OTOHİPNOZ METNİ VE RAHATLAMA

**keops** · 24-06-2007, 01:02 PM

Milton modelle hazırlanmış kendi kendine transa sokma metni (bu metni bir new age müzik eşliğinde etkili bir ses tonuyla ezberinizden okuyun ya da kasete kaydederek dinleyin)
Gözlerimi kapatıyorum ve yavaşça sakinleşiyorum.sakinleşiyorum,rahatlıyorum ve şimdi özellikle kalp atış ritmime odaklanıyorum....çünkü kalp atışında insanı derinleştiren çok özel bi ritim vardır.bir insanı en hızlı rahatlatmanın yolu kendi kalp atış ritimlerini dinletmektir ve kalp atışlarımı dinlerken o kadar çok sakinlerim ki..bu sakinleşme hissi,bir tüyün rüzgarlı bir havada bütün ağırlığını yerçekimine rağmen tamamen rüzgara bırakmasıyla alakalıdır...aynen onun gibi kendimi bir tüy gibi düşünebilirim..bütün ağırlığını bırakmış bütün olayların ağırlığını bırakmış şekilde... o kadar hafif..okadar sakin....yerçekimi beni çekiyor ağırlıklar beni çekiyor..yaşadığım olayların sıkıntısı beni çekiyor aşağı doğru..ama ben kendimi rüzgara bıraktım ve ben bu rüzgara rahmet rüzgarı derim.Bu rüzgar yerçekimine ve tüm ağırlıklara rağmen beni hafifletir..yukarı doğru kaldırır,sakinleşirim,biraz daha...ve biraz daha sakinleşirim ve aynen o tüyün yavaş yavaş suyun üzerine inmesi,suyun üzerinde kalması gibi...Bütün ağırlığını suya bırakır artık... su o kadar şeffaf..okadar rahatlatıcı o kadar berrak o kadar güzeldirki..bütün güzellikleri hissedilebileceğim kadar güzel.Suyun berraklığına baktığımda ve suyun sesini dinlediğimde bütün vucuduma o samimiyet o masumiyet yayılır ve tüy olduğumu hissederim dünyanın en güzel şeyi kendini tüy gibi hissetmek ve gerçekten rahatlamaktır..sakinleşmek...ve bütün bedenine bunun yayıldığını hissetmek...çok özel bir duygudur işte bu..insanlar bunu yapmayı öğrendiklerinde hep yaparlar ve gözlerim kapandığında o kadar güzel şeyler düşünürüm ki..O tüyün üzerine vuran güneş ışığının samimi sıcaklığını...ve bütün vucudumdaki suyu buharlaştırdığını..ve sanki o buharlarla beraber üzerimdeki bütün olayların ağırlığının yavaaaş yavaaaş yukarı doğru gittiğini hissederim...sanki güneş o muazzam gücüyle üzerimdeki tüm olayların ağırlığını kendine doğru çekiyor gibidir..ve o muhteşem sıcaklığı bütün vucudumda hissederim..ve kendimi suya bırakırım ister gözünüz açık olsun ister kapalı hiç fark etmez bütün insanlar bunu yapma donanımıyla gelmiştir..ve bunu herkes bilir..sadece kendini bırakmak...bir yaşındaki bebeğin muazzam masum ve bütün dünyayı bırakmışca uyuması gibi...Bütün bedenini yatağa bırakmıştır.hiçbirşey yoktur kafasında...sakiiin çok derin sakiin...işte buna birileri huzur der...huzuru hissetmek için bir yaşındaki bebeğin gözlerinde.....onun içine gir....ben o hep bebekmişim gibi uyuduğumu düşlerim ve ne zaman sağ tarafıma doğru yatsam kendi bebeğimin o masum uykusunu hissederek o rahatlığı hissederek uyurum..ve bütün vucudumu ve bütün olayları ve bütün sıkıntıları hepsini yatağa bırakırım...çünkü benim işim değildir bu...bırakırım..bırakırım herşeyi sakinleşene kadar sanki suyla hemdem olmuşsun gibi...bütün vucudunu suya bırakmak gibi...suya karışmak gibi...sanki su olmak gibi..su oluşsundur ve vucudun suya akmıştır..artık huzuru hissedersin..derinliği hissedersin..muazzam bir duygudur rahatlamak.İşte ben tam bu duyguları yaşadığımda..tam bu duyguları hissederken bütün bedenim rahatladığında ve gözlerimin açıık veya kapalı olduğunun hiç farkında olmadığımda...bütün zihnim berraklaştığında,çok güzel açık bir gökyüzü gibidir...zihnim berraklaştığında bütün bulutlar dağıldığında,zihnimdeki tüm bulutlar darmadağın olduğunda ve güneşin o sıcaklığı bütün zihnime yayıldığında...işte o zaman o ışık ellerime,gövdeme,kollarıma yayılmaya başlar ve ben gerçekten rahatlamayı hissederim