[burdayım2006]

gerçektende atakan bey, bu telkinler bana güç verdi hatta dün akşam baya iyiydim, piyango vurmuş gibi gülüp konuşuyordum, drama grubuna yazılmayı dansa gitmeyi istiyordum, herneyse telkinleri gece de dinledim, aslında gece pek uyuyamadım ve sabah da uyumuşum gibi zinde ve yorgunluktan uzak bi sekilde kalktım..fakat tüm bunlara karşın gece ve sabah kalktıgımda can sıkıntısı vardı inanılmaz bi sekilde hemde, eskiden de yasadıgım duygulardı bunlar, özellikle kendi gücüme güvenmeye calıstıgım kendi kendime güven kazanmaya calıstıgım kısacası degismeye calıstıgım zamanlarda oluyordu bu can sıkıntıları..simdi telkinleri dinlerken gene oldu..yalnız bir farkla..ozamanlar kendine güvenmekten vazgecip baskalarına sıgındıgım ve hayaller kurup kendimi kandırdıgım zaman bu bana keyif veriyordu ve vazgeciyordum kendimi degistirmeye calısıp ic sıkıntıları yasamaya ve ozaman geciyordu hepsi...simdi ise o hayaller bile beni rahatlatamıyor, sırat köprüsü gibi ortada kaldım ne o taraftayım ne bu tarafta...biraz uzun oldu ama bu durumu anlayabildiyseniz biraz yorum yapabilirmisiniz bu konu hakkında...herseye ragmen size güvenmeye ve dinlemeye devam ediyorum, kesinlikle