[gulumser]

Bugün yine çok güzelsin hayat herşeye rağmen...

°•.¦.•°°•.¦.•°°•.¦.•°°•.¦.•°°•.¦.•°°•.¦.•°

Bugün yine hayatımın son günüymüş gibi her şeyi bir çırpıda yaşamak istercesine, delicesine bir istekle kalktım yatağımdan. her ne kadar yaşadıklarımdan kaynaklanan acı izler varsa da yüzümde gülümsemelisin dedim kendime.Yıkılmamalısın, bunlar da geçecek dedim.. Bu ilk sancıların mı senin? Çaresizliği ilk kez mi yaşıyorsun? Allah sana her çaresiz kaldığında güç vermemiş miydi?

Rabbin senin yüzüne bakıp sonsuz merhametiyle kucaklamamış mıydı? Her yıkıldığında seni tutup kaldırmamış mıydı? Ya yaralarına merhem olmamış mıydı? Rahmetini esirgemiş miydi söyle hadi? Neler geçmedi ki hayatından… Ayrıca bir sen misin acı çeken? Hadi gülümse, somurtmanın sırası değil dedim. Güne nasıl başlarsan öyle devam eder diye telkin verdim kendime ve her zamanki inancımla bugün yine çok güzelsin hayat her şeye rağmen demeyi de ihmal etmedim. İlk kendime günaydın dedim aynalarda.

Uzun uzun baktım aynaya. Sanki ilk kez görüyordum yüzümü. Meğer ne kadar da yabancılaşmışım kendime. Aynadaki gördüğüm yüz benim miydi? Önce saçlarıma dokundum ve yüzüme. Bu benim yüzüm olamaz. Hayat bak gör nicedir halim. Eserinle övünebilirsin. Uzun zamandır aynalara da küsmüşüm meğer. Uzun uzun gözlerimin içine baktım. Hayat dolu, pırıl pırıl gülen gözlerim yoktular. Gülen gözlerim gitmiş, boş boş bakan donuk bakışlar yerleşmiş sanki gözbebeklerime. Oysa her şey değişse gözler değişmez diye biliyordum. Öyle bir değişiyormuş ki… Bunu gözlerimin içine baktığımda farkettim. Elimi dudağıma doğru götürdüm ve parmağımla dudağıma dokundum. Gülmek ne de çok yakışıyordu sana. Eskiden gülmek için bahaneler yaratırdın ya ne oldu böyle ? Kim çaldı o dudağındaki tebessümü? Sen de mi vurgun yedin hayattan? Olsun varsın hadi gülümse. Bak her şey çok güzel olacak dedim ve miniminnacık bir tebessüm yerleştirdim yüzüme. Belki çok içten değildi ama en azından gülmeyi denedim zor olsa da.

İnsan bazı şeylerin farkına neden sonra varıyor. Biliyorum ki her şey insanlar için. Sevinçler, üzüntüler, hastalıklar, doğumlar, ölümler ve her bir şey… Ne yaşanıldıysa yaşanılsın kara gün kararıp kalmayacak. Her gecenin bir sabahı var ve elbet bir gün her şey yoluna girecek. Polyannacılık oynamaya devam dedim kendi kendime. Bir şeyleri umut ederek yaşamak insanı bir nebze de olsa mutlandırıyor. Umut et ki mutlu olasın. Bense o mutluluğu deliler gibi özlemişim. Mutluluk bir gün bana da gelecek misin? Bir gün bana da gülecek misin? Hadi bir gün bana da gel... Birlikte hasret giderelim. Kollarımı açtım, sonsuz sevgimle seni kucaklamak için sabırsızlıkla bekliyorum. Hadi gell.. Geç olsa da gel olur mu? Biliyorsun ki her zamanki gibi ben yine seni, ben heeep seni bekliyor olacağım. Hem de yılmadan, yorulmadan.

Bitmeyen bir özlemle seni bekliyorum..

Fazla bekletme olur mu?

(alıntıdır)

[genco]

paylaşımın için çok teşekkürler gülümser. yüreğimin derinliklerinde yer alan duygularımı hissettim mekaleyi okurken. pollyanna olmak güzel, pollyannacılığa devam tüm güçlüklere aldırış etmeden.

güzel bir paylaşım teşekkür ederim