[Bluesky24]

Uneasy lies a head that wears a crown.

Taç taşıyan başta huzur olmaz.



William Shakespearein bu çok anlamlı sözüyle açılıyor yılın en çok konuşulan filmlerinden Kraliçe. Stephen Frearsın Oscar adayı filmi, İngiltere kraliçesi Kraliçe II. Elizabethi canlandıran Helen Mirrena En İyi Kadın Oyuncu Oscarının yanı sıra bir BAFTA ve Venedikten de bir Volpi Cup getirdi. Ben de bu filme herkes gibi, gururlu, kibirli ve soğuk bir kadını canlandırmanın ne kadar zor olabileceğini düşünerek gittim. Çoğunluğun kraliyet ailesiyle ilgili bir film daha yapılmasına dair paylaştığı önyargıya dahi neredeyse katılacaktım. Ama yukarıdaki Shakespeare alıntısının ardından gelen, bir kraliçeyle bile empati kurulmasını mümkün kılan mütevazi ve gerçekçi film beni yanılttı.



Öncelikle Kraliçeyi anlatmak için hayatından bu kesitin seçilmesi son derece anlamlı. İngiliz Kraliyet ailesinin en ciddi kırılma noktasında Kraliçenin takındığı tavır hem onun geçmişini, benimsediği geleneksel değerleri hem de ülkesine ve halkına beslediği içten sevgisini ve görev inancını tek bir mercek altında gösteriyor. Kraliyet tarihinin yüce gördüğü tüm idealleri ve davranış biçimlerini skandallarla dolu hayatıyla tersyüz eden eski Galler Prensesi Lady Diananın ölümü, yaşamından daha sinir bozucu sonuçlarla Kraliyet hayatının üzerinde kara bulutlar oluşturur. O sırada Fransada tatil yapmakta olan ailenin her bir bireyinin olaya gösterdiği tepki –daha doğrusu ısrarcı tepkisizlik– İngiliz halkı ve Kraliyet ailesi arasında o güne dek oluşan en büyük uçuruma neden olur. Kendisine sorulmaksızın üzerine yüklenen yıpratıcı görevi ağırbaşlılıkla üstlenen Elizabethin duyguları ve kişiliği ilk kez bu denli sınanacaktır.



Lady Diananın ölümüyle gölgelenen Tony Blairin başkan seçilme tantanası Kraliçenin bu hassas dönemine dışarıdan –ve bizlerin daha yakınlık kurabileceği– nesnel bir bakışa zemin hazırlar. Filmde son derece mütevazi ve halktan bir portre çizen Tony Blair, İngilterede Kraliçenin devletle olan ilişkisinin altını çizmekle birlikte monarşi karşıtı görüşün Kraliçeyle yakın ilişkiler içinde olunduğunda nasıl çözüldüğünü de anlatmakta etmen. Filmin ortalarına kadar Kraliçenin katılığı ve hoşgörüsüzlüğü ön planda iken Blairin Kraliçe hakkındaki değişen fikirleri Kraliçeyle izleyicinin empati kurmasını sağlıyor. Blairin halkın ve hatta çalışanlarının Kraliçeye olan tepkilerine verdiği karşılık hem dokunaklı hem de izleyiciye bambaşka bir perspektif kazandırmakta etkili.