gerçi arkadaşlar söylemiş benim düşüncelerimide ama bende bişeyler yazmak istedim...
benimde farkettiğim aynı şey....

bir şeyi ne kadar çok istiyorsam o kadar olumsuz düşünce beynimde dolanıyor...sanki inadına gibi...

şu an istediğim 2 şey var ve ben aylardır bunların imajinasyonunu yapıyorum fakat dönem dönem bundan uzaklaşıyorum...unutuyorum yani....ve tekrar aklıma geldiğinde ise olumsuz iç sesim devreye giriyor...ve "hayır olmayacak" ya da " ya olmassa" şeklinde konuşuyor...

o zaman da benim motivasyonum düşüyor...kendi iç sesimle inatlaşıyorum...o olmayacak diye konuştukça ben olacak diyorum...yanlış mı yapıyorum acaba?

sanki hani sağ ve sol omuzda iki melek olur filmlerde...biri olumlu konuşur öteki olumsuz..tıpkı bunun gibi bir şey oluyor...

belkide benim psikolojik durumumdan kaynaklanıyor bu konsantre bozukluğu...
yani ne biliyim içimdeki umut hep devam ediyor aslında ama bir yandan da tam tersi oluyor...
denge kuramıyorum...dümdüz sürekli olumlu çizgide gidemiyorum...:(

çekim yasasını yanlış kullandım y789 işe giderken geçtigim yolda başıboş köpekler oluyor bazen,dogal olarak korkuyorum,normal insani bir korku gibiydi,sonra ne zaman ordan geçsem arkamı kollar oldum ve hep gözümün önüne üstüme bir köpegin atladıgını imgeliyordum,bilinçli degil tabi ama aklımda bu sahne dolasıp duruyordu.bilin bakalım bugün ne oldu,6 köpegin saldırısına ugradım,altısı birden beni çembere alıp deli gibi havladılar,şükür kaçmak gibi bi delilik yapmadım,zaten cok oldugum için donakaldım,karşıdaki büfenin önünde yaşlı bir amca vardı,amca beni kurtar diye bagırdıgımı hatırlıyorum cok acıklı bir sahneydi y789 tabi amcanın hasta ve yürümekte zorlandıgını keşfetmem uzun sürmedi,bikaç saniyelik köpek şokum dakikalar sürdü gibi geldi bana amcanın yavas yürüyüsü hala gözümün önünde,zaten amca gelene kadar köpekler benim tepkisizligimden sıkılıp gitmiştiy789.neyse arkadaslar imgeledigimiz seylere dikkat edelim niye mi çünkü oluyor.

Geçmiş olsun hep öyle olur....bölye durumlarda çevrede hep yaşlılar bulunur:) bende 6-7 yaşlarındayken banada saldırmıştı bi tane köpek bi tek anaannem vardı yanımda :) sonra yine küçükken bi kaç serseri benden zorla haraç kesiyorken çevrede bi tek yaşlı birteyze vardı vs. vs. tekrar geçmiş olsun...

tesekkür ederim cem,tabi bir süper kahraman gelip kurtarsa iyi olurdu.ama ben bu olaya farklı bir yorum getirdim,yaşlı amca dış dünya yani ben kurtulmayı dısardan bekliyorum gibi yorumladım.gariptir korktum ama bi taraftanda cok etkilenmedim,olayı sanki başkası yaşamıs gibi oldum.sevincli

ya arkadaşlar benım kotu bı huyum var hep kotuyu duşunurum kı ıyı bışey olduğunda sevıneyım die.eee odaklandığım nokta da olumsuz oldukça hep ben sevınmez yınemı haklı çıktım die hayıflanırdım.cunku olumsuz olurdu halıyle.ne kdar yanlış bı duşunceymış şimdi anlıorum :( ne kadar boşmuş.ve ne kadar uzucuymuş.:D

Annem başta olmak üzere çevremdeki insanların çoğu hep bunu söylerler:kendini kötüye hazırla,veya herzaman sanki olmayacakmış gibi düşün gibi çok yalnış bir düşünce şekli...Ve bakıyorum gerçekten de hayatları hep negatif olaylardan kurtulmaya çalışarak geçiyor...neden yeni yeni başarılara ulaşmaya çalışmakla değilde kötü şeylerden kurtulmaya çalışmakla geçsin ki? dimi :) ben hep söylüyorum ama ya neden bahsettiğimi anlamıyorlar yada egoist bir model oluşturmaya çalıştığımı düşünerek pek takmıyolarterli345 ....

ya keısnlıkle katılıorum arkadaşlar.yanı şu an şu yazıyı okuyana kadar oyeldydı yaşamım..yanı kotu duşunurdum olmıycak derdım olunca aaaaa ben superım ya:p yada kesınlıkle olumsuz die die olumsuz oluodu..meğersem bundanmış:D

evet aycan ama daha çok bakış açını deiştirmen lazım

evet doğru soyluosun cok dar bı bakış açım var benım genışletmem lazım belkıd emutsuzluklarım o yuzdnedır.