Bu aralar kendimi çok yalnız ve mutsuz hissediyorum:S

Edward_87 · 13-02-2011, 09:47 AM

Nerden başlasam bilmiyorum.Kendimi ifade etmeden duramıcam.Ben 1,5-2 aydır telkin dinliyorum.2 hafta ego-suçluluğu dinlemiştim.Son zamanlarda diğerlerini(kendine güven,sosyallik arttırıcı,topluluk ve ego) dinliyorum. Şuan eve kapanmış durumdayım.Bu şehirde pek kimseyi tanımıyorum.Pek arkadasım da yok.Zaten pek sosyal insan olduğum söylenemez.Küçüklüğümden beri bu içime kapanıklık,suskunluk ve yalnızlık sanki karakterime oturmuş durumda.Bazen içimden artık yeter demek geliyor.Sanki aklımdan hep sesler geliyor gibi.Artık kendimi dinlemek istemiyorum.Konuşmak da zor geliyor sanki.Alıştım susmaya:S
Mutlu olamıyorum.Hayatta takıntılı yaşamaktan sıkılmış durumdayım :S Hayatı akışına bırakmaya çaba sarfediyorum.
Bilmiyorum bu bilinçaltım direnç mi gösteriyor acaba:S

Kusura bakmayın içimi döküverdim.Belki de fazla ileri gittim.Sizden başka duygularımı anlatıcak kimim var ki ...

azeris · 13-02-2011, 10:19 AM

Bende seninle neredeyse aynı durumları yaşıyorum :(:(:(

selo2951986 · 13-02-2011, 10:24 AM

sevgili edward aynı durumları bende yaşamıştım.kendine daha açık bakabildiğini görüyorum yalnız kendine yargılar şekilde bakma.suçluluk telkinini hiç çıkarma istersen.dostum mesajına cevap yazamadım 2 gündür hastaneden çıkamadım nöbetlerim vardı.dostum şehrin güzel yerleri mutlaka vardır ben tek başıma yürüyüşler yapardım yalnız olmanında güzel tarafları var.ben yeni insanlarla tek başıma tanışmak için fırsat olarak görüyorum.ve tanışabildiğimi görüyorum.sanırım seninde canına tak etmiş durumda çık dışarı dostum hayatın içine karış kaybedicek yalnızlığından başka bir şeyin yok:)))

Edward_87 · 13-02-2011, 10:43 AM

Sevgili Selo,
Zamanın olmadığını anlamıştım.Umarım iyi ve mutlu günler geçiriyorsundur dostum:)Aslında dertlerimi seninle paylaşmak istedim.Fakat rahatsız olmanı istemedim.Bir de her günüm farklı geçiyor sanki.Sayende bazı durumlarımın farkına vardım.Dostum sen de olmasan ne yapardım.Senin gibi dostum olduğu için çok şanslıyım:)
Galiba çekirdek inancımız da aynı fakat ben belirleyemedim sanki. Nasıl belirleyebilirim tam olarak bilmiyorum.
Senin dediğin gibi yapıcam. Kendi kararlarımı verme vakti geldi galiba:)
Bu arada güzel şehirdeyim memleket Rize :) Aslında sana daha anlatacağım çok şeylerim var dostum :)

papatyagibiyaşamak · 13-02-2011, 02:11 PM

Seni anlıyorum edward, bende çocukken içinekapanıktım ve evet büyüynce de böyle devam ederse adeta inasnın karakterine oturuyor bu içekapanıklık ama bazen diyorum ben bukadar kapalı biri değilim diyorum sanırım birasda kendimizi doğru ifade edemiyoruz...

smyrna1 · 14-02-2011, 09:39 AM

burda her zaman her sorunu bizimle paylaşabilirsin, yalnızlık yaradana özel, bunu unutma özeline mailimi attım her zaman yazabilirsin, dertleşiriz..

esgi · 04-03-2011, 05:46 PM

Edward, ben foruma yeni üye olduğum için geç cevap veriyorum. Fakat yardımcı olmak istedim.
Bilinçaltın telkinleri alıyordur fakat sen tekrar tekrar aklından olumsuz düşünceleri geçirdiğin için nötrlersin yani etkisiz hale getirirsin. Bu yüzden en iyi telkin zamanı uyku vaktidir. Bilincin kapalıdır çünkü, bilinçaltın daha aktifitr.
Ve kendinle bir anlaşma yapabilirsin. Aklına kendinle ilgili olumsuz düşünceler geldiğinde 'iptal ediyorum!' deyip beynini susturmaya çalışabilirsin. En azından bunu yapabildiğinde daha hızlı bir etki göreceğinden eminim....

neşeli hayat · 04-03-2011, 06:16 PM

arkadaşım sana eft uygulamanı tavsiye ediyorum

Edward_87 · 04-03-2011, 07:22 PM

Yardımların için çok teşekkür ederim Esqi,
Bu durumlarımın çoğunu atlatmış durumdayım çok şükür:))
Haklısın bilinçaltımız uyku halinde daha çok etkilidir.
Bu aralar sosyal fobiyi dinliyorum etkilerini az çok şimdiden yaşıyor gibiyim.Bakalım ileriki zamanlarımı merak ediyorum.Umarım kısa sürede bu durumlarım geçer.Böyle yardımsever insanlar varken yanlız kalmak mümkün değil.
Eftin ne olduğunu da araştırıyorum şimdiden.
Sevgiyle kalın ;)))

uslanmaz332 · 04-03-2011, 07:59 PM

sevgili edwırd...biliyormusun bende senin gibiyim..küçüklüğümden beri kendimde konuşma sosyalleşme güvenimi hiç bulamadım...bilmiyorum ama küçükken o kadar şikayetçide olmamıştım aslında...ne olduysa ergenliğe girdiğimde oldu..herşeyi takar ve kendimi çıkmazlar içinde bulmaya başladım...ewet konuşmak istiyor çevre edinmek istiyor ama yapamıyordum..ve nedense kendime hep şunu söylemeye başladım ne olacak???..öldürecekler mi??..kesecekler mi??...yoksa asarlar mı???...:) biliyormusun?? ilk adımı atmak önemli ne olursa olsun sen konuş mrk etme onlar farklı değişller...bende öyleydim şuan kendimi bayaa geliştirdim inşallah sende geliştirirsin..:)