[csk]

neler yaşadın tahmin edebiliyorum, okurken dağıldım, yarama basıldı, koptu bağlayan kabuklar yine kanadı. annem sağ çok şükür ancak 9 ay önce çok korkuttu beni. o zamanlar rahatsızlığının iltihaplı romatizma olduğunu bilmediğimiz bir zamandı. tüm vücudu ağrıyordu. yine kilitlendiği bir dönemdi. gece yanında kaldım. su vereyim yatakta dönmesine yardım edeyim, gerekirse lavaboya götüreyim diye. ablam ben işteyken gündüz geliyor gece ben kalıyordum evinde. inat ediyor evlerimize de gelmiyordu. kendi evi kendi yatağında kalıyordu. doktora bile zor götürüyorduk.

gece kıpırdanmaya çalıştığını acıdan inlediğini duydum koştum yanına gittim. lavaboya gitmek istiyordu. kalkmasına yardım ettim. ancak ben de daha yeni ameliyat olmuştum. gerçi bir ay olmuştu ama hala tazeydi, fazla zorlamamam gerekiyordu kendimi. ama Allah güç veriyordu işte. yataktan doğrulduktan sonra salıverdi kendini zor tuttum. yatağa bıraktım. gözleri devrildi, gözünün feri gitti. ağzından hırıltılar gelmeye başladı. gidiyor sandım. Anne diye bağırmaya başladım. ilkyardım sertifikam var, şok pozisyonuna getirdim. yüzüne su serptim. kolonya bulmak için koşturdum elim ayağıma dolandı. kapıyı açtım gecenin bi vakti hangi kapıyı çalsam diye düşündüm geri geldim konntrol ettim , kendine geliyordu. gözlerinden yaşlar akıyordu. buz gibiydi terliyordu. başı su gibi olmuştu. tansiyonu düştü herhalde diye düşündüm. elini tuttum anne diye ağladım. nerden güç bulduysa elini başıma koydu. okşadı. kendini geçti beni sakinleştirmeye çalıştı. anneydi.