cat'çe bayram

[pisimbat]

Bir kurban bayramını daha yaşıyoruz ,3 gündür bir arkadaşımın dükaknının önünde kurduğu tezgaha yardım ediyorum ,bizim buralarda bayramlardan önce 3 gün giyim pazarı kurulur taaa çarşıya kadar.işte bende yardım etmek için 3 gün ordaydım.ama benim gibi salak birisi olursa herşey içine dert oluyor. İlk gün bir amca hanımı ve eşi için uzun tunik gibi bişi bakıyor benle amca dedim hanımın gelseydi giyseydi iyi olurdu yok ben alıp muşa gidiyorum bayram hediyesidir bunlar dedi,yaklaşık 55-60 yaş arası minyon tipli kır saçlı ve sakalılı bir adamcıktı karşımdaki peki nasıl yapıcaz dedim minik boncuk gözleri ile bana heycanla bakarak sen giy hele benim hanım senden kısa ve kilolu ama ben anlarım dedi ehh peki dedim geçirdim üstüme tamam olur bu dedi ya kızınki dedim yola doğru dönerek hah şurdan geçen kız var ya dedi bu arada Pazar vıyır vıyır kalabalık amca hangisi dedim şu yeşil eşarplı olan kızımda on kadar koş sölede giysin şunu dedi biz konuşana dek kadın gitti zaten bi başkasını kestirdi gözüne bak bun gibi dedi bu kez velhasıl diğerinide aldı gitti ,ha bana dokunan neydi adamcık taa muştaki ailesi için bişiler alıyor belliki parası kısıtlı ama boncuk gözlerindeki sevecenlik ve ışıltı okadar hoşuma gittiki zaten epeyce indirimde yaptım.
Sonraki gün akşamüstü yine kalabalık zamanda bir roman aile geldi çoçuğuma kot bakıcam dedi ama bize kimse bişi satmıyor demezmi kadın haydiii tam insanına diyor neden satmıyorlar dedim çingeniz ya biz pis buluyor elletmiyorlar dedi gel ablacım dedim çoçuklarına kot ayakkabı ve kazak aldı elinde bir tomar bozuk para uzattı bana çekinerek sandıki kızıcam iyi bayramlar dedim gittiler,bumuydu insanlık insan ayırmakmıydı o şöle bu böle demek miydi hayır benim için değildi benim için öenmli olan o insanların yüzündeki ışıltı belki benden indirdiği 3-5 kuruşla ekmek alacak yol parasına ekliyecek kim bilir.
Bukadarmı acımasız olduk bizler diye düşündüm ,sanmıyordum vardı her apartmanda elbet vicdan sahiibi insanlar .
Eski kurban bayramlarında kestiğimiz kurbanı dağıtacağımız kişiler rencide olmasın diye binbir dereden su getirerek verirdik ,insanlar fakir ve onurluydu arsız deillerdi koca mahalle bilirdi kimin ihtiyacı var ama şimdilerde araki ihtiyaç sahibi bulasın var var ama bulmasını bilene .
Kurban kesip dolaplarını etle dolduranlar ihtiyaç sahibi insanları hiçe sayanlara diyorum söylenecek çokşey varda neyse yahu.

Arefe günü ise akşamüstü yine elinde boya sandığı kirpas içinde 10 yaşlarında bi oğlan geldi geçerken görmüş bi kazağı abal bu kaça dedi söledim elini yırtık kotun cebine soktu avunda hesap yaptı dur ben gelcem az sonra dedi bende gel ne kadar varsa veririm dedim olmaz dedi ,gitti ileriye doğru akşam 9 civarı baktım benim boyacı oğlan geliyor yüzü gülerek al abla satmadın dimi kazağı ayırtmıştım ya dedi yok satmadım senin o dedim yine elini yırtık kotunun cebine attı boya bulaşmış minik elleriyle al abla ver kazağımı dedi verdim bak bide kot koydum sana dedim buda benden sana armağan olsun dedim koşa koşa uzaklaştı gitti çoçuk.
İşte benim bayram maceram böyle başladı benim salak yüreğim buruldu ,elini öpemediğim anneme dualarımla ulaştım bayram sabahı ayşe teyzem ve diğer büyüklerime de tabiki.
İçimdeki minik çoçuk buruktu keşkeler yanındaydı yine özlemlerim hzün denizinde geziyorlardı birkez daha anne demek annemin bana kızım demsi için ,ate’nin bana birkez daha masal anlatması için ,dedemle bir gazoz için anlaştığım açık hava sinemasına gitmek için,haminnemin sosise şoson demsi için,halamın kuzum nerdesin sen demesi için,diğer dedemin bi öpücük 1 lira deyip elini öptürmesi için,bayram harçlıklarımla çatapat almak için içimdeki tüm özlemleri bir kalemde bir anlığına yaşaya bilseydim keşke.
Ama pekte üzülmüyorum ben onların şekil verdiği bir hamurum ben onlarım onlar bende yaşıyor sevgilerim hep yüreğimde göremesemde dilimde dualarımdalar pek tabiki kelimelerimde yazılarımdalar.
İşte kedice bir bayram asi hırçın hür ve biraz asabi olsada kedidir kedi .