[sarışınım]

bugünü anlatmaya başlayayım şimdi:))gece eft ve zpoint çalışmaları yaptım.yalnız setup cümlem çok uzundu onu gür bir ses tonuyla okudukça geçmşie gittim..hiç mi güzel bir anısı olmaz insanın..hep mutsuz,kırgın,güvensiz..yine de şimdi ayakta iyi durabiliyorum..çünkü zemin,alt yapı çok kötü..ben bunun üzeirne kendimden birşeyler bekliyorum..hep neden böyleyim diyorum ama işte kabullenmek istemiyor insan..hep daha ii şeyler bekliyor kendinden..z pointte de aynı şekilde geçmişi gün gün ,saniye saniye yaşadım.ve her anımı düşündükçe esnemee beni perişan etti.gözlerimden nasıl yaşlar aktı..ondan sonra çok rahatladığımı hissettim zaten..sabah uyanınca hipnoz cd ve eft yaptım..arkadaşım gelcekti bize endişem yoktu..geldiler kardeşiyle birlikte güleryüzlü karşılaıdm..bilgisiyar başına oturunca ne dicem nasıl dawrancam tedirginliği beni aldı derkennn biraz açıldım falan..sonra mutfakta oturduk..göz teması kurabilidğimi görünce daha bir rahat oldum..sonra dışarda köyün içini gezdik..gayet iyiyidim..söylediği konuya odaklanabiliyordum..köyün içinde bir teyze lafa tuttu baya uzun konuştuk:)ben mesala birşeyler anlatacakken ses tonumun kısık çıktığının,kısacası kendinne güvenlilir bir ses tonu değildi..sonra ewe geldik..orada bir iki saat geçirdik.bir ara eyvahh ne dicem,napcam,nasıl tepki wercem gibilerinden panik oldumm sonra sonra rahat oldum...aktif olmadığımı,sosyal ortamlarda rahat olmadığımı bir kez daha anladım..eskiye göre çokkk iyiyim de işte hep ne desem,çok ses kalıorum kız benden sıkılıor mu gibilerinden kendini küçük görme durumları beni daha aşağı çekio,enerjimi düşürüo...ama bu gün güzel geçti..öle düşündüğümmmm kadar korkunç değildi..şükürler olsun allahım