[pisimbat]

ANNEM’e

Sigaramı yaktım derin bir nefes çektim ,sen olsaydın içme kızım bak kanser olursun derdin bana ,oysa sen gideli on yıl oldu,sesini işitmeyli,sevgi ile bakışını görmeyeli,kokunu duymayalı ‘on’ ca yıl,hani ilkokula giderken anneler gününde sana bir şiir yazmıştım,okuduğumda gözlerin dolmuştu ,işte gözlerim ve yüreğim dolu dolu yazıyorum,sana olan özlemim içimi yakıyor,bozağımda düğümsün,ağlamaya korktuğum ,ağlarsam üzüleceğini bildiğimden akşam sohbetlerimiz hala kulağımda bazen hep bana sesleniyorsun sanıyorum,eve dönerken gittiğini unutuyor hala seni televizyon başında o sevdiğin diziyi izlerken bulacağımı düşünerek dönüyorum ama yoksun biliyorum.Ne güzel şiirler okurdun ırmak misali masal bilmezdin belkide hayal dünyasının büyülü dünyasında kaybolmamı istemediğinden anlatmadın masal bana,hep gerçekleri öğrettin hoş ben tembel bir öğrenciydim.Seni her düşündüüm anda yüzümde buruk gülümseme ile ne kadar şanşlı olduğumu hissediyorum.Gitmiş olsan bile sevgin hala yüreğimde .Bak bunun ismi ‘kız kulesi’ demiştin ilk istanbula beraber gittiğimizde,sonra hikayesini anlatmıştın,pür dikkat seni ve kuleye bakarken ben hayran olmuştum sana ve istanbula.Ne kadar çok şey biliyordun ,yalıların önünden geçerken herbirinin hikayesini anlattın bana ,gerçek yaşanmış olan hikayeler.İlk sosisli sandviç’i hardalın ilk keskin tadı hala damağımda bu böyle yenir derkenki sesin kulağımda.Kokunu özlediğimde ‘lux’ sabunumu koklarım sen kokar,şamfıstıkları hala dişimle açıyorum dişlerime zaralı olduğunu söylediğin halde .Anılar gelip geçiyor içimden ,hastahaneye deliler gibi koşmam doktorun benim gözlerimde gördüğü korkuyu anlayınca önemli bir şey yok ayağı kırılmış annenin küçük kız demesi.Evin kapısını açıp ‘anne’ ben geldim demeyi özledim,biliyormusun kıskanıyorum küçük çoçukları ‘anne’ diye seslendiklerini duyunca ,ben sana mezarının başına geldiğimde yine anne ben geldim diyorum,eminimki duyuyorsun ,biliyormusun huyum suyumda iyice sana benzemeye başladı buna çok seviniyorum ben sen oluyorum,sen bende yaşıyorsun.Hani hiç gitmeyecektin öyle derdin, ben seni bırakmam, hiç oysa biliyorduk bir gün gideceğini bunun acısı ile karşılıklı ağlarken ,başımı dizine yaslayıp sesisizce göz yaşlarımla ağladığım dizini özlüyorum,birbirimize sözüm ona belli etmeden ağladığımız o anlar.Beraber çok gülerdik hiç ummadığım bir anda kahkahaya boğman beni,bu kez saklamadan gülerken akardı gözlerimizden yaşlar,biliyormusun anne artık ağlayamıyorum ,yakıştıramıyorum kendime yenilğiyi.Başım hala dik,hayatın tüm olumsuzluklarına karşı duruyorum,vakur olmayı sen öğrettin bana,can verdin, şımarmayayım diye uyurken severdin ya hani beni anne, ben uyumazdım hiç biliyormusun gelmeni beklerken yüreğim pır pır ,keşke daha çok öpseydin,koklasaydın beni belki bu kadar özlemezdim kimbilir .Doyasıya anne demeyi özledim seni özledim ,yine anlatamıyorum yetmiyor kelimeler .Anne seni seviyorum,gitsende sevgin benimle biliyorum.Bu gün deniz kenarına gidip avazım çıktığı kadar sana seslendim ‘anne’ annem.