[cent]

kendime hediye ettigim çiçekler ve güzelliklerden bir demet














papatyalara bayılırımhele yagmurda ıslanmak gibisi yoktur ne kadar zaman oldu bilmiyorum yagmurda yürümedim






kuzularım ne zaman börek yapmaya kalksam benden önce böyle işe koyulurlar








bu resim uyguladıgım teknigimi hatırlatıyor öz bene ulaşmak derinlere dalmak ....







görmek sadece bakmak demek degildir gerçek anlamada görmek izlemekten ötedir







dogadaki nefes alışlar huzur ve sakinliklerle bütünleşmişligi ile gelir dinle
































































Çiçekler açsın gecene
Sebepsiz sevinclere tutuluyorum. Huzur, sukunet, cosku...
Illaki de nese. Butunlugumuze ulastigimiz gunlerdeyiz
sevgili.

Cocugum ben diyordum da sana hep saka geliyordu...

Sacima, basima, yasima, nufus cuzdanima bakip cocuk olmadigimi
ispata kalkisman biliyorsun, sadece seni yordu. Hic buyumedim ben.
Hayati halen ilk okula sirtimda beslenme cantamla gider gibi
yasiyorum. Dun istanbulda vapurla gecerken karsiya, bugun Karadenizin
bilinmedik sakli bir yerindeyim. Saklanbac oyunu kadar basit,
birdirbir kadan zevkli, bilyalarim bile hale cebimde simdi bu
yazilari yazarken. Ve sen yazdiklarima bakip halen beni ciddi biri
saniyorsun. Cocugum ben diyorum, anla artik. Ve hic buyumuyecegim.

Hersey oyundur bana. Ask da oyle. Bilirsin iyi yaratirim.
Ve bir kez yaratiya gecmissem zor alirlar elimden... Seni seviyorum
derken dogru soyluyordum. Hoscakal derkende de. Ben sana derin bir
ferahahlikla geldim. Gul kokulu esintilerle. Hasreti ve aski
korukledim icinde. Yikip doktum yersiz beklentlerini. Simdi iste
oradasin...

Cok fazla tutunuyorsun maddeye. Hic bir seyin senin olmadigini
bil... Disarda ne varsa sen yarattin ama hic bir sey yine de
senin degil. Ne kadar kati degilmi realite? Realite diye bir sey
yok, o sadece bir illizyon. Duvarlarin icinden gecebilirsin, biranda
heryerde olabilirsin... Sadece sen varsin dunyanda. Bunlari anlaman
icin geldim sana. Beni sen davet ettin, hatirla ! Basina gelebilecek
en guzel seyim ben...

Sadece sen varsin. Dunya dedigin sey senden yansiyandir. Hayatina
giren herkesi sen cagirdin. Butun olaylar bilincine verilen
yanitlardir. Bak etrafina neler goruyorsun? Hastalik, zayiflik,
yetersizlik, imkansizlik, yalnizlik, yokluk mu? Bunlar sadece senin
yansimandir. Secimlerin degistiginde degisecekler. Sen dunyaya
ragmen boyle degilsin, sen boyle oldugun icin dunyan boyle
sekillendi... Artik idrak etme zamanindir.

Butun gun ne yansitiyorsun? En icinde neler var? Sadece
istediklerini dusun. Sen yasaminin senaryo yazari ve yonetmenisin.
Sahneye senden izinsiz hic kimse giremez. Hic bir olay sen izin
vermedikce basina gelemez. Icin ne yansitiyor butun gun? Sevgi,
bolluk, cosku, sevinc olsun dusuncelerinde... Sen simdide
yarini ekiyorsun. Gunlerine ne IsIsIn? Nese ve cocuk enerjileri
mi? Gecelerine ne acsin, yalnizlik mi, aci mi, sevinc mi? Izin ver
artik, izin verde cicekler acsin gecene.

Biz cosku tellaliyiz. Sevinc yagmurlariyiz bulundugumuz cografyanin.
Titresimlerini yukseltmek, arindirmak icin karamsarliklardan herbir
seyi haydi ver elini... Biz yasamimizdan butunuyle cikarmisiz drami,
aciyi, sevgisizligi ve kabulsuzlugu. Aciyi secenleri saygiyla
ugurluyoruz kendi deneyimlerine. Onlar eslerimiz, sevgilimiz,
arkadasimiz, dostlarimiz dahi olsalar... Dedigin gibi sapla samanin
ayristigi yerdeyiz. Ve biz bilincli olarak mutlulugu, neseyi,coskuyu
sectik.

Tanrinin artik bir tek adi var: sevinc.

Aslimizdayiz iste: haz, sevinc, cosku ve tarifsiz mutluluk.
Tamligimizi butun hucrelerinle hisset. Bunun icin hic bir sebebe
ihtiyacimiz yok. Oldugumuz seydi zaten o. Bak hic ayrilmamis gibiyiz
yuvadan. Butun yasam deneyimlerimiz iste bu bilince varmak icindi
sevgili... Seni butun kalbimle seviyorum, yol boyunca ayna oldun
bana. Yuregin yuregimin diger yandir.


Poyraz Vurgun

alıntı