Yakınlaşmaktan Kormak- Yanlız Kalmaktan Korkmak
 

Ben herikisinden de korkarım yalnız kalmaktan korkarım etrafımda mutlaka insanlar olmalı onları tanısamda tanımasamda Büyük alışveriş merkezleri oradaki kalabalık mutlu eder beni. Oradaki hareket canlılık güzeldir.
Yakınlaşmadan korkarım içimdeki kalkanların surların yıkılmasından, yakınlaşmanın getireceği hazırlıksızlıktan aldatılmaktan, kandırılmaktan korkarım....
Biraz donkişotluk vardır içimde herkesin yerine (aklı başında olanların) susulması gereken yerde susanların yerine başımı derde sokarım...
Kendi menfaatlerimi korumayı öğrenememişimdir hiçbir zaman çok zarar görmüşümdür insanlardan....
Çabuk yüreğimi açarım sanırım ki herkeste böyle yapar içsesim uyarır beni defalarca kısarım onun sesini
Arkadaşlarım siyah adını koydular bana benim dünyam siyah beyazdır. Doğrularım ve yanlışlarım çok nettir.
Tepkilerimi çok yansıtmam içimde bir çok diken vardır. çıkarılması gereken gerekirse kanaması gereken....

Keşke pembe olsam, mavi olsam yada mor
Ne korksam bu kadar yakınlaşmadan, ölçülerim daha net olsa sınırlarım daha katı, diğer insanlara verdiğim değer kadar kendimede değer versem..

Belki o zaman korkmam ne yanlız kalmaktan nede yakınlaşmaktan

Ynt: Yakınlaşmaktan Kormak- Yanlız Kalmaktan Korkmak
 

aslında yakınlaşmaktan kormanın temelinde insanlara güvensizlik ve önyargılarla bakmak yatıyor
bir insana yakınlaşacağımızı hissettiğimizde içimizde acaba bu insan hırlımıdır hırsızmıdır dediğimiz oluyordur
bu sözler kendimizi korumda bi nebze faydalıdır yalnız ileri safhalara taşındığında yalnız kalmak içten bile değildir

Ynt: Yakınlaşmaktan Kormak- Yanlız Kalmaktan Korkmak
 

merhaba siyah,
benim ufak bir önerim olacak.
adını değiştirmeye ve "siyah" dışında olmak istediğin rengin adını taşımaya ne dersin,
böylece değişim için bir adım atmış olursun, motive eder seni.
Siyah- beyaz kişilik demişsin, ne kadar doğru bir tanımlama,
ben de değişmeye başlamadan önce böyle bir yapıya sahiptim,
benim öyle olmamın nedeni ailevi geçmişimdi.
tabi Psiko kadar bilgili değilim ama,
bu tür kişilikler genelde mükemmeliyetçi ve aşırı korumacı-müdahaleci aile yapısının getirdiği baskıdan kaynaklanıyor.
oaylaşımlarının devam etmesi dileğiyle
sonsuz sevgiler kiss3

bende yanlız kalmaktan ve insanların bana yaklaşmasından korkarım.sanki bana zarar vericeklermiş gibi herhalde kendime olan güvensizligimden kaynaklanıyor

yakınlaşmaktan ve yalnız kalmaktan korkmanın temeli bence kendini sevmemkte yatar.. kendimizi kabul etmezsek eğer başkalarının bizi sürekli inciteceğinden yaralayacağından korkarız, bundan korkarken belki biz başkalarını yaralarız.. kartları aaçık oynamak gerek.. dünyada bir sürü renk varken neden sadece siyah?? sadece pembe olsaydın da bu soryu sorardım, çünkü ben de uzun bi süre sadece pembe olarak yaşşadm:) dolu renk var dünyada, sınırsız nimet, bir sürü güzel insan var.. bunların hepsi varken tek birşeye takılmak ,kilitlenmek niye??

nil gün ün nlp isimli kitabında şöyle diyordu; bizim bir güvenli bölgemiz var , bir çember gibi düşünün, o çemberin içinde bildiğimiz insanlar, bildiğimiz problemler var.. herşey tanıdık olduğu için korkmuyoruz çemberin içinden.. ama çemberin yuvarlağı ve dışı da var.. evet dışarda sorunlar da var belki ama mutluluklar güzellikler de var.. nil gün o çemberin dışına çıkmamız gerektiğini söylüyordu, o çemberi genişletmemiz gerektiğini.. biz civciv değiliz ki sonsuza kadar küçücük bi yuva olsun ve onun içinde yaşayalım.. insanız biz, herşey bizim için çemberin içi de yuvarlağı da dışı da bizim için..

kırıla kırıla öğreneceğiz.. hayal kırıklıkları yaşayarak belki.. ama çemberin dışına çıkmazsak dışarda ne var hiç görmicez.. bu yakınlaşma korkumuzdan daha büyük bir kayıp değil mi??

canım benım ya ne kadar doğru şeler soylemışsın sankısen anlattıkça kendımı goruorum..o çembere sıkışmış mutsuz kendımı gordum ayna oldun bana..benımde sıyah gıbı duygularım var..kışılığım oyle bı ınsan ya vardır yada yoktur..gri yoktur bende de ara renkler yoktur.halbukı ne guzle ara enkler vardır...parlak canlı..mesela bı kırmızı soksam hayatıma ne kaybederım?renklı renklı bı yaşam yaratsam kendıme..yumuşacık renkler gokyuzu mavisi.....ateş kırmızısı...bal köpüğü...sarılar.eflatunlar.nedne sıyah=?nedne en cok sevdıgım gıysılerım sıyah ve beyaz?neden bu onyargılarım huzusrsuzluklarım neden?nedne dunyaya salt at gozluguyle bakmalarım ?içim acıo....nasıl değişicem ben bu yaştan sonraa?

merhaba the desert.. elbette hepimizin yaşamında sadece siyahla yaşadığımız dönemler olmuştur, ama bu sürekli devam etmek zorunda değil ki.. insanlarn kesin kanunları yok, şu yaştan sonra değişemem gibi bişey de yok.. istersen bunu şöyle açıklayayım:
joe vitalenin çekim yasası kitabını okurken çekiim yasası ile ilgili bi lamba yandı kafamda:) orda diyordu ki , dünyada önyargısız olduğunuzu düşünün..mesela insanlara güvenemem, ben güzel değilim, insanlar bu yaştan sonra da değişir mi, para kazanmam için çok çalışmam lazım.. buna benzer bi dolu şey yazıyordu orda..diyordu ki hayal edin bunların hiçbiri yok.. gözümü kapadım ve bi an cidden bu önyargıların hiçbirinin olmadığını düşündüm hayatımda..öylece uyudum o gece.. sabah kalktığımda daa yine aynı şekilde hiçbir önyargımın olmadığını düşündüm. mesela ben hep şey derim; ben güzel değilim,kimse beni beğenmez, ben kötü biriyim, kimse benle uğraşmaz falan gibi şeyler..o gün bunların hçbirini düşünmeden yaşadım.. ve dünya önüme serilmeye bşladı..

düşün ki her renk var hayatında, düşünki önyargıların hiçbiri yok..bir de böyle düşünmeyi dene.. inan sana yardımcı olacak bir sürü olay çıkıyor..

naçizane bişey tavsiye etmek istiyorum, bunları çok bildiğimden anlatmıyorum zaten, ama üzülen arkadaşlarımın yanında olmak onlara destek olmak istiyorum, onun için yazıyorum..

yarın mavi bir kıyafet git, ve o gün mavinin etkisi gibi sakin olacağını düşün sanki yıllardır sen sakin biriymişsin gibi davran..

daha sonra pembe giy.. saçlarına bi sürü toka tak, bayansan tabi:) çocuk gibi ol o gün.. kendine pamuk şeker falan al ve içindeki çocukla yaşa sadece o gün, tanıdık birini gördüğünde başnı sallamak yerine el sallayarak karşıla..

sonra yeşil giy.. huzurlu olduğunu düşün.. doğal yanını ortaya çıkar.. aynaya bak ellerine gözlerine.. doğal halinle sen ne kadar da güzelsin aslında..

bu alıştırmayı her gün devam ettir farklı renklerle... emin ol bir süre sonra alışırsın... ve gökkuşağı gibi olursun:)

canımm saol...yarın ılk işim gıdıp renklı tokalar almak olacak:D ya gercekten bu kadar kolaymı onyargısız olmak?yaşanan herşeyı bı kenara atıp korkusuz onyargısız olmak telaşsız.olmak ve mutlu olmak bu kadar kolaymı?hımm yarın bu dedıklerını yapmaya başlayacagım...mesela bana yapışan ağır hanımefendı kız rolumu ustumdne cıkarıp neşeli guleryuzlu sevecen halıme burunecegım ılk başta ol yapcma belkı ama sonra sonra hayatım ole olacak..zor olcak ama yapacagım...

Merhaba;
Bence herşey iyi düşünmekle başlıyor. Çekim yasası, secret gibi kitaplarda da o vurgulanıyor zaten. Nasıl düşünürsen o olayları üzerine çeker insan.
Yani iyi düşün, herşey iyi olsun.
HERŞEYE RAĞMEN HAYAT VE YAŞAMAK ÇOK GÜZEL.
BUNDAN ZEVK ALMAYA ÇALIŞMAK GEREKİYOR BENCE.
Herkesin hayatında olumsuz bir sürü olaylar oluyor. Ama sonucunda biraz polyannacılık yapmak herşeyin güzel tarafından görmeye çalışmak lazım.
Bunu yapmak biraz zor gibi görünsede, başardığın zaman hayat daha bir yaşanılası hal alıyor.

işte bunu başarmak onemlli..nasıl?