Cevap: Güzel Gelişmeler :)
 

Bugün tarih öğretmenimizle beraber müzeyi gezmeye gitmiştik bizim sınıftan 4 kişi vardı. O seneye geçeceğim sınıftaki insanlar daha yoğunluktaydı. Kendimi servisteyken etkisiz eleman gibi hissettim. Sessiz fare. Ve arkadaşımla eşit ağırlığa geçme meselesini konuşuyoduk. Psikoloji ya da hukuk okumak istediğimi söyledim. Bana bağıra bağıra hukukta yapamıcağımı söyledi. Ben sesimi çıkaramazmışım, ben pasif kalırmışım.
Hah, evet pasif biriyim. Lanet olsun ki öyleyim ve bu durumdan nefret ediyorum. Normalde sessiz bir insan olsam yani karakterimde bu olsa, kendimi böyle kabul edebilirim. Ama böyle biri değilim. Yakın arkadaşlarımla, kuzenlerimle- özellikle kuzenlerimle- ilişkilerimizde o kadar merkezdeyim ki. Neşeli, sürekli gülen, hiç durmadan konuşan biriyim. İşte ben buyum, gerçek ben bu!
Ama olmuyor. Olmuyor. Bu okulda pasif, içine kapanık, utangaç kızım. Ve bu olduğu için her gün kendimi suçluyorum

Cevap: Güzel Gelişmeler :)
 

Merhaba gören olursa yardımcı olabilir mi bir şey sormak istiyorum. Yaklaşık 1 aydır ego ve suçluluk dinliyorum. Ama bende hiçbir etkilerini görmedim ne baş ağrısı ne kabuslar ne dik durma ne de göz temasında kuvvetlenme. Değiştiğimi hiç hissedemiyorum. Biraz daha ego ve suçlulukla devam etmeli miyim yoksa artık diğer telkinleri eklemeye başlamalı mıyım?

Cevap: Güzel Gelişmeler :)
 

Cevap: Güzel Gelişmeler :)
 

Kurtulmak istiyorum. Bu şehirden bu çevreden bu baskıcı aileden. Banyoya kapanmamı sağlayan içerdeki o kadından nefret ediyorum. İçimi çekerek ağlamamı sağlayan o kadından nefret ediyorum. Beni evcil hayvan yetiştirir gibi davranmalarından nefret ediyorum. Onun çenesinden nefret ediyorum. Küçükken fiziksel olarak döverdi şimdi sözleriylle. İnatçılığından geri kafalılığından nefret ediyorum. Beni şu an eve kapattılar,hiçbir yere gitmeme izin vermiceklermiş. Bu banyoda ölüp gitmek istiyorum, kendimi öldürmek istiyorum. Böyle bi aileye sahip olduğum için kendimden nefret ediyorum

Cevap: Güzel Gelişmeler :)
 

Ve banyonun ışığını da kapattılar. Tek başıma karanlıkta oturuyorum. Korkuyorum

Cevap: Güzel Gelişmeler :)
 

senin durumunu çok iyi anlıyorum. Çaresizlik seni anlamıyan insanlar felan. Bikaç sene öncesine kadar önce banada uzun yıllar aşırı baskı uyguladılar, ağlamaktan dişlerimi sıka sıka kırılma noktasına geldiğini hatırlarım. öyle ağlardım ki hıçkıra hıçkıra ve sanki ağlamamdan sonra kafamın üstünden kamyon geçmişcesine bi ağrı olurdu. Hep onlara karşı kötü düşünceler besledim. Ama ne yapsam ne desem fayda etmicekti çünkü senin de dediğin gibi geri kafalı inatçı olduğunu düşünüyodum ve kıt düşüncelilerdi. Şuan çaresizsin ve hiç bi kurtuluşun yok onların himayesi altında onların istediği gibi olmaya mecbursun. Peki nababilirsin? sana söyliyim mi ben katlandım, evet katlandım ama öyle bi katlandım ki şimdide açılamıyorum... diceğim o ki bi şekilde kurtulmaya bak yoksa ilerde hayatını yola koyduğunu sandığında hayatın zehir oluyo. Ben bu zehiri yuttum hep kıvranıyorum şimdi de. Şuan baskı yada diğer şeyler üstümden kalktı kimseyle sorunum yok iyi anlaşıyoruz ama zehir kafamda, düşüncelerimde zihnimde psikolojimde, kişiliğimde dolaşıyo. al sana zehirlenmiş bi insanın hali. ne yap et kurtul bu durumdan düzelin yoksa ilerde çok sıkıntılar çıkıyo.

Cevap: Güzel Gelişmeler :)
 

Cevap: Güzel Gelişmeler :)
 

Bu durumdan nasıl kurtulucaağımı bilmiyorum sonuçta onlar ailem, eve geldiğimde sırf onlar var iyi geçinmek zorundayız çünkü hayatımın büyük bir kısmını kaplıyorlar. Evet yine dışarı çıkma meselesiydi, daha önce buluşmalarla ilgili güzellikle konuşmama rağmen olmadı. Onlar anlamıyorlar kısıtlıyorlar ve ben tüm sorunlarım içinde sıkışıp kalıyorum

Cevap: Güzel Gelişmeler :)
 

Yaz geldi, işte benim mevsimim. Yaşam benim için başlıyor

Cevap: Güzel Gelişmeler :)
 

kediiicik nasılsın, nasıl oldun bakalım... Merakla takipteyim seni...