|
İlk paylaşımım -eskiden yazdığım bir yazı İlk paylaşımım -eskiden yazdığım bir yazı (yazdığım tarihi inanın ben de bilmiyorum) Merhaba arkadaşlar, İlk bu yazıyımı paylaşmak geldi içimden: Kendi içime daldığımda, Madde madde gibi değil ki. Ben de her beşer gibi unutuyorum, nerede olduğumu, Ne dehşetengiz bir evrende olduğumu, Ne kadar mükemmel olduğumu. Unutuyorum, çünkü gözüm yaptıklarıma ettiklerime "takılıyor". En güzeli; ne yaptığımı, kim olduğumu, ne yaşadığımı tamamen unutup Yeni baştan başlamak herşeye! Sürekliliğin dikkatimi dağıtmasına izin vermeden, Tam gaz, Sürmek her şeyini. (Sürekliliğe bakmak, o kadar yavaşlatıyor ki) Zira O'nu anlamak, O'nu yaşamak kenidi kimliğini unutmadan mümkün olmuyor. Zira zihnin kapasitesi sınırlı... Bedenini UNUT, Sen, katı mısın bu kadar? UNUT zihni, UNUT! Sen sınırlı mısın bu kadar? UNUT duygunu, UNUT! Duygusuz da hissedersin. Kalbinle Hem de doğrudan. Hiç bir şeyden korkma. Bir şeyden kork! sonsuzu hissedememekten... |
Cevap: İlk paylaşımım -eskiden yazdığım bir yazı Güzel yazmışsın arkadaşım ama neden duygunu da unut dedin ki? Duygusuz insan nasıl yaşar? |
Cevap: İlk paylaşımım -eskiden yazdığım bir yazı çok çok güzel yazmışsın , sanırım duygu derkende zihnin hissettiği duygudan bahsetmişsin ..teşekkürler paylaşım için. |
| WEZ Format +3. Şuan Saat: 07:53 AM. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2024, Jelsoft Enterprises Ltd.