Ne yapar bu Öz-Üvey Evlatlar, Rumuz: Üvey Evlat

bluemoon24 · 29-12-2008, 03:19 AM

Sevgili Perihan abla... herkesin yoluna ışık tutarken benim yolumuda aydınlatman umuduyla sana içimi döküyorum.Ben ailemin öz çocuğuyum ama üveyim...o nasıl mı oluyor?kelimelerle anlatılmaz ki..diğer kardeşlerime alınır bana alınmaz onlar yer ben aç...onlar gider ben evde...eğitimli biriyim ve gereksiz kıskançlıklar yapmayacak kadarda yaşım büyük.23 yaşındayım.daha ekonomik özgürlüğüm yok okulumun bitmesine 1 yıl var.anlıyacağın son olarakta evden gitmem istendi.Sen belki nedr bu hayalmi.yoksa sen cani katil yoldan çıkmış birimisinde istenmiyosun diye düşünebilirsin..ama ne öyleyim ne böyle kendi halinde sessiz biriym.ama napsam ne etsem olmuyo ben çirkin ördek yavrusuyum fazlayım..İntihar etmek acizlerin işi ama sence başka çıkar yol varmı?Bana düzelir demeyin ne olur bu imkansızdan da öte bişey... Üvey Evlat

Sevgili Okurum,

Benim ile ilgili güzel görüşleriniz için teşekkür ederim. Işık ve enerji her insanın içinde bulunuyor. Zaman zaman insanın düşünceleri karışık olduğunda bunu dışarı çıkarmakta zorlanabilir. Negatif düşüncelerini pozitifler ile değiştirdikçe yolun da aydınlanacaktır. Sana herşeyin bir anda düzeleceğini söyleyemeyeceğim; çünkü bu iyileşme tamamen sana bağlıdır.

Şu anda ise kendini haksızlığa uğramış bir üvey evlat gibi hissediyor olmandan dolayı acı çektiğini ve tüm bunların sana stress yaşattığını hissedebiliyorum. Anne babandan ve ailenden beklediğin ilgi ve sevgiyi göremediğin inancında olmana karşın bu ağır duygusal durumla nasıl başa çıkılacağı konusunu araştırıyor olman bile oturup kendine acıma sürecini aştığını gösteriyor.

Zaman zaman çocukluk döneminde bir çoğumuz bu dışlanma duygusunu yaşamışızdır ama 20 yaş sonrasında artık pek fazla önemsenmediği gözlemlerim arasında.. Yazdığın kadarı ile bir yıl gibi kısa bir süre sonra üniversiteyi bitireceksin ve ekonomik özgürlüğüne kavuşmana olanak sağlayacak süreci başlatabileceksin. Farzet ki şu anda bir misafirlik dönemi yaşıyorsun. Mezun olunca kimbilir yaşamında ne gibi değişiklikler için adımlar atacaksın. Şu anda kendini kötü hissediyor olman çok normal, köşeye sıkıştırılmış ve kaçacak yer bulamıyor gibi olduğunu düşünebilirsin. Bunun geçici bir süre olduğunu düşünürsen daha rahat olabilirsin. Ne mutlu sana ki bir çıkışın var, şu anda önceliğin ve hedefin belli: üniversiteyi tamamlamak. Sonra kendini daha güçlü hissedebileceğin yepyeni bir dönem gelecektir. Genelde bizim toplumda para kazananlara ayrı bir önem gösterilir. Ne ilginçtir ki çocukların en az ilgi göreni daha sonra aileye en çok destek veren oluyor. Sanırım bazı anne babalar çocuklarına farklı roller yüklüyorlar. Bir çocuk hep yardım eden, bir çocuk hep ağlayıp alan konumunu yaşayabiliyor. Çocukların davranışları ve kişilikleri ailenin onlardan farklı beklentiler içine girmelerine yol açabiliyor. Örneğin, sürekli annesini arayan ve çözüm üreten çocuktan anne hep aynı özveriyi bekler bir defa bile istekleri karşılanmazsa tepki gösterir, halbuki diğer yandan aramayan ve destek vermeyen çocuktan bir beklentisi olmadığı gibi hasbel kader bir defa arasa olayı tüm dünya duyar. Kendinizi güçlü hissetiğiniz zaman bunu kafanıza takıp aleyi cezalandırma yoluna gidebileceğiniz gibi onları oldukları gibi kabul edip bunun üzerinde durmayıp yaşamınızın bundan ibaret olmadığını ve mutlu olacak çok şeyiniz olduğunu da düşünebilirsiniz.

Sevgili okurum. Bu yaşam senin. Önce işe istersen kendini severek başla. Sen sevilmeye layıksın. İnan ki sen bunu başarırsan çevrende seni sevenlerin de çoğalacağını görebilirsin. Her nekadar belli süre ailelerimize bağımlı olarak yaşamımızı sürdürmek zorunda olsakta zamanı gelince bağlarımızı koparıp kendi yaşamımızı kurma şansı elimize geçecektir. Zaten sen bu sürecin çoğunu geride bırakmışsın. Kötü düşünceleri kafandan çıkar, daha alacak çok yol ve yapılacak çok iş var. Tüm bu sıkıntılardan zenginleşerek, büyüyerek çıkacağına inanıyorum. Geleckte bir gün bir aile kurmaya karar verirsen, dengeli paylaşımın, sevginin bol olması için elinden geleni yapacağını biliyorum.

Bazılarımız hep yükü taşımayı bazılarımız da onlara dayanarak geçinmeyi tercih ederler. Siz hangisi olmak istiyorsunuz? Bir çok kez geçmişin çok kötü gibi görünen deneyimleri geleceğin mutluluk zeminini oluşturuyor.

Sevgi dolu yarınlar diliyorum....

Kaynak: HamileBilgi