[Berilce]

PRATİKLİK, BECERİKLİLİK


Kendi ermişlik ya da aydınlanmışlığına körü körüne kapılma! Kendinden geçme. Tam tersine, sürekli yolunda, çizgide kalmayı başar. Kendini denetle.

Karanlık bir gecede, iki adam, bir ormanda yollarını kaybederler. Çok ürküntü verici, çok sayıda vahşi hayvanla dolu bir ormandır bu! Adamlardan biri filozof, diğeriyse mistiktir. Yani biri kuşku, soru dolu bir adam; diğeriyse iman, itikat. Aniden fırtına patlar, gök gürler ve şimşek çakar. Şimşek çevreyi kısa bir süre aydınlattığında, filozof olan, gökyüzüne bakar; mistik olan ise önüne; yola, patikaya…

İşte bu öyküdekinden daha sakıncalı bir ormanda kaybolduğunuzda, ortalık karanlıksa ve ara sıra bir ışık sizi tarıyorsa, gözünüzü patikadan ayırmayın ki yolunuzu kaybetmeyesiniz. Işığı gönderen Chuang Tzu’da olsa, Boudha’nın kendisi de olsa, hatta ben bile olsam, bana değil, patikaya bakın. Bana baktığınız anda işiniz bitik demektir. Çünkü ışık anlıktır, kaybolacaktır. Sonsuzluk söz konusu olduğunda anlar, saniyeler önem kazanır. Tıpkı öyküdeki ışık gibi. Işığın kendisine ya da güzel Boudha’ya bakarsanız, kendinizden geçer; gözleriniz manyetik alan haline dönüşürse, patikadan olursunuz.

BOŞ GEMİ
Sayfa: 127-128