His Nedir Ne İşe Yarar

[hayatimdegisti]

Merhaba Tülay Hanım, nereden ve nasıl başlamalı bilmiyorum ve neden siz onu da bilmiyorum ama anlatmak ve sormak istiyorum. Şu günlerde içinde olduğum durumdan dolayıdır ki hisler ile ilgili düşünmekteyim. Aslında bu aylardır anlamaya çalıştığım bir konu. Öncelikle hayata hisleriyle yön veren birey olarak birçok açıdan inceledim durumu ya da yaşadım. Ama benim bazı sorularım olacak (her ne kadar saçma da olsa). Ben hislerimin iyilik ve kötülüğünü, amaçlı mı yoksa amaçsız mı olduğunu, kendi adalet anlayışımla yargılayıp, temizliğine kanaat getirdikten sonra yaşamak istiyorum. Ancak tüm yargılamalardan sonra hislerimi karşımdakine gösteremiyorum. Hatta göstermiyorum. Çünkü buna gerek olmadığını düşünüyorum. Hisler de enerjinin kaynağı sayılırsa nasıl oluyor da bu kadar temiz hisleri karşımdaki alamıyor da, illaki benim bir şeyler göstermem gerekiyor. Görme gereği duyan, şekle veya maddeye önem veriyor sayılmaz mı? Hislerin şekille ve maddeyle bir ilişkisi var mıdır? Saygılar, Serkan.

Sevgili Serkan,

Amerikalı Psikolog Dr. Daniel Goleman duyguyu bir his ve bu hisse özgü belirli düşünceler, psikolojik ve biyolojik haller ve bir dizi hareket eğilimi anlamında kullanıyor.

Duygularımız yol göstericidir ve bizi yönlendirir. Peki bunlar nedir diye sorarsan; Öfke, hiddet, kızma, kin, nefret, üzüntü, acı, keder, korku, zevk, sevgi, aşk, anlayış, güven vs. Tabii ki bunlar da kendi içlerinde birçok duyguya ayrılabilir ve hepsi için sayfalarca yazı yazılabilir. İnsanın kendi duyguları ile yüzleşmesi demek kendini tanıması demektir. Kendi duyguları ile yüzleşmeyen insanın söylediği ile yaptığı arasında fark olur.

“OLGUN İNSAN, GÜZEL SÖZ SÖYLEYEN DEĞİL, SÖYLEDİĞİNİ YAPAN VE YAPABİLECEĞİNİ SÖYLEYEN ADAMDIR” KONFÜÇYÜS

Duygularımızla yüzleşmeyince neyi neden yaptığımıza kendimiz bile karar veremeyiz. Sevgili Serkan inan ki bu o kadar kolay bir şey değil. Kendini bu kadar hırpalama. Duygularımızı tanımamız bir ömür boyu sürüyor. Sen düşünen bir insan modelisin. Kendini tanımak için yaptığın mücadelen için seni kutluyorum. Ancak yazında duygularını iyi ve kötü olarak yargıladıktan sonra karşındakine bu hisleri söylemediğini ifade ediyorsun. Kendisi anlamalı diyorsun.
Dünyada 6 milyar insan var. Yani 6 milyar birbirine benzemeyen değişik insan var. Bunun neden böyle olduğunu bana sakın sorma. Bu çok derin bir konu. İnsanlık binlerce yıldır bunun nedenlerini araştırmakla meşgül. Bu değişikliği etkileyen gelenekler, iklim şartları, kültürler gibi birçok nedene dayanıyor. Aynı iklim şartlarında yaşayan insanların bile farklılıkları var. Hepsini bırak aynı evin içinde doğup büyüyen insanların bile duyguları değişiktir. Eğer duygularımızı karşımızdakine söylemezsek bizi nasıl tanıyacaklar. İnsanları diğer canlılardan ayıran en belirgin özellik akıl ve konuşmadır. Tanrının bize verdiği bu özelliği kullanarak diğer insanlarla iletişim kurmalıyız. Kendimizi iyi ifade etmek çok önemlidir. Karşımızdakine kendimizi ne kadar açık ve net ifade edersek o kadar iyi iletişim kurabiliriz. Bu her konuda aynı düşüncede olacağımız anlamına gelmez tabii. Bak ALBERT LİPPMANN ne diyor;

“HERKES AYNI ŞEYİ DÜŞÜNÜYORSA, HİÇ KİMSE BİR ŞEY DÜŞÜNMÜYOR DEMEKTİR.”

Farklı düşünmek hayatın güzelliğidir ve bizi zenginleştirir. Bütün insanların her konuda aynı şeyi hissetmesi ne sıkıcı olurdu. Bir sürü kitap okuyoruz. Hayata dair bir sürü şey öğreniyoruz. Bu okuduklarımız sayesinde kendimizi tanıma fırsatı buluyoruz. Öğrendiklerimiz ile ya daha mutlu oluyoruz ya da mutsuz oluyoruz. Başka fikirler bizi besler. Aklımızı kullanmak çok iyidir ama başkalarının aklına da saygı duymak zorundayız.

“AKILLI İNSAN AKLINI KULLANIR, DAHA AKILLI İNSAN BAŞKALARININ AKLINI DA KULLANIR.” BERNARD SHAW

Ben kendimi tanımak için insanları gözlemleme ile başladım. Stresten kurtulmak için çevremdeki insanları inceledim. Bu konuda tanımadığım insanlara ulaşmak için de onların kitaplarını okudum. Sonuç olarak stresten nasıl kurtulacağıma karar verdim. Büyük düşünürler bu konulara çok kafa yormuşlar. Onları okumak hepsini aynen kabul anlamına gelmiyor. Bu sadece kendimi tanımama yardımcı oldu. Goethe bu konuda harika bir söz söylemiş. Uzun süredir bana yol gösterici oldu : “İNSAN KENDİNİ YALNIZCA İNSANDA TANIR”

İnsanın kendini iyi tanıması bir müddet sonra iyi ifade etmesine yol açıyor. Daha sonra söylediklerimi daha nasıl iyi nasıl anlatabilirim diye düşünmeye başlıyor. Şimdi tam sırası gelmişken güzel bir anektot anlatmak istiyorum:

Padişah bir sabah kalkmış heyecan içinde. Bir rüya görmüş. Bu rüyanın anlamını merak etmiş. Hemen ülkeye haber salınmış. En iyi rüya tabiri yapan bulunmuş. Padişah rüyasını anlatmış. Rüya tabiri yapan şöyle yorum yapmış; “Padişahım, bu rüyanın anlamı şudur, bütün sevdikleriniz ölecek.” Padişah çıldırmış. Sinirlenmiş, bağırıp çağırıp adamı saraydan attırmış. Yaverlerine emir vermiş. Bana başka birini bulun demiş. Yaverleri başka bir rüya yorumcusu bulup getirmişler. Padişah tekrar rüyasını anlatmış. Adam düşünmüş ve şöyle bir yorum yapmış; “Padişahım siz çok uzun ömürlü olacaksınız. Hatta çok sevdiğiniz dostlarınızdan bile uzun ömürlü olacaksınız.” Padişah buna çok sevinmiş.

Sevgili Serkan, hislerimizi anlatmak demek kendimizi anlatmak demektir. Karşımızdakinin anlamasını beklemeye inan ki ömrümüz yetmez. Şunu da ifade etmek istiyorum. Bir gün gelir öyle biriyle karşılaşırsın ki söze gerek olmadan gözlerinle anlaşırsın. İşte aradığımı buldum dersin. Ama bu tip insanlar hayatımızda azdır. Zaten bulduğumuzda onlar bizim en iyi dostlarımız veya aşkımız olur. Ama hayatımızı 2-3 kişi ile geçiremeyiz. Yüzlerce insanla muhatap oluyoruz. Bizi anlamalarını beklemek zaman kaybı olur diye düşünüyorum. Bilmiyorum ben duygularımı iyi anlatabildi mi?

Sevgiler
Tülay Bilin