[gülpor]

slm siyahça ilgine teşekkürler,ben seni çok iyi anladım,galiba sorunumuz fazla duyarlı ve nazik insanlar olmamızdan ileri geliyo,ayrıca sadece kendimiz olmamız söylendi,e zaten kendim olduğum için kabullenemiyorum ya,kendin olman gariptir ki eleştiri konusu olabiliyo,karşındaki insan okadar kabaki,iyi ve duyarlı bi insan olarak yani sadece kendin olarak davranman bana kendimi iyi hissettirmiyo işte ,yani sonuçta gereğini yapsan bile sonuç alamıyosun ,ve senin bahsettiğin insan tipinden okadar varki durakta,pazarda,markette heryerde işte,bazıları çarparlar sonrada önüne baksana derler kavga edebilirsin yada nazikçe uyarırsın oda sana pişkin pişkin güler ilk tepki olarak ,ama işe yaramaz,offf offf sinirlenirsin sadece ,eve gelip ben sadece bugün kendim oldum demek iyi hissettirmiyo beni,neyse dolmuşum ben iyice, depresyondayım sanırım ben,evde kapalı kalmaktan olsa gerek...iyi olcam biliyorum

[cadi_bm]

Siyahça Nickli Üyeden Alıntı

Aaaa ne kadar benziyoruz birbirimize?!!
ben de hep atlarım; şunu yapayım, bunu yapayım, dur yardım edeyim, sen dur ben yaparım!
hep başıma iş açtı bu çenem..

bundan sonra kendimi daha sıkı kontrol edeceğim, ağzımdan çıkanı kulağım duyacak önce...hatta eğer çene kaslarım benden bağımsız hareket edip yardım sözleri vermeye kalkışırsa kendime bi çimdik atacağım gizlice...
teşekkür ederim güzel arkadaşım...

Aynı ben ya demek ki sorun burda SAZANLIK yok artık

[DENİZZ]

hayat çok acımasız ve bence gerçekte sevgi yok yaşam tecrübem acı ama bunu gösterdi ben yaşatmaktan yaşamayı öğrenemedim yaşatırken hıh :)yaşattığımı zannederken aslında yaşlanıp gitmişim kahretsin gerçek sevgi yok bunu öğrendim emin olun herşey menfeat en masum sevgiler bile tatlı birer menfeatten ibaret annenin çocuğuna olan hissi kusaldır dimi ama değil orda bile menfeat var işte arkadaşlar menfeat pazarı ve ölümün son verdiği sizin hayat dediğiniz gerisi boş:(

[the desert]

haklısın belkide..ama şole bı şeyde var..bıze olumsuzluk getıren hareketelrimizi değiştirmeliyis..cunku bazen ınsanlar bunları bırbırlerını kullanmka için suistimal edıolar anlatmaya çalıştığımız bu.hanı tamamen olamdığımız gıbı daranmak değilde..kırılmamak için daha sert olmak gıbı mesela...yoska tabıki olmadığımız ıbı dvaranmak ımkansız bişey.

[muraturkom]

Başkalarının görüşünü daima almalı ve onları sözleini kesmeden, çatışmaya girmeden sonuna kadar dinlemeyi tercih etmeliyiz. Öyle durumlar vardır ki kişinin kültür, yaş, yetişme biçimi, yaşadığı ortamların farklılığından dolayı acınacak halleri vardır. Sizinle çatışmaya giren şahıs bu türde birisi ise ona sadece acıyın ama onu değiştirmek içinde kendinizi pek fazla yıpratmayın. " akrep kurbağaya yalvarmış ne olur beni karşı kıyıya geçir yavrularım orada demiş. Kurbağasen bir akrepsin dereden geçerken beni sokarsın, ikimizde ölürüz. Hadi git işine demiş. Akrep yemin etmiş sokmam demiş. Kurbağayı zorla ikna etmiş. tam derenin ortasında kurbağa sırtında bir acı jhissetmiş. ne yaptın aptal akrep şimdi ikimizde boğulacağız hani yemin etmiştin. Akrep, ne yapayım ben böyleyim huyumdan vazgeçemezdim ki demiş.

[the desert]

ya aslında içimiz neys edışımızda da onu yaşarız varya cok doğrru bı tanım bence...ama cok da zor..aslınd abı o kadar da kolay...nasıl başlamamız gerekıo anlayamıorum işte...

[gülpor]

bymehmet slm yazdıklarınıza katılıyorum,sanırım insan kendini koruma adına hep kötüye odaklandığı için okadar şeffaflaşıyorki ister istemez önlem olarak ,yada farkında olmadan,kendinde bu özelliğin olması gerekmiyo,sadece sinirlendiğim şeyleri düşündüğümde kendime çekiyorum,bu okadar zorki düşünmeden bu durumu atlatmak,ama şunu bilinki şimdi daha iyiyim,eski halimi hatırlıyorumda,karamsar kadın,e şu anki halim ve böyle bir yeri çekmem normal ama düzelmeye çalışıyorum ve depresif hallerimdede foruma yazıyorum rahatlamak adına...(bu arada çocukluğum sürekli olumsuz düşüncelerin geçtiği bi ortamda büyüdüğüm için ,şuanki geldiğim nokta başarı gibi geliyo bana)hoşçakalın

[Siyahça]

hep beraber iyi olacağız gülpor..ben buna bugün birkez daha inandım...
çok eskiden beraber çalıştığım biri vardı...kendinden başkasını önemsemeyen, dediğim dedik otoriter bir tip...beraber paylaştığımız alanları o yönetmeye kalkardı, sürekli istekleri olurdu...amirim birgün beni yanına çağırdı ve şöyle dedi; bu kadını sen de ben de idare edeceğiz...ben biliyorum ki sen haklısın ama lanet kadın öyle şirretki, şimdi istediğini yapmasam benimle de uğraşır, çenesiyle iftirasıyla başa çıkamayız, idare et!
o gün anladım ki etrafımdaki insanlar kibarlığımı, nezaketimi, hassaslığımı haketmiyor! çünkü bildikleri tek dil var, yalnız onu anlıyorlar: kabalık! bencillik! Vs!
belki söylediklerim çok yanlış, bu forumun anlayışına ya da mehmet beyin söylediklerine ters...ama bana o sıralar iyi gelecek tek gerçek buydu...değerli bir vazoyu kütüphanemin ne kadar en üst rafına koyarsam, düştüğünde hem onun canı çok acır hem ben çok şey yitiririm...ama vazo en alt rafta kalsa, düştüğünde kırılmayabilir, hem o hem ben üzülmeyiz...hakedene hakettiği kadar değer...(asla benden daha az değil, çünkü ben ve o aynayız)...ama öğrendim ki kendimden de fazla değer vermemeli...

[Belgin ∞]

'Değer verdik yeteri kadar, artık herkes ederi kadar' sözünü yazdıklarına uygun olduğu için sana armağan ediyorum Siyahça'cım.

[Siyahça]

aldım başımın üstüne koydum redflowers...teşekkür ederim..