[elccy]

Bu hikayeyi daha önce de okumuştum ve aynı etkiyi sağlamıştı üzerimde...ve yine ayısı oldu.. farkındalık.. ben yeni evliyim bir yıl oluyor,aynı hikayedeki gibi sakin eşim ve onun omuzunda uyumak beni mutlu eden huzur veren şeylerden birisi.. ama bazen bende bu sakinlikten yoruluyorum,hatta dün gece bile konuşamamaktan dolayı neden diye sorduk birbirimize... ama bu hikayeyi okuyunca yine fazla duygusallaşmışım dedim.. çünkü onsuz bir hayat düşünemiyorum,onun sakinliği,varlığı, benim için ,ilişkimiz için çabalaması beni yeterince mutlu ediyor.. bazen abartıp ondan ve kendimden çok şey beklediğimin farkındayım... amannnn bırak dağınık kalsın demeli arada insan.. o benim meleğim ve huzur kaynağım. ne olursa olsun eve adımımı attığı gibi tüm fırtınalar evimin huzurunda ve sevgilimin gözlerinde son buluyor.. çok şükür ki sağlıklıyız birlikteyiz ve sevgilimleyim... çok şükür ki eşruhum hayatımda....