniz bir dizi var mı? Oyunculuğunu takdir ettiğiniz, severek izlediğiniz isimler var mı? Şu sıralar Yaprak Dökümü, Annem ve Hatırla Sevgiliyi seyrediyorum. Bir eleştirmen olmadığım için şu iyi şu kötü diyemem. Ama bu ülkede oyunculuğu meslek olarak şeçmiş herkese saygı duyarım ve elimden geldiğince desteklerim. Bana sorarsanız tüm oyuncular birbirlerinden farklı ve çok özeller.- Oyunculuk deneyimi olmayan mankenlerin, dizilerde oynamasını nasıl karşılıyorsunuz? Herkes istediğini yapmakta özgürdür. Oyunculuğu meslek olarak kendine seçen herkese saygı duyarım. üstelik alaylı olmak çok da zordur çünkü öğrenme süreci daha sancılıdır. Ama mesleğime saygı duymayıp, bir deneyeyim bakayım, olmazsa başka bişi yaparım rahatlığıyla yaklaşanlara, ben de saygı duymam.- Estetik hakkındaki görüşleriniz? Yaptırır mısınız?Kaza geçirdiysem yaptırırım. Ya da anormal ve beni rahatsız eden bir bozukluğum varsa tabi ki yaptırırım, onun dışında hayır. Fakat estetiğe ve yaptıranlara da karşı değilim, sadece aradan zaman geçtikten sonra pişman olmamalarını dilerim çünkü pişmanlık insanı mahfedebilir.- özel hayatınızda en çok dikkat ettiğiniz noktalar nelerdir? Yani en baskın olduğunuz özellikleriniz nelerdir? Tek bir özelliğim yok, ben de herkes gibiyim yani tüm özellikleri barındırıyorum ve yerine göre kimi zaman sinirleniyorum kimi zaman sabırsız oluyorum. Ama özellikle pozitif olmayı seçmeye çalışıyorum.- Kendinizi eleştirdiğiniz yönleriniz var mı?önyargılarım.- çok klasik bir soru olacak ama sizce evlilik aşkı öldürüyor mu?Bunun cevabını verebilmek için önce evlenmem gerekiyor.- Tiyatro oyunlarından, ekranlardan uzak olduğunuz dönemlerde, bir gününüz nasıl geçiyor? Nasıl geçsin, herkes gibi. İş yokken, tatil günlerinde herkes ne yapıyorsa ben de onu yapıyorum. Bol bol evde yayılıyorum. TV karşısında bir şeyler yiyorum. Arkadaşlarımla buluşup sinemaya gidiyorum.- Türkiye’de kadın hak ettiği yerde mi? Sinema, siyaset, iş dünyası vs...- Sadece Türkiye’de değil dünyada da hak ettiği yerde değil ki. özellikle de anaerkil bir yapıdan ataerkil bir yapıya geçildiğini düşünürsek ve dünyanın kurallarının erkekler üzerinden, erkek egemen bir şekilde yapıldığına bakarsak, hak ettiği yere gelmesinin de mümkün olmadığını anlarız. Yine de vazgeçmek yerine savaşmaya devam etmek en doğrusu. Ne kadar koparsak kardır diye düşünüyorum.- Sadece kadın olduğunuz için baş edemediğiniz bir sorunla karşılaştınız mı?Orta okul ve lise yıllarını saymazsak hayır ama henüz karşılaşmamış olmam, karşılaşmaycağım anlamına gelmiyor. İlla ki o gün gelecektir, bence olmaması mümkün değil.

- Kadınlara yönelik portallar, dergiler son yıllarda oldukça çoğaldı. Sizce bu yayınlar kadınlara etkili oluyor mu? Elbette ki oluyor. Bu tür yayınlar ve bilgilendirmeler sayesinde bir çok kadın hayatını geri aldı. Bir çoğu dayağa ve tacize dur dedi ve bir o kadar çoğu da insan olduğunu ve hayatını istediği gibi hür yaşayabileceğine inandı. Umarım çok daha fazlası olur.Siyaset dürüstlükle bağdaşmıyor! - Siyasetle uğraşmayı hiç düşündünüz mü? önemli bir siyasetçi olsaydınız, Türkiye için ilk yapacağınız şey ne olurdu?Siyasete inanmıyorum. Aslında herşeyin para uğruna yapıldığını düşünüyorum. Para uğruna verdiğimiz şehitler ve bitmeyen savaşlar siyasetçilerin umurlarında değil. Daha fazla toprak, o topraktan geçen petrol, petrolün getireceği paranın peşinde herkes. Siyaset dürüstlükle bağdaşmıyor bence.- ünlü besteci ve piyanist Fazıl Say’ın, yaptığı açıklamalara nasıl bakıyorsunuz? Sizce Say’ın dediği gibi Türkiye’de sanata ve sanatçıya gereken önem verilmiyor mu?Eğitime önem veriliyor mu? Sağlığa önem veriliyor mu? Asgari ücretle bir aile geçinebiliyor mu? Yani demem o ki; neye önem veriliyor ki, sanatçıya verilsin. İnsana önem veriliyor mu ki bu ülkede!- Şov dünyasındaki ünlü isimlerin, dini inanışlarını gündeme getirecek açıklamalarda bulunmalarını yada türbanla objektif karşısına geçmelerini nasıl değerlendiriyorsunuz?Duyguları ve inançları istismar etmeyi herzaman çirkin bulurum.Şu anda devam ettiğiniz bir tiyatro çalışmanız var mı? çok yakında sizi ekranlarda görecek miyiz? Değerlendirme aşamasında olduğunuz bir projeniz var mı?Geçen sezon başlayan “İyi ki Varsın” adlı oyunda oynuyorum ve bana kalsa herhalde 5-6 yıl tekrar tekrar bu oyunu oynarım. çünkü oyun çok güzel ve oynamaktan büyük bir keyif alıyorum. çok eğlenceli bir oyun, öyle ki oynarken sahnede bende eğlenip gülüyorum. Beni sadece TV ekranlarından tanıyanların, oyuna gelip tiyatro sahnesinde de nasıl olduğumu görmelerini isterim. Şu an için en yakın oyun tarihlerim; 12 Şubat 2008 Saat:20:00 Yunus Emre. - “Ahu Türkpençe insan dediğin içinden çıkılmaz bir muamma.. Ve zor be kardeşim! İnsan olmak da zor!… Yasamak da.. Gülmek de… durmak da zor! Bazen her şey zor anlayacağın!”

Size ait olan bu satırlarda bir şeylere isyan mı var? Sıkıldığınız anlarda yazarak rahatlayabiliyor musunuz?Bu cümlelerin isyanı değil de mutluluğu anlatması beklenemez zaten. Tipik insan halleri. Bazen herkes bir durur ve isyan eder ya da çabalamak istemez ama yapmamız gereken kendimize inanmak ve umutla devam etmektir.Kendimi yazarak rahatlamak gibi bir terapi de uygulamıyorum. Rahatlamak istiyorsam müzik dinlerim yada arkadaşlarımla buluşup dertleşirim. Yazmak benim için çok özel bir yerde duruyor, bu tür denemeler yazmayı seviyorum. Adı üstünde deneme ama yaza yaza bir gün kendime bir tarz oluşturabileceğimi düşünüyorum ve belli mi olur işte o zaman yazılarımı bir kitapta toplamayı bile düşünebilirim.Aysun özpolat/ www.kadinhayat.com Diğer RöportajlarKürşat - Madonna kadar meşhur olayım bana yeter...Cemil İpekçi - Cemil İpekçi ile çok özel...