[perpendicularis]

senn adına çok sevndm ve ben de bi yandan da üzüldm açıkçası böyle güzel ilişkiler kuramadığım içn:P ben hala insanları sevmeyi bilmyrm ciddi manada. bu öğrenilebilen bşy mi :D ya da doğuştan gelen bi yetenek mi? herkes doğduğunda vardı da ben büyüme sürecimde mi törpüledim?

[Işıldayan Safir]

perpendicularis Nickli Üyeden Alıntı

senn adına çok sevndm ve ben de bi yandan da üzüldm açıkçası böyle güzel ilişkiler kuramadığım içn:P ben hala insanları sevmeyi bilmyrm ciddi manada. bu öğrenilebilen bşy mi :D ya da doğuştan gelen bi yetenek mi? herkes doğduğunda vardı da ben büyüme sürecimde mi törpüledim?

Sen saf sevgisin zaten. Biraz daha farkındalığını yükselterek bunu görebilirsin. İçine bak... Eminim derinlerde sevgi dolu bir insan vardır. Onu çıkartabilirsin dışarı. Mesela daha güleryüzlü olarak ya da hiç tanımadığın bir insan sana bir şey söylediğinde kibar ve sıcak bir şekilde yanıt vererek...

Bunlar içimizde hep var. Ancak günlük koşuşturmalar içinde, biraz da egonun verdiği kibirle bu özelliğimizi unutuyoruz maalesef... Birini sevmeye yetenek de diyebilirsin... Ama ne dersen de içinde olduğunu ve onu farketmeni sevgiyle beklediğini bil.

Çünkü en yakın arkadaşın kendinsin. Egolarınla gerçek benliğini ayır. Kendine dürüst ol. Kendini kabullen. Kendini sev... Yaşadığın kötü deneyimlerden ders çıkar. Daha iyi olman için yaşadın olumsuz olayları da. Bu görevi gözünde kötü olmak pahasına da olsa üstlenen arkadaşlarına teşekkür et. Affet onları. Sonra kendin gibi sevdiğin insanlarla da karşılaşacaksın elbette.

Sevdiğin kadar sevilirsin de... Endişelenme...

Sevgilerimle.