Serdar Orta - Kabahat
 

Kalbim zavallı bir kar tanesi

Çıkmaz sokaklara düşüp eriyorum

Issız gecemde yağmurun sesi

Zamansız ağladım biliyorum



Yüreğim içindeki bu yalnızlığı söküp atsa

Hiç korkmadan karanlığa bir mum yaksa

Yarattığın masal diyarlara gideceğim

Yüreğim içindeki bu yalnızlığı söküp atsa

Hiç korkmadan karanlığa bir mum yaksa

Hayatıma bütün girenleri sileceğim



Kimse sana beni zorla sev de aşık ol demiyor

Allah’tan yüreğim çok temiz ah kurşun işlemiyor

Yoksa ne nazara gelmiştim çoktan göze gelmiştim

Senden daha deli kalbim varda düşman çatlatıyor



Seni öpmesi bile kabahat senin olması bile kabahat

Sana aşık olana inat hepsi birbirinden boş aah