Çocuğun Korkuları İle Nasıl Başa Çıkılır

**hayatimdegisti** · 21-11-2007, 12:46 AM

HTML-Kodu:

<object width="450" height="404"><param name="movie" value="http://www.uzmantv.com/getswf/n00TVTupkHv" /><param name="WMode" value="Transparent"><param name="allowNetworking" value="all"/><param name="allowScriptAccess" value="always"/><embed src="http://www.uzmantv.com/getswf/n00TVTupkHv" wmode="transparent" width="450" height="404" name="player" type="application/x-shockwave-flash" allowScriptAccess="always" allowNetworking="all" /></object>

.

jaunty · 30-11-2007, 01:59 AM

Korku, küçük yaşlarda yenilmediği zaman çocukta, zeka geriliği, aşırı sinir, hiperaktiflik veya içine kapanıklık (otistik), uyumsuzluk ve hassasiyet gibi tehlikeli rahatsızlıklar başlayabiliyor.
Korkuyu besleyici davranışlardan kaçının
Uzmanlar, aileleri, korkularından dolayı çocuklarını ayıplamaktan kaçınılması ve korkunun üzerine ‘çivi çiviyi söker’ yaklaşımıyla gidilmemesi konusunda uyarıyor. Çocuklarda korkunun, bebeklik döneminden başlayıp 4 yaşında doruğa ulaştığını belirtilerek ‘erkek çocuk korkar mı, koskoca adam olacaksın’ gibi sözlerin korkuyu beslediğine dikkat çekildi.
Bebeklik dönemine dikkat
Uzmanlar, çocuğun bebeklik döneminde her şeyin ürküntü verici olduğunu dile getirerek, alışılmamış bir nesne, yabancı bir yüz, yanına getirilen bir bebek, acıkma, susama veya altının ıslanması gibi nedenlerin çocukta korku duygusunu geliştirdiğini kaydetti.
Korkularla alay etmeyin
Uzmanlar, şu önerilerde bulunuyor; 'Aileler ve eğitimciler, çocuğun korku tepkileri karşısında sert tepki göstermekten uzak durmaları gerekir. Genellikle korku duygusu ortaya çıktığında ailelerin ‘erkek çocuk korkar mı, koskoca adam olacaksın’ gibi sözleri, korkuyu azaltmaz, aksine besler. Korkularından dolayı çocuğu ayıplamaktan, utandırmaktan kaçınılmalı, korkularla alay edilmemelidir. Korkunun üzerine gitmekten mutlaka kaçınılmalıdır. Ev içinde korkutucu bir nitelik, araç veya gereç olup olmadığı iyice araştırılmalı, çocuk eğer oyundan ve arkadaştan yoksun ise bunlara olanak yaratılmalıdır. Aşırı kollayıcı tutkuları gevşetmek, çocuğun kendi işini kendisinin görmesine katkı sağlanmalı. ‘Çivi çiviyi söker’ mantığıyla harekete geçip korkuları bastırmaya, bir korkuyu başka bir korkuyla yenmeye çalışılmamalıdır. Karanlıktan korkan bir çocuğu, karanlık odaya sokmaya kalkılmamalı, karanlık odaya birlikte girilmelidir. Köpekten korkan bir çocuğa, çoban köpeği okşatmak korkuyu artırır, ama işe yavru bir köpekle başlarsanız, çocuktaki korku duygusunu en başından yenmiş olursunuz.'

asevgican · 03-01-2008, 11:58 AM

oğlumda korkan bir çocuk..bebekliğinde aldığımız bir müzikli oyuncakdan 1 yşındayken korktu ve halada devam ettiiryor. özellikle pille çalışan ve aniden ses çıkaran, hareket eden şeyler onu önce tedirgin edior. bi müddet sessiz halde incelior , zaman geçtikden sonrada alıştığında çalıştırıp oynamaya başlıyor.
bir uzmana danıştım, karakteri gereği takıntılı bir çocuk oldunu örendim. üstüne gitmioruz, istemiorsa sen bilirsin dioruz.
ama çevremizdeki insanların ısrarlı saçma davranışları beni çok sinirlendiriyor.nie oynamıyosun ben çalıştırıvereyim die ani davranışları ,kocaman olmuşsun nie korkuyosun die yorumlamalarına tepki veriorum.kocaman dedikleride henüz 3,5 yaşında.
yaşamı yeni yeni algılamaya öğrenmeye çalışan ve herşeyin ona çok derin ve büyük geldiği bir yaş.
bu konuda duyarsız düşüncesiz ve haddini bilmez herkes beni çileden çıkarıyor dorusu.

jaunty · 04-01-2008, 04:13 PM

aklıma bir arkadaşımın 3 yasındaki cocugu geldi.
istiklal marşı öğretecekti teyzesi..
ne dersem tekrar et dedi.o da tamam der gibi kafa salladı.
korkma! deyince ürkek bakışlarla sustu gözleri doldu ve
korkuyommm dedi.
biz yerlerde tabi...

bir de aile bireyleri gördüğüm işittiğim yaşadığım deneyimlere göre cocuğu en fazla korkutan etmenlerin başında yer alıyor..
ben de küçükken eğlenmek adına (!)kardeşimi az korkutmadım..öyle böyle değil..şimdi hala gülüyorum ama bir yandan da üzülüyorum..
cocuğu cezalandırmak adına karanlık odaya kapatan ebeveynler biliyorum..
mesela annemi inatçılığı yüzündenyemek seciyor diye dedem mezarlıkta bırakmıs her inat ettiğinde ondan bir adım daha uzaklaşmış..film gibi ve cok acıklı aslında bunlar.
bunlar ileriki yaşlarda ortaya cıkabilecek olan psikolojik rahatsızlıkların zeminini olusturabilirler..

korkan bir insanin akıllanması gibi bir düşünce var bizde..korkarak yapmamak yerine; anlayarak, seçim yaparak yapmamak en doğrusu tabiki..
belkide kolay olan o geçici yolu seciyoruz.
sevgiler