Umutlarım...
 

Neden...
Her haksızlığa uğradığımda ilk kendime sordum bu soruyu. Acaba suçlu benmiyim diye önce kendimi sorguya çektim hep. Belki inanmayacaksınız ama hep yarı yarıya suçlu buldum her zaman kendimi.
Olumsuz veya haketmediğim her tepkiden sonra eğer kendimde arayıpta bulamadıysam bir kusur, karşı tarafı haklı çakaracak sebepler ürettim durdum. Belki de başka çareleri yoktu dedim kendime.
Zamanla insanların yaptıları haksızlıkları anlayacaklarını ve bir gün bunu düzeltmek için bana geleceklerini ve ozaman ben böyle olacağını biliyordumdemenin iç huzurunu yaşayacağımı zannettim.
Aldığım yaraların, hasarların artık büyük bir kısmını unutmaya başladığım ömrümün bu bölümüne kadar hiç gelen giden olmadı...
Belki anlatamamıştım, belki de anlaşılamamıştım bu zamana kadar. Olsun daha hiç bir şey bitmedi... Hayattan öğrendiklerim vardı... İyi veya kötü yaşanmışlıklarım ve hala yaşama dair canlı ve iyimser umutlarım... 13.12.2008

Lier22

Ynt: Umutlarım...
 

acaba ben yazmasam daha mı iyi olur?? dusun dunk56