[berkant16]

merabalar atakan beye paylaşımı için teşekkürler iyi güzel fikirler veren bir yazıyı okurken daha ilk parağrafta anladım ki atakan beyin imzası olan her çalışma kalitesini gösteriyor

aslında benim bilinçli hata yapmama gerek varmı bilmiyorum yakın zamanda amirimin benim işlerimin üzerine çok düştünü sürekli beni uyardığını fark ettim. sürekli sorun çıkarmaya çalışıyor gibi bir hali vardı suçluluk duyguları böylesi durumlarda beni hemencecik sarar. tabi kendimi savunmasız hissederim, genelde de tavrım ne! nasıl ! öyle olmamalı gibi klişeler olur.
bir süredir fark ettiğim birşey var bu duygularımı telkinler sayesinde ve tabi diğer paylaşımları okuyarak üzerimden attığımı söyleyebilirim.
birde suçluluk, kendine güven, sosyalleşememe gibi sorunlarımızın kendi benliğimizi tam olarak bulamamamızın bir tezahürü olduğunu fark ediyorum. acaba benliğimizi bulabilmek için bu duygularımızın bizi yönlendirmesine ihtiyacımız varmı? yoksa kişiliğimiz ve benliğimiz bu içşsel sorunlarımızı çözemediğimiz içinmi gelişemiyor? evet buda kafamı çok uzun süre kurcalayacağını sanmadığım bir ikilem burada çoğu içsel sorgulamaları ve duygusal savrulmalarımı çözebilecek sorulara yanıt buldum

bu konuda düşüncesi olanlardan fikirlerini belirtmelerini rica ediyorum

sağlık ve esenlikle kalın

[Ping Me]

hayalayaz Nickli Üyeden Alıntı

evet reginacım tabiiki var
gözlerini kapat...kendini küçük bir kız olarak hayal et..üzgün,korkmuş,suçlu, vs ...bu küçük kızı iyice küçült ve ellerinin arasına al...derin bir nefes al ve onun ellerinden bedenine gitmesine izin ver...bedeninin içinde yürürken nereye gittiğine dikkat et kalbine..midene..vs...nereye gidiyor..gitmek istediği yere gitmesine izin ver..sonra ona kalbine gitmesini..ona, ihtiyaç duyduğu sevgiyi kalbinde bulacağını söyle..kalbini yeşil veya, pembe ışıkla doldur..ışığın bu narin küçük kızı iyice doldurmasına izin ver ihtiyaç hissettiği kadar orada kalsın..sonra onu öp ve bundan sonra senin koruman altında olduğunu..güvende olduğunu, istediği zaman kalbindeki bu yere gelebileceğini söyle ve kalbinden ellerine al.. ..içinden geliyorsa, onunla tekrar konuş..onunla istediği anda tekrar buluşmak üzere vedalaş...gözlerini aç şimdi ve buraya dön sevgiler

Regina Nickli Üyeden Alıntı

Benim küçük kız oradan çıkmak istemiyo. Orda kıvrılıp yattı... Ama iyi geldiğini hissediyorum. Çocukken çok büyük hastalıklar geçirdim ve mucize eseri iyileşip hayatta kaldım. Hem de gerçekten bir mucize yaşayarak, binlerce insanın duaları sonucu. O zaman duygularıma hiç yansımadı yaşadıklarım. Hastanelerde bana ne yaptılarsa bir kez bile ağlamadım, kontrolü kaybetmedim. Sanırım şimdi bundan zorlanıyorum. Keşke bunu daha önce görebilmiş olsaydım ve umarım şu an görmem işe yarar. Çok teşekür ederim...

yüzüm gülüyor gözüm ağlıyor ilahi.birazdan ben de deneyeceğim bakalım küçük kızla neler yaşayacağız

[dragon41]

Ben de hata yapmaktan korkuyorum ve bu yüzden sakarlık yaptığım çok oluyor.Kendime olan güvenim yok gibi ama yine de elimden geleni yapmaya çalışıyorum.