[kediiicik]

Bugün tarih öğretmenimizle beraber müzeyi gezmeye gitmiştik bizim sınıftan 4 kişi vardı. O seneye geçeceğim sınıftaki insanlar daha yoğunluktaydı. Kendimi servisteyken etkisiz eleman gibi hissettim. Sessiz fare. Ve arkadaşımla eşit ağırlığa geçme meselesini konuşuyoduk. Psikoloji ya da hukuk okumak istediğimi söyledim. Bana bağıra bağıra hukukta yapamıcağımı söyledi. Ben sesimi çıkaramazmışım, ben pasif kalırmışım.
Hah, evet pasif biriyim. Lanet olsun ki öyleyim ve bu durumdan nefret ediyorum. Normalde sessiz bir insan olsam yani karakterimde bu olsa, kendimi böyle kabul edebilirim. Ama böyle biri değilim. Yakın arkadaşlarımla, kuzenlerimle- özellikle kuzenlerimle- ilişkilerimizde o kadar merkezdeyim ki. Neşeli, sürekli gülen, hiç durmadan konuşan biriyim. İşte ben buyum, gerçek ben bu!
Ama olmuyor. Olmuyor. Bu okulda pasif, içine kapanık, utangaç kızım. Ve bu olduğu için her gün kendimi suçluyorum