[Işıldayan Safir]

Astral Seyahate Çıkış Aşamaları:

İlk olarak farklı bir teknik üzerine vurgu yapmamız gerekiyor. Astral seyahatte sabır çok önemlidir. Ayrıca çıkışların yüzde 98'i sabah kalkıldığında gerçekleşir.

Sırt üstü yattınız ve sessiz, karanlık bir ortam sağladınız. İlk olarak gözlerinizi kapatmayı unutmamalısınız. Gözleriniz açıkken astral çıkış gerçekleşmez. Gözleriniz bazen açılma eğilimine girecektir. Kesinlikle açmayınız yarım açıklık durumlarına müdahale ediniz.

Düz bir biçimde sırtüstü yatın ve gözlerinizi kapatın (göz bandı takabilirsiniz). Mümkünse üzerinizi örtmeyin. Hatta mümkünse çıplak olun.

Birinci Aşama (5 dakika kadar sürer):

Bir süre sonra çınlamalar başlar ve odaklanmanıza hız vermelisiniz. İlk aşamada kafanızdaki düşünceler dönüp dolaşacaktır. Bu düşünceler “olacak mı?, yapabilecek miyim?, heh başlıyor işte” şeklindedir. Bunlardan arınmanız gerekir. Nefesinizi izleyin. Burnunuzdan giriyor hava içinize... İçiniz ışık ve sevgiyle doluyor. Sonra çıkıyor. Derin nefesler alın ve yavaşlayın. Bir süre sonra nefesler otomatikleşecektir. Nefes alışveriş sesi duracaktır. Bu durumda nefesler kendiliğinden kısa kısa ve kesik olur. Nefesin bu hali doğal halidir ve düşünmenizi azaltır.

İkinci Aşama (10 dakika kadar sürer):

Hala telkin kullanmanıza gerek yoktur. İlk aşamada kafanızdaki düşünceleri attıktan sonra ikinciye geçersiniz ve uğultular başlar. Uğultular sizi heyecanlandırır. Bu aşamada kalp çakranız hızlanır ve kalp atışlarınız düzensizleşir. Bu aşamada da kalbinizi yavaşlatmalı ve bedeninize iyice hakim olmalısınız ve bir mumya gibi hareketsiz sabit yatmalısınız. Kaşıntılar varsa son kez kontrol etmelisiniz. Nefesinizi izlemeye devam edin.

Üçüncü Aşama (Yanıltıcı Aşama) (10 dakikayla 1 saat arası sürebilir):

İkinci aşamada beden hakimiyetinizi tamamladıktan sonra uğultular çoğalır ve çeşitli ışıldamalar tek boyutlu görüntüler başlar. Bu görüntüler insan şekillerine dönüşebilir (bazıları bunları cin sanıyor). Bunlar bilinçaltınızın hazırlık evresine şahit olmanızdır. Rüya oluşumudur bu. Bedeniniz artık uykuya geçtiğini sanır ve rüya hazırlar. Siz de bunlara şahit olursunuz. Bu aşamada birden ses kesilir ve işitme kabiliyetiniz durur. Adeta bir sessizlik sağlanır. Bu noktadan sonra çeşitli efektler görmeye başlarsınız. Winamptaki görsel efektlere benzer bunlar. Bu efektlere kaptırmalısınız (bedavadan meditasyon işte bedenimiz kendisi hazırlıyor hepsi uyumamız için yapılıyor ama uyumuyoruz). Bu aşamada pes etmek istersiniz çünkü uyumanız için gerekli her şey sağlanmıştır (bu sebeple sabah kalkınca denemek doğru olandır). Hatta alnımıza kadar donmuş olacağız. Mumya gibi... En son alnımız atacaktır ve canımızı yakacak derecede gerilecektir. 3. gözün bu faaliyeti çıkış için her şeyin hazır olduğunun sinyalidir. Bu noktadan sonra telkinlere başlıyoruz. Telkinler (ya da teknikler) uygulanır örneğin ip tekniği ya da ters düşünme, ruhunun çekildiğini hissetme, yukardan kendi bedenine baktığını düşünme gibi ve lokal çıkışlar hafiften uygulanır. Ters düşünme özelliğini burada kullanmanız faydalı olur. Sırt üstü duruyorsunuz ama sanki yüzüstü uyuyormuşsunuz hissi verin bedeninize uyuşmalar artacaktır. Özellikle ayak topuklarınızda acı hissedebilirsiniz. Ayaklarım uyuştu hissine kapılabilirsiniz. Ellerinizi tamamen hissetmemeye başlayacaksınız ve bu sessizlik ortamını iyi değerlendirin.

Son Aşama (Çıkış):

Bir süre sonra adeta çekildiğinizi fark edeceksiniz. Hafifleşeceksiniz. Önceki aşamada düşüncelerinizi kaybetmişken tekrar düşünmeye başlayacaksınız ve astrali başaramayacaksınız. Bu esnada vücudunuz çekilirken telkinlere devam etmek yerine ne oluyor, çekiliyorum oluyor mu şeklinde düşünceler başarısız kılıyor sizi. Telkinlere odaklanıp tırmandığınız ipe konsantre olursanız ne olduğunu fark edemeden o çekilmeler aşırı yüksek bir uğultuyla (radyo frekansı değiştirirken çıkan ses gibi bir sesle) sizi yukarı çekecek ve çıkış gerçekleşecek. Bu esnada hiçbir şey düşünmemeye devam ederseniz bir anda yukarda uçuyor olacaksınız ve tavanda bulacaksınız kendinizi. Aşağıda uyuyan bedeninize bakacaksınız.

İP TEKNİĞİ

İpin alnınızın ortasından çıktığını düşünün (belinize dolanık olduğunu da düşünme yolu vardır ikisinden birini seçin). Alnınızın ortasından tavana giden bir ipe tırmandığınızı hissedin. İpi görmeyi düşünmeyin, kendinizi tırmanırken görmeyi düşünmeyin. Sadece o hissi yaşamalısınız tırmanma ve çekilme... Zaten bedeniniz yataktan yükselecek hafiften fark edeceksiniz. Tam yatmıyorum diyeceksiniz. Bunun sebebi sırtınızın uyuşmasıdır. Hiçbir tarafınızı hissetmiyor olacaksınız. İp tekniğini tüm uyuşmalar bittikten sonra alın uyuşmasında başlayın. Bu sırada burnunuz kaşınabilir aldırmamak lazım. Çok daraltırsa kaşıyın elinizle. Konsantreniz bozulmaz. Önemli olan vücudun donmuş mumya halini bozmamak burada.