[shamanic]

öncelikle aile içerisinde özgüven tohumlarını çok başarılı bir şekilde ekmelisiniz..

okuldaki durumları yakinen takip etmeli..

seninle gününün her ayrıntısını anlatacağı sohpetler içerisinde olmalısın..

neler yaşadığını bilirsen neleri düzeltmen ve neleri güçlendirmen gerektiği konusunda daha başarılı olursun..
ama bu bir kontrol meaknizması haline gelmemeli..

bu noktada senin hayata karşı ve ona karşı duruşun tavrın eylemlerin çok önemli..
öncelikle aileyi model olarak alacağı için kendisine sizlerin daima doğru çizgide olmanız lazım..

onun içerisindede doğru tohumlar olduğu sürece hayatla birlikte en uyumlu şekilde akmayı öğrenecektir..

ben çocuk yetiştirmedim dolayısyla fikir vermem ne kadar doğru olur bilemiyorum canım
ama gözlemlediğim şu ki bir söz bile hayatı için ufaklığa rehber olabilecek önemde olabiliyor..

ben yalnız hareket etmekten çok korkardım...

annem ve babam ayrıydılar ve farklı şehirlerde oturuyorlardı.. bende başka bir şehirdeydim..

ilkokul 4 e giderkendi galiba babam beni karşısına aldı ve bana ;
sana çok güveniyorum güzel kızım.. biliyorum ki yanında olmasakta daima doğru kararları verebilecek
akla fikre sahipsin.. seni bu yolculuğunda tek başına göndereceğim..
o an içimdeki güvensizlik duygusu birden bire ben herşeyi yapabilirim duygusu ile yer değiştirdi..

o yıl izmir ankara arası ilk yalnız yolculuğumu yaptım ve bu bundan sonra hep böyle oldu..
izmir ankara istanbul arasında yaptığım yolculukların sayısını bile hatırlamıyorum..
bu durum bana yararlı oldu ama 2 kişilik kazançları tek kişiye düşen otobüs şirketi için aynı şeyi söyleyemeyeceğim

elbette bunların önceleri ve sonralarıda var..
elbette hep kontrol altında tutulmuş yolculularım oldu..
sonuçta babam polisti ve belirlenmiş şöför amcaların seferlerinde yolculuklarım oldu..
daima şöför arkası koltukta yolculuk yaptım .. ve ilk başlarda tek kişi olmama rağmen iki koltuk bileti alınırdı..

ama her geçen yıl bu kontrollerden birisi doğal olarak ortadan kaldırıldı..

bu anektodu niye bu kadar uzun anlattım..
o söz benim hayatımda mihenk taşlarından birini oluşturdu..

ve daima kendime güvendim.. yorulsamda yıkılsamda kendime güvendim..
zor ile karşılaştığımda halledebilecek güce sahip olduğumu bildim..
babam annem benim idolümdü ve onlardan duyduğum her yapıcı söz beni ben yaptı..

başkalarından duyduğum yapıcı veya yıkıcı hiçbirşey beni onlardan duyduklarımdan sonra etkilemedi..

sağolsunlar bana armağan ettikleri tohumlarda daima güzel oldu ve olmakta..

sevgiler..