ben vazgeçmeyi seçmedim. kaybetmeyi de.. şu an değil bunları yapmak düşünemiyorum bile... herşey soğuduğunda haklı çıkan sen olucaksın onu da biliyorum fakat asla yaşamak istemiyorum onu. elimden ne gelirse de yapmaya hazırım..
çok teşekkür ederim semkur

Tepki mi? "Bilinçli seçim" mi?
 

Selamlar gülücük,
Ne yapıcam şimdi ben sorusuna cevap aramakla başlayabilirsin.
Karar vermek hayatımızdaki en önemli tutumlardan biri ve tabii bu kararda ısrarlı olmak. Hayatın ve insanların bize sundukları sürprizlere "tepki" göstermek yerine durup;
Tam şu anda neler oluyor?, durum nedir?,
Neler yapılabilir/seçeneklerim nelerdir? ve Ben ne istiyorum?
sorularının üzerinde yazarak düşünmek ve hangi yöne ilerleyeceğimiz konusunda bir "karar" vermek en kullanışlı yol olarak görülebilir.

Alınacak en önemli kararlardan biride;
Daha ne zamana kadar -mış gibi yaşamaya devam etmek istiyorum? sorusuna etkili bir cevap bulup, -mış gibiler hakkındaki inanç ve tutumlarımızı tespit etme ve -mış gibileri gerçek, somut durum ve tutumlara bağlayacak minikte olsa somut örneklere odaklanmaktır.

Bu arada duygusal bağlarınız ve tutumunuzu gözlemeniz ve varsa bunlarla ilgili varsayımlarınızı gözden geçirmeye başlamanız önemlidir.

Ve bu süreçte sizi destekleyecek bir arkadaş grubu oluşturmak etkili olacaktır. Bu ihtiyacı burada forumda bulunan birçok arkadaşımız sağlamakta halihazırda zaten, ancak bunu daha çok değerlendirme yönünde çalışılabilir.
Ve burada sunulan telkinlerin fevkalade desteğini yabana atmamak gerekli. Gerçekten sorun çözme ya da gelişme anlamında çok faydalı olduğunu ben kendimde ve çevremdeki insanlarda gördüm ve yaşadım. Dinlemeye devam.

Sevgiler MERT.

kırgınım, kızgınım da biraz ama kararım hala aynı. kaybetmek istemiyorum ve eminim ki kendi kendime hırs yaptığım için değil, gerçekten yaşadıklarımın böyle şeyleri hakettiğini düşünmüyorum ve bu kadar değer verdiğim şeylerin elimden kayıp gitmesine tahammül edemiyorum..

Gelin görün ki karşı taraftan gördüğüm tepkiler destek yerine köstek olunca moralim altüst... Kendi çevremdeki herşeyi değiştirebilirim düzene koyabilirim ama onun aklına, kararlarına müdahale edemem ki.. edemiyorum ya da..

Kararım hala net, illa ki bu ilişkiyi kurtarmak herşeyi yoluna koymak ve eski düzenimizi getirmek istiyorum. Neler yapabileceğim konusunda daha somut şeylere ihtiyacım var sanırım. şimdi hala en başındaki çalışmalarıma devam ediyorum olumlamar, imgelemeler, sitedeki telkinler.. yine de moralimin düne göre fazlasıyla düşük olduğunu inkar edemem.
aklımı başka konulara vermeye çalışıyorum bişeylerle uğraşıp kafa dağıtmaya çalışıyorum ama nafile..

Bağımlılık ve olanı kabul!
 

Bazen birşeylere ya da birilerine fazla bağlanmak ve elimizden kayıp gitmesine izin vermeme duygusu çok baskın olabilir elbette. Yaşamdaki herşeyin bir dönüşüm ve değişim sürecinde olduğuna dikkat verdiğimizde ise; bu gidişlerin ya da kayıp olarak görülen şeylerin bizim onlara sıkı sıkıya bağlı olmamızla çok alakalı ve bizdeki olanı kabul duygusuylada tezat oluşturduğunu farkederiz...

Sözkonusu ikili ilişkiler olduğunda her şey daha da karmaşık gibi görünebilir üstelik. Çünkü iki irade sözkonusudur. Bizim isteklerimiz ve beklentilerimiz, bir diğerinin istek ve beklentileriyle hatta ruhsal süreçteki ihtiyaçlarıyla - ruhsal büyüme süreci bahsettiğim - uyum içerisinde olmayabilir.

""Kararım hala net, illa ki bu ilişkiyi kurtarmak herşeyi yoluna koymak ve eski düzenimizi getirmek istiyorum."" demişsin.

Net bir karar almış olman çok güzel, burada neler yapabileceğin konusunda daha somut şeyler araştırırken, eski düzenimizi getirmek kısmında ne yazıkki senin kararların yeterli olmuyor. Hedefini bu tip şeyleri göz önünde bulundurarak gözden geçirmeni ve kendi iradenle alabileceğin kararlar yönünde ilerlemeni tavsiye edebilirim sana.
Şöyle ki eğer karşıdaki kişiyide içine alan bir karar veriyorsak karşılaşacağımız iki ana şey vardır; ya diğerinin iradesiyle çakışırız ve planlar suya düşer, ya da herşekilde bu birlikteliği götürme kararıyla kendimizden birşeyler verir ve sonunda biz olmaktan çıkarız...

İlişkiyi ve karşılıklı beklentileri netleştirecek kararlar almak çok işlevsel olacaktır.

Hayatta karşı duramayacağımız şeyler duygularımız ve başkalarının iradeleridir!

Sevgiler MERT.

sevgili Gülücük;
merto o kadar güzel açıklama yapmış ki...
canım başkasının iradesine müdahale etmek gibi bir şansımız yok.
seni o kadar iyi anlıyorum ve içinde bulunduğun durumu biliyorum ki. insan olmalı bu iş olmalı diyor. ben seviyorum, o seviyor o zaman diyor. ve o noktada başka kılıflar(bence) bulunuyor. canım her iki tarafta aynı derecede istese inan olur.

merto'nun yazdığı bir şey çok dikkatimi çekti "herşekilde bu birlikteliği götürme kararıyla kendimizden birşeyler verir ve sonunda biz olmaktan çıkarız..." ve kendisine bu tanımdan dolyı teşekkür ediyorum.

çok doğru bir süre sonra kendinden vermeye başlıyorsun ki, bu çok tehlikeli bir durum. bir süre sonra kendini tanımıyor ve hatta ben ne yaparım neden hoşlanırım benim zevklerim ne durumuna geliyorsun. sonrada şimdi benim yaptığım gibi kendini bulma, tanıma yoluna düşüyorsun. ve nerden başlıyacağınıda bilmeden...

o yüzden sana bir abla olarak yolun başındasın ve sen kendin olmayı seç önce kendini sev diyebilirim canım. çünkü sen değerli isen her şey değerli...
kiss3

Merhaba Gülücük.actionsmile

''illa ki bu ilişkiyi kurtarmak herşeyi yoluna koymak ve eski düzenimizi getirmek istiyorum.'' demişsin ya.

Her şeyin yoluna girmesi ile bu ilişki sende eşit anlam ifade ediyor.

Yani her şeyi yoluna koyacaksam, bu ilişki olmalı, olmazsa koyamam.

Bir diğeri, eski düzenin gelmesi, hayatın yolunda gittiğiyle eşit.

Dolayısıyla, senin hayatının yolunda gitmesi, hayatından zevk alman, mutlu olman, hedef belirleyebilmen vs. için bu ilişkiyi istiyorsun.

Aslında bu ilişki değil bence konu. Her şeyini bu ilişkiye endekslemen. Daha da doğrusu, hayatını başka birine endekslemen. Kendinin bu yolda ilerleyemeyeceğini düşünmen.

İçinde eksikliğini, ihtiyacını hissettiğin şeyleri belki de bu ilişkiyekişiye kodladın.

Başka bir ilişkide de aynı sonuçlar ortaya çıkacağından eminim. Bence sen, içinde eksikliğini, ihtiyacını hissettiğin şeylerin ne olduğunu bulup, kendin bunu oluşturabilirsen, sorun çözülecek belki de.super

Birilerine bağımlılık zor bir olay. Onun yokluğunda, onu hatırlatan her şeyden kaçıp olumsuz duygular hissedebiliyor insan.

Aslında işte konu o değil. Bizim kendimizde ortaya çıkartamadığımız, göremediğimiz şeyler.

Karışık oldu sanırım biraz ama.y789

Bu arada semkur da çok güzel bir söz söylemiş hoşuma gitti.

''Seni kaybetmeyi seceni kazanmaya çalışma çünkü o zaten kaybetmiştir''

İnşallah kısa sürede hedeflerine ve beklentilerine ulaşırsın.super

Sağlıcakla...

Merhaba tekrar, bir kaç gündür yoktum girsem de cevap yazmak ya da herhangi bişey yapmak içimden gelmedi.. Ve üzgünüm ki olumlu değişikliklerle dönmedim. En yakın arkadaşımın moral düzeltme seansına daha fazla direnemeyip 4günlüğüne İstanbula kaçtım geldiğimde kaldığım yerden devam ediyorum tabi...
Hepinize teşekkür ederim karşılıklı anlaşılma pek mümkün değil bu konuda farkındayım.. Siz "evet o ruh halini biliyoruz şimdi böyle böylesin ama aslında şöyle şöyle yapman daha iyi.." diyorsunuz. Ben, hayır içimden gelen bu, bunu istiyorum vs vs..
Elden gelen yetmeyince beklemek mi lazım nedir.
Dün döndüm eve, tekrar başladım mp3leri dinlemeye bu sefer tam belirtildiği sürede dinlemeye kararlıyım, bakalım..

Biraz kesip biçtim ama kusura bakmayın..
Şimdi ordan bakınca kızın biri sevgilisinden ayrılmış, herhangi bir çift herhangi bir ayrılık.. Söylenmesi gereken şeyler üç aşağı beş yukarı bellidir zaten. Bir kulaktan girip diğerinden çıkar genelde. Birde süreç vardır onu geçirince herşey normale dönmeye başlar..
Ben hiç bir zaman bunu yapan biri olmadım, bitenlerin ardından seneler geçse de biri diğerinin aynısı olmadı. Periyodik aralıklarla tekrarlanan birşey değil ki bu. en azından benim için. her gidenin arkasından -kahretsin ya olmazsa olmaz -illa ki o lazım bana demedim, nasıl gider nasıl biter de demedim..
evet haklısınız endeksledim belki de hata yaptım ve yapıyorum.. ama hissetiğim O'na karşı bağımlılık değil, hayatımın merkezi de değil; gerçekten istediğim, doğru olduğuna inandığım ve bu durumu kabullenemediğim... bilmiyorum. hırsla değil tam tarif edemediğim bir şekilde(siz koyun adını) söylüyorum ki vazgeçmeyi seçmiyorum.

zor bir durum, keşke elimden birşey gelseydi, mesela sihirli bir sözcük...ve siz sıkıntınızdan kurtulsaydınız...ama maalesef bunu baştan sona siz TEK BAŞINIZA yaşamak 'atlatmak' zorundasınız..sadece dua edebilirim sizin için..ha bir de eğer isterseniz size yaşadıklarımı anlatırım, şükredebilin diye...

dilerim çabucak atlatırsınız zor zamanları...

Cevap: Birşeyleri yanlış mı yapıyorum? Tecrübelerinize ihtiyacım var