[imported_Angel]

seni çok iyi anlıyorum...bu bahsettiğin özelliklerin aynısını taşıyan bir insan benim hayatımda da var...ve üstelik bu kişi babam olduğu için aynı evde yaşıyoruz ve sürekli burun burunayız..ve ona tepki gösterecek pozisyona ve bağırıp çağırma lüksüne de sahip değilim..

koruma kalkanı telkinini ve başkalarının düşüncelerini önemsememe telkinini deneyeyim dedim işime yaradı...
ancak işime yaradı derken tabi ki tavırlarını hala değiştirmedi ancak ben o tavırları eskisi kadar umursamadığımı hatta içimden alaya bile aldığımı ve yaptıklarının kendi ayıbı olduğunu düşünmeye başladım....yani görüşüm değişti...eskisi gibi kızmak ve kendimi eksik hissetmek yerine bunları düşünmeye başladım...o telkini tavsiye ederim...

şöyle birşey de var...belki zamanla (telkinlerin de etkisiyle) umursamazlığın arttıkça o kişi artık senin canını sıkamadığını anlayıp belki sana olan bu tavırlarını kesicek ve kendine bunu uygulayabileceği ve onun bu hareketlerini umursayacak olan başka kurbanlar aramaya koyulacaktır...yani biz umursadığımız için bu sorun bu kadar çoğalıyor gibime geliyor...