[Negative]

Selam, ben 20 yaşında üniversite 2. sınıf öğrencisiyim.
Benim hiçbir zaman uzun süreli arkadaşlıklarım olmadı. Kimseye güvenemiyorum, herkesi menfaatçi,çıkarcı görüyorum. En ufak hatalarında, bunu yaptıysa tekrar yapabilir düşüncesine girip kendimi onlardan ve çevrelerinden uzaklaştırıyorum. Uzaktan benim çok eğlenceli ve inanılmaz derecede mutlu olduğumu düşünürler.
Çok fazla flörtüm oldu ve olmayada devam ediyor. Ama sorun şu ki; olmaya devam ediyor.. Çünkü geçimsiz biriyim. Bir kişiden her ne kadar hoşlanırsam hoşlanayım bir süre sonra sıkılmaya, monoton gelmeye başlıyor. Bu konudada çok endişelerim var. Evlenince eşimi kesinlikle mutlu edemeyeceğimi ve eğer bir baba olursam, benim gibi anne babası ayrı olur diye korkuyorum.

Ben annemle yaşıyorum. Babam gözümde öldü, yüzünüde görmüyorum arasada açmıyorum yıllardır. Annem ruh sağlığı hastanesinde hemşire. kaç kez psikiyatriste götürdü. Ama kesinlikle normal bir insan olduğumu düşünüyorlar. Çünkü bana yardım edebileceklerine inanmıyorum. Bu yüzden sürekli onlara iyi bir birey olacağımın ve kendinden emin, güleryüzlü, burada bulunmamın sadece annemin paranoyaları olduğuna inandırıyorum. O zaman neden bu sitedeyim, onu açıklıyayım sizlere; Lucid rüya için müzik telkinleri yazıp bu siteye kaydoldum. Fakat benim kadar olmasada sorunlu bir çok insanın arayış içinde olduğunu gördüm. Neyin arayışı? Bana ne yardım edebilir? Hiç bilmiyorum.. Sadece içimden gelenleri yazıyorum işte...

Çok garip bir insanım. Kesinlikle asosyalim. Çevremden her zaman uzak durmayı ve yalnız kalmayı tercih ediyorum. Çünkü bunu seviyorum. Ama yanlışı sevdiğiminde farkındayım. Bana fazlasıyla zarar veriyor. Kaç kere eski okul arkadaşlarımın buluşma organizasyonlarını yaptım. Hepsini tek tek arayıp tarih ve saat verdim. Fakat hiç bir zaman gitmeyi tercih etmedim. Gitmedimde. Ben yakışıklı,sarışın, ela gözlü, fit bir gencim. Fazla egolu demeyin gerçekten öyleyim. Amma velakin birileri bana yaklaştığında hemen ondan uzaklaşma isteği duyuyorum içimde. Kimseye güvenemiyorum. Hele kendime asla.

2011 yıl başı gecesi sırf hayattan sıkıldığımdan, bir beklentim olmadığından r etmeyi denedim. *** Size göreişin enteresan yanı, bana göre ise fantezi yanı, bunu webcam ile ankaradaki arkadaşıma izlettim. Polisi aramış, adımı soyadımı vermiş, annemin hastanede nöbetçi olduğunu soyadının şu olduğunu söylemiş. Öyle adresimi bulup gelip beni çıkarmışlar. 3 gün yoğun bakımda yattım ama kendimi toparlamam yine 2-3 ayımı aldı. aşırı unutkanlık başladı. bol kitap okumaya çalışıyorum fakat işin kötü tarafı bir de internet bağımlılığım var.

En son ilkokul 7. sınıfta ders çalıştığımı hatırlıyorum. Ondan sonra derslerde bile kızlara takılıp, derste uyumayı tercih eder oldum. O zamanki ergenlik tavırlarım.. Ki bir çok ergenin zamanında en hit yan etkileri bunlar olmuştur. Şimdi üniversite 2. sınıftayım. oksye girip anadolu lisesi tutturdum. gittim. dersime girmeyen hocalar bile berkant berkant adımı ezbere biliyorlardı. o kadar sorunlu ve umursamaz bir öğrenciydim. ama bir şekilde sınavlarda o derslerden geçerdim. ygs,lysdede öyle oldu ve 4 yıllık turizm ve otel işletmeciliği tutturdum. gittim, yine aynı şekil. umursamaz ben, derslerden geçen ben.
ama nereye kadar bu sürecek? ileride çalışmam gerekecek. işimin patronu olmadığım sürece bunlar her zaman hayatımda bir dezavantaj olacak. 20 yaşını doldurdum yakında 21e gireceğim ama hala ergenliği üzerimden atamamış gibi sorumsuzum. hayat bana pek iyi bir rol vermemiş sanki. rolümün sonunuda bilemiyorum. en sevdiğim annem, o bile ölse 2 gün ağlarım gibi geliyor. ben bu kadar mı lanetli biriyim. bu kadar mı sorumsuzum.. tanrı ve onun en ezeli rakibi şeytan var ise, kesinlikle ben şeytanın çocuğuyumdur diye düşündüğüm oluyor.. bilemiyorum.

Ben anormal olduğumu kabul ediyorum. Ama normal bir insan olabilir miyim bunu bilemiyorum. Bende güvenebileceğim dostluklar kurmak istiyorum. Çevremdekilerin benim gözümde tanıdıktan ibaret olmayıpta yakın, her derdimi paylaşabileceğim bir dost olabilirler mi onlara o kadar güvenebilir miyim onu bilmek istiyorum. Aşık olduğum flörtümden ayrılınca ağlamak, depresyon takılmak istiyorum. hayatı umursamak istiyorum. ve dahası işte.. sanırım bu kadarı yeterlidir.

umarım en yakın ruh ve sinir hastalıkların adresini vermeye çalışmazsınız.

[bumbada]

şizoidlik geldi aklıma . tabi bir düşünce tabi . severim ben hastalık koymayı :D ama andırmıyor değil .

[Negative]

bilmem belki.. :) şizofreni ile sonuçlanmasında.. telkinin falan benim durumuma tedavisi olmaz sanırım?

[froyaa]

olmaz diye kestirip atma denemekte yarar var derim.
anlattıklarının bir kısmında kendimi buldum diyebilirim insan ilişkileriyle alakalı olan kısımda insanlardan sıkılma ve güvenememe evlilik korkusu yalnızlığı sevme vs.. yani sana hak verdiğim noktalar var.umursamaz olduğunu söylemişsin acaba fazlaca önemsediğin için ve savaşmak istemediğin için bi kaçış noktası mı senin yaptığın,kendini koyvermek geldiği gibi yaşamak..bir de insanlar çok yakın olduklarından beklemedikleri kırıcı davranışlar gördüklerinde çevredeki herkese karşı kin ve önyargı beslemeye başlıyor.senin güvensizliğinin sebebinin babanla aranızdaki durumdan kaynaklı olabileceğini düşünüyorum ben.
telkinleri mutlaka denemelisin bence...

[Negative]

haklısın aslında, ama babamın benim kişiliğimdeki bozukluklarla uzaktan yakından ilgisi yok bana göre.

[froyaa]

bilemiyorum ben öyle hissettim bu konuda bilirkişi değilim tabi kendi gözlemlerimden faydalanarak konuştum.sen ben buradaki birçok kişi benzer problemler ile savaşıyor en önemlisi değişebileceğine inanıyor ne olursa olsun en önemlisi inanç.önce inanmalısın.bunun içinde forumdaki arkadaşlarımızın yaşadıklarını, iyileşme süreçlerini gözlemleyebilirsin,ben öyle yaptım.sonrasında telkinleri dinledim ve şimdi çok daha iyiyim.umutsuz olma

[cansuyu]

yanılmış olabilirim elbet ama ilk aklımdan geçeni yazacağım

anneni neden cezalandırmak istiyorsun?

[sweeet]

2 gündür yazamadım. İki gündür aklıma bin türlü fikir geldi gitti. Şimdi neler kalmış bakalım.
Sıra sıra ve uzunca bir mesaja hazır ol arkadaşım. Durumu birlikte sorgulayalım.

Bir kere kendin sordun ve cveabını vermişsin neden insanlara güvenmediğinin.
Ben de şuna cevap vereyim. Sen insanları nasıl görürsen öyle olur çevrendekiler.
İnsanların hatalarında onları harcıyorsun da sen hiç mi hatasızsın?
Bence hepimizin kabullenip affetmesi gereken hataları var.
Hem kendimizi hem de başkalarını koşulsuz affedebilmekten geçer mutluluğun yolu.
Ama bu senin bildiğin affetmek değil. Yürekten affetmek. İçinde en ufak bir olumsuz duygu kalmadan affetmek.
Mesela en başta kendini ve sonra aileni. Özellikle de babanı affetmelisin. Affetme ile ilgili çalışma yapabilirsin.
Ama bence önce kendini buna alıştırmalısın. Affetmenin manasını kavramalısın. Sana kazandıracaklarını öğrenmelisin bunu yapmadan.
Tam olarak bu noktadasın.

İkinci önemli mevzu olduğun gibi görünmüyorsun. Neden? Çünkü kendini sevmiyorsun. Tabi önce kendini affetmelisin.
İnsanın en büyük yalanlarından biri bu "kendimi seviyorum." Öyle olsa bu durumda olmazdın. Çok eminim.

Flörtlerin hayatında geçici eğlenceler. Nasıl kızlarla takılıyorsun bilmiyorum ama kadınlar hassastır çok fazla kadının
kalbini kırmış olduğun hissine kapılıyorum. Ve olduğu gibi görünemeyen erkeklere kanan kızlar için üzülüyorum.
Ama inan bana onlar benim onlara üzüldüğümden çok daha fazla üzülüyorlar.

Hayatta mutlu bir ilişkin olacağına inanmıyorsun. Belki doğru kadını bulamadın. Ama önce doğru kadının oldğuna inanmalısın.
Yoksa hep geçici ilişkilerde eğlenceliklerle oyalanacaksın. İyi bir baba olacağına da inanmalısın. İnanmaktan öte İSTEMELİSİN.
Ne istediğini biliyor musun hayatın için. Hiç uzun süreli planlar yapıp hayaller kuruyor musun?
Senin ilişkilerini monotonlarştıran şey kafandaki olumsuz düşünceler bir kere.
Bir şekilde ego konuşmaların senin hayatını bu şekilde idare etmene neden olacak kararlar aldırtıyor sana.
Telkinleri dinleyerek ego konuşmalarını kontrol altına alabilirsin.

Babanla görüşmek zorunda değilsin. Belki tam tersi ihtimali de zorlayabilirsin. Belki o da değişmiştir. Belki pişmandır.
Hadi diyelim zihnindeki gibi biri. Hiç bir şeyi haketmeyen biri diyelim. Yine de kendi iyiliğin için onu affetmelisin.

Ha aklıma gelmişken söyleyeyim. Psikiyatristlere de dürüst davranmıyorsun. Seni huzursuz edeni anlatsan belki onlar bir çare bulacak.
Ama iyi haber. Sağlıklı taklidi yapacak kadar yetenekli isen kendini mutlu etme konusunda çok daha fazla yetenekli olacağına inanıyorum.
Ama düşüncelerini köklü bir şekilde değiştirmek için çalışmalısın. Gerçekten hayatını değiştirmek istiyorsan...

Lusid rüyalar güzeldir. Ben de uğraştım bir ara. Şimdi akışına bırakıyorum. O tarz rüya gördüğünde de keyfini çıkarıyorum.
Ama mutluluk rüyalarda da değil. Rüyalarını gerçeğe taşıyabilmekte. Lusid rüyalar seni geliştirir. Korkularınla yüzleştirir.
Yeni deneyimler kazandırır hem de ne güvenlisinden. Onlardan da çok şey öğrenebilirsin. Sen yeter ki öğrenmeye hazır ol bilgi her yerden gelir.

Hem sorunsuz insan mı var ayol. Ananemin bir lafı vardır:"Dağlar pürlü pürlü(pür=pürüz); eller türlü türlü."
Diyeceğim o ki herkesin kendine göre başka başka sorunları var. Önemli olan senin onlara bakış açın.
Mesela ben sorunların çözülmek ve birşeyler öğretmek için var olduğuna inanıyorum. Bu benim için faydalıu bir düşünce. İşime çok yaradı.
Hiç bir zaman mücadeleci olmaktan vazgeçmedim. Çoğu zaman çözüm bir şekilde er ya da geç geldi.

İçinde çelişkiler var arkadaşım. Önce gerçekten bunları gidermelisin. Ne istiyorsan tek tek yaz hayatında ne olsun istiyorsun,
neyi değiştirmek istiyorsun.

Ben kime egolu derim biliyor musun? Benim için egolu insan olmak ego sesi ile iyi bir şekilde baş edip onu dize getiren ve
kendi iyiliği için konuşmasını sağlayan kişiye egolu insan derim. Bu benim kişisel görüşüm. Bu kendini beğenmişlik değildir.
Bu düşüncelere hakim olabilmektir. Asıl ego gücü buradan gelir. Yani insanın kendinden. İradesinden...

Derslere karşı tutumun sen bunu değiştirmek isteyene kadar böyle sürecek. Ve bence dersi derte öğrenmeyi başaramıyorsan
ders çalışmayan üniveriste öğrencisi yeterli kalitede kendini yetiştiremeden mezun olur. Acı ama gerçek budur.
Oysa sen şimdi kendi mesleğinle ilgili piyasada sana faydası olacak ne varsa silip sürüp okumalısın.
Bu işi yapmak istemiyorsan da başka bir iş bakmalısın. Hayatının tamamında annen sana bakmayacak herhalde.
Erkeksin sen ve toplum sana ağır roller yüklüyor. En azından demokratik bir eş bulursan %50 yük ve sorumlulukların olacak.

Patron olmanın hayalini kuruyorsan bunun yollarını da aramalısın. Kızlarla gezip eğlenmeye benzemeyecek iş hayatı çoğu zaman çetindir.
Belki durumuna post ergenlik diyebiliriz. Ben ergenliğin etkilerinden daha yeni yeni kurtulduğumu düşünüyorum ki. 24 yaşında falan anca. :p
Bu bilimsel bir şey. Sanki mezun olunca ya da iş yaşamıyla karşılaşında ergen triplerinden çıkıyoruz.

Hayat sana neden rol vermiş olsun. Bütün rolleri sen SEÇİYORSUN. Farkında değilsin sadece. Bizim için burada farkındalık çok önemlidir.
Telkinler farkındalığımızı da arttırır. Ölen birinin ardından herkes istediği kadar yas tutar alışana kadar. Bunu yaşamadan bilemezsin.
Allah gecinden versin ya hepimiz yaşayacağız o durumu. Vakit geldiğinde heybemizde öğrendiklerimiz kalacak yanımıza kâr.

Bence anormal falan değilsin. Normal olma çabasında ol yeter. Veee tabi ki olabilirsin. Burada bizleri dost sayabilirsin.
Sana kim olduğunu sormadan yardım edebiliriz belki. kim olduğu önemli değil karşımdakinin. Paylaştığım şeyler ve birbirimize öğrettiklerimiz önemli.
Her insan benim için değerli ve önemli. Şu da önemli insan gibi davransın veya insan olma çabasında olsun yeter ki...

Şeytan senle çok uğraşıyor benim inancıma göre bu belli. Şeytanımı secde ettirmek için dua ederim bazen. Bu benim sözlüğümde bir deyimdir.
İstediğim şey onun bana düşündürebileceği her türlü vesveseden kurtulmaktır. Onu susturabildiğim sürece huzur ve mutluluk benim en yakın iki komşumdur.
Daha ne ister ya insan hayatta. Dünya cenneti budur dostum.

Aşık olduğun flörtün olursa ya o zaman flört demezsin sen ona yar dersin sevgili dersin.
O zaman neden ayrılasın. Ayrılmayıp da bir ömür feda etmek için dünyaları verirsin.

Üzerinde toplanmış bütün negatif yüklerin pozitife çevrilmesini dilerim.
En azından bu kadar olumlu yazıdan sonra nötrlenmiş olmalısın. Yine buralarda ol paylaş bizimle.
Ama her şeyden önemlisi kendin için önce sonra da o çok svediğin annen için HAREKETe geç.
Arkadaşım ömür geçiyor ve geçen zamanın telafisi yok. Her anı en güzel şekilde mutlu geçirmeli insan.
Ve bu her durumda mümkün yeter ki sen bakmayı değil GÖRMEYİ bil.

Bu kadar yazı içinde neyi öğrenmeye hazırsan onları öğreneceksin. Umarım faydası olmuştur.

Sevgiler.

Hoş kal, mutlu ol.

İyi bayramlar.

[Negative]

çok hoşsun :) tebessüm ederek okudum hepsini. hoş ya, çelişkilerinden kurtulmalısın demişsin. çelişkilerim o kadar fazla ki kafayı sıyırdığımı düşünüyorum.. çok teşekkür ediyorum sana uyandıktan sonra bu yazdıklarını okumak kendimi bana çok iyi hissettirdi.

[bumbada]

bir sende mi var sanıyorsun çelişkiler , düşünceler sadece senin beynini mi kemirdiğini sanıyorsun ? aslında biz kolaya kaçıyoruz pes etmek en kolayı . kolayı seçmeyip depresif insanlar topluluğundan ayrılmalıyız . kendini sevmek zorundasın çünkü yalnızken kendinlesin .