[ayyıldız12]

Kibele06 Nickli Üyeden Alıntı

Merhaba
telkinlere başlayalı 2 ay oldu. Baslarken telkinlerin bana iyi hissettirmesine izin vermek üzere şartladim kendimi. ( Yaklaşık 5 yıldır depresyon sorunum var 2 yıl kadar seanslara devam ettim. Ama bıraktım. 3 yıldırda ilaç ve seanslari sürdürüyorum. ) Son 2 aydir kendimde çok hızlı bir düzelme hissediyorum.

Çok iyi ancak kusursuzluk ve mükemmeliyet bekleyen bir ailem var. Sorumluluk duygulari çok gelişmiş ama bizi çok severek ve kıyamadıklarını söyleyerek bize hazır ettikleri herşey ; bizim hayatla başa çıkamamamıza, en ufak bir pürüzde yıkılıp pes etmemize sebep oldu.
Sorumlu anne baba olma adına sürekli eleştirme, uyarma gibi müdehaleler, çocukluk ergenlik.. yetişkinlik döneminde bu tür davranışların örnekle öğrenilmesi, ezber olmasi vs gibi sebeplerle doğal olarak bende de var. Bunlar doğal olarak sıkça kendimi eleştirmemi, başkalarının ne diyecegini çok fazla önemsememe sebep oluyor. Bu da sıradan, herkesin yaşadığı / yaşayabileceği günlük büyük ya da küçük bir aksaklığın beni üzüp yıkmasına, sanki telafisi yokmuşcasına kendime psikolojik eziyet etmeme sebep oluyordu.

Telkinleri araştırırken içeriklerini okuduğumda bir çoğunun mesajının doğumdan bu yaşa gelene dek isteyerek ya da bilinçsizce içime yerleşen ( yakın çevremdekilerin söz, bakış, davranış, tepki, yargılama, eleştirme, kınama suçlu hissetme, sorumluluğunu yerine getirememe vs. gibi ) beni kendime güvenmekten alıkoyan bu olumsuz özellikleri tam tersine çevirmekte kullanabileceğimi düşündüm.

2 ay öncesine dek ; ailem müdehalede bulunduğunda , eleştirdiğinde … onları ikna etmeye , yaptıklarının yanlış olduğunu beni olumsuz etkilediğini anlatmaya çalışırdım. Çoğunlukla ağlayarak / sinir krizleri ile biterdi bunlar.
Ama şimdi onlarında kendi anne babasından bunu gördüğünü / öğrendiğini, doğrusunun bu olduğunu düşündüklerini biliyorum. Yanlış ve sevdiğine zarar verecek davranışlar olabileceğinin farkında elbetteki değillerdi. Şimdi kendimi asla hiç sıkmadan, germeden onlar bu uyarilari yaparken alıcılarımı kapıyorum ve yine de sakince aslında şöyle de olabilir diye anlattığımda ( değişmecek olsalar bile ) ‘ Hımm aslında olabilir … ‘ demelerinden çok mutlu oluyorum.

Psikiyatristim seanslara başladığımda , hiç dalgalanma yaşamadan 6 ay geçirdiğinde ilacı bırakabileceğimi söylemişti. Umarım bunu da göreceğim.

Atakan bey, bu bilgileri araştırıp paylaştığınız, bana ve bir çoğumuza umut / sebep olup, kendimize bir kez daha deneme şansı vermemize aracı olduğunuz için size minnettarım, gerçekten çok ama çok teşekkürler

Site için emek veren tüm arkadaşlara çok teşekkürler.
Herkese sevgiler…

kendinizi çok güzel ifade etmişsiniz ben kendimi ifade etmekte zorlanıyorum