|
Denizyıldızı'nın günlüğü... Ve sonunda bende kendime bir günlük aççtımmm... :) İyiki böyle bir site var Atakan bey'e sonsuz teşekkürlerimi iletiyorum... Gerçekten de hayatım tamamen değişmese bile değişme yolunda, bu da önemli birşeydir... :) Eskisi kadar boşvermiş değilim kendime, mesela biraz önce kilo verme güven telkinini indirdim ve içeriği de okudum gayet güzell faydalı olacağına inanıyorummm... Ve bu diğer şeylerde de böyle bu site bna birçok güzel şeyleri anımsattı meğer bunları ben hatırlamak istememişim içinde bulunduğum umutsuzluktan dolayı... Ama artık inşallah daha iyi olacağım günlük... |
Cevap: Denizyıldızı'nın günlüğü... Günlüğünüzün hayırlı olmasını, güzel değişim ve gelişimlerinizle dolmasını dilerim. Sizden de öğreneceklerimiz var demek ki. Ne güzel. Bizlere yapacağınız katkılar için de şimdiden teşekkür ederim. Sevgiyle kalın. actionsmile |
Cevap: Denizyıldızı'nın günlüğü... Alıntı:
Snde sevgiyle kal zery.. :) Güzel değişimler olduğunda yazacağım umarım sizlere de bir iyiliğim faydam dokunur. :)) |
Cevap: Denizyıldızı'nın günlüğü... Alıntı:
Dün depresyon dünde kaldı ve kilo verme telkinlerini ekledim umarım faydası olur... Depresyon dün de kaldı.... Gerçekten mi?.. Göreceğiz... |
Cevap: Denizyıldızı'nın günlüğü... Evet göreceğiz bire birer... Bu siteye üye olduğuma gün geçtikçe dha çok sevinmeye başladım günlük.. Eskidende biliyordum aslında böyle bir site olduğunu ama o zamanlar inançsızdım sanırım hazır değildim... Şimdiyse hazırım... Ve inanıyorumm... Bana olacak güzel değişimleri bekliyorum... Bunlar öyle bir anda olacak şeyler değil tabiki; bende hemen olsun demiyorum zaten; bekleyebilirim... Ve bekliyorum... Biliyorum hiçbir emek karşılıksız kalmaz... İnsan gerçekten çok istediği şeylere er ya da geç ulaşır biliyorum... İsteklerimin çokluğunu da biliyorum.. Hangi birisi gerçek olacak ki?.. Hangi birisi gerçek oldu?.. İsityorum ki bundan sonra hayatımda istediğim şeyler dha çok gerçekleşsin, hayallerim gerçek olsun; şu çekim yasası dedikleri şeyi yaşamak isityorum.. :D Ama asıl istediğim hepsinden dha fazlası: Kendi içimde huzurlu olmak sitiyorum günlüğüm... O kadar çok sorun varken bu pek mümkün değil biliyorum, ama bir zaman gelecek herşey dha iyi olacak buna inanıyorum... Evet ben düşlerimde güzel bir yarın yaşatıyorum... Sadece bana ait olan... Niye geçekleşmesin ki?.. Fakat ilgilendiğim tabiki bugün; dün veya geçmiş değil... Artık zamanda yaşamanın önemini dha iyi kavradım; biliyorum... Bugünü yaşayacağım; şu an da yaptığım gibi... Mutsuzlukla da karşılaşacağım elbet mutluluk la karşılaştığım kadar; sonuçta o da hayatın bir gerçeği değl mi?.. Ama dha çok mutluluğu seçeceğim... Bundan böyle benim istediğim mutlu bir hayat tarzı... Tabi bu ne kadar mümkün?.. Özellikle benim gibi mutsuz birisi için?.. Bu da zamanla olacak birşey.. Zorlamaya gerek duymuyorum... Şu an tek ihtiyacım olan kendimi sevmek; başka birşey değl.. Evet kendimi seviyorum zaten de dha çok sevmem gerek.. Nasıl desem; kendi huzurumu, mutluluğumu yaratabilmem gerek... Bunun için dha çok yolum var biliyorum ama kimin umrunda?.. Dedim ya düşlerimde güzel bir yarın yaşatıyorum ben, sadece bana ait olan... İçinde tabiki sevdiklerim var ama bu hikayeyi oluşturan benim kısacası bu hayat benim... Eğer bu hayatımın iyisiyle kötüsüyle sorumluluğunu alırsam; işte o zmaan özgürüm dmektir... Şu an özgür değilim biliyorum; tam anlamıyla özgür değilim... Ve böyle duygularımı kabullenmiş kendimle dost olmadığım sürece de özgür olmayacağımı biliyorum.. Ama özgürlüğün kolay olduğunu kim söylemiş ki?.. Elbette onun içinde biraz zaman gerekecek... Evet herşey için bir miktar zamanım var... Benim acelem yok günlük...Hayatın aslında bir koşuşturmaca olmadığını çok iyi biliyorum... Ve ben geçekten yaşamayı seçiyorum... Bu arada bir olumlu haber; artık iş arama konusunda dha ümitliyim.. :)) Ama mağaza sektöründe değil tabiki; nedense mağzacılar beni beğenmiyor başka branşlarda şansımı deneyeceğimmm... Görüşmek üzere günlük; sana yazmak gerçekten güzelmiş... |
Cevap: Denizyıldızı'nın günlüğü... özgürleşmek nefes almak kadar kolay ..bizim olumlamamaız bu olsun bu hafta.. |
Cevap: Denizyıldızı'nın günlüğü... Alıntı:
Çok güzel bir sözzz... :) |
Cevap: Denizyıldızı'nın günlüğü... anlaştık o zaman..herşey çok kolay olacak..paylaştığım duayı okudun mu ?ben çok sevdim.. http://www.hayatimdegisti.com/forum/...tml#post770119 |
Cevap: Denizyıldızı'nın günlüğü... Çok güzel bir duaymış geçrekten :) ve doğru da; gerçekten kendimiizi yargıladığımızda kendimizi sevemiyoruz ve mutlaka bir suçlu buluyoruz... Bu dua bunun için çok yararlı olacak gibi gözüküyor... |
Cevap: Denizyıldızı'nın günlüğü... Bugün biraz yorgunluk var üzerimde günlük... Başarılı olmak, mutlu olmak, iş blumak... Bunlark olay şeyler değl tabiki... Hepsinin ayrı ayrı yorgunluğu var üzerimde... Birde bir değişim aşamasındayım ya en çok o yoruyor... Tam anlamıyla huzurlu ne zaman olacağım ?.. |
Cevap: Denizyıldızı'nın günlüğü... İnsan ne olursao lsun geçmişine bağlı yaşamamalı günlük!.. Geçmiş geçmiştir; geride kalmıştır ve hayat her geçen saniye devam etmektedir... Bunun böyleo lduğunu biliyorum tabi ama ben biraz önce fark ettim ki ben geçmişe bağlı yaşıyormuşum; geleceği hayal ederken geçmişimde ki mutsuz anılarla benle birlikte var olmaya devam ediyormuş... Unutamamışım bazı şeyleri ya da uuntmak istememmişim; her neyse!.. Ama artık unutmak istiyorum... Gerçekten nekadar zor olsa da affetmek istiyorum... Çünkü biilyorum affetmezsem olaz... O zaman özgürleşemem beni ısrarla bağlayan ; adım atmamı engeleyen bağlarımdan.. Oysa ben özgürce gelimek istiyorum; mutlulluğa, güzelliğe doğru.. Bu bugüne kadar yapmadığım bir şey, demek ki zamanı şimdi geldi!.. Öyleyse bunu yapmalıyım... Yapacağım... Karşıma zorluklar çıkacak belki ki çıkması da gayet normal ama kararlıyım geçrekten affetmek istiyorum günlüğüm... Arınmak istiyorum bu acılardan; kötü izlerden... Biliyorum ki ancak böyle adım atabilirim istediğim güzel hayata... Biliyorum tabii bu affetme sadece bir başlangıç tüm bu hedeflerim için... Ama çok önemli bir bşalangıç; buun da biliyorum... V e dedim ya affetmek istiyorum... Sonsuza kadar bu yükleri taşıyamayacağımı anladım artık.. Neden daha fazla yorayım ki kendimi?.. Kendimi seviyorsam böyle yapmamam gerek... Şimdi hoşgörü zamanı, iyimser olma zamanı; gelecek adına ılımlı olma zamanı... Bütün kötü; karamsar düşüncelerimi bir yana bırakıyorum şimdi... Güvende olduğumu biliyorum hatta hiçbir zaman böylesine güvende olmamıştım... Evet güvendeyim hiç olmadığım kadar... Endişelenmeme gerek yok hiçbir şey için... İçim rahat, aklım ferah... Kalbim iyilik ve mutlulkla dolu... Şimdi kendimle dans etme zamanı, kendimle savaşma değil!.. Hiçbir zaman kendimi böylesine sevmemiştim; evet kendimi seviyorum... Yeterince seviyorum kendimi... Diğer insanları; beni üzen olayları, başıöa gelen bütün kötü şeyleri affettiğim gibi kendimi de affediyorum... Hayatımda beni üzen insanlar hatalıydı; onlar nasıl kusursuz değilse bende değildim; bende hatalıydım... Ve şimdi bu yüzden kendimi affediyorum... Kendime merhamet ediyorum... Benliğimde hiçbir hata yapmak istemezdi ama o kusursuz değildi o da hata yaptı tüm insanlar gibi... Bu çok doğal birşey... Belki büyük hatalar da yaptı evet ve ben kendimle ilgili tüm bu hatalar iiçn kendimi affediyorum.. Kendimi anlıyorum... Immmmm bu çok güzel bir duygu; huzur dolu... Biliyorum ki kendimi affedemezsem özgürleşemem asla; hep kendi kendimi yıpratmış olurum ozaman; işte ben özgürleşmek; hsatalarımdan arınmak için kendimi affetmeyi seçiyorum... Ben kendi kendimin dostuyum ve kendimi affederek kendime verebileceğim en güzel şeyleri veriyorum: Sevgiyi; huzuru ve güzelliği... Diğer insanları da aynı şekilde affediyorum; onlara da kendime ettiğim gibi merhamet ediyorum hatta düne kadar çok kızgın olduğum babama da meramhet ediyorum; onu da affediyorum.. Bana küçük birç ocukken otoriter davranmış olsa da sevgisini pek gösterememiş olsa da onu da anlıyorum kendimi anladığım gibi; onun da kendine göre nedenleri de vardı ve o da hatasız değildi; benim gibi , tüm insanlar gibi... Bu yalnızlık duygusu kalırsa kalsın; babamın otoretierliğinin etkisi kalırsa kalsın ben yinede onu affediyorum... N eyaşarsam yaşıyım biliyorum ki onun suçu değil!.. Ve bu etikler elbet bitgün geçecek; bunu da biilyorum... Geçrkten kendimi ç.ok sevmem gerek... Affediyorum affediyorum; aklıma gelip gelmeyen ner varsA AFFEDİYORUMMMMMMM!... AFFEDİYORUMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMMM!... tANRIM AFFEDEBİLMEN SENİN BİZ KULLARINA VERDİĞİN NE BÜYÜK BİR LÜTUF!... Ne güzel bir ferahlatıcı etkisi var affetmenin... Affediyorum demek umrumda değil dmeek... Geçrektende umrumda değil çünkü hepsi geçmişte kaldı ve ben artık geçmişte yaşamak istemiyorum... Dosltarımı, düşmanlarımı herkesi affediyorum.... Dostlarım her nekadar beni yansıttıysa biliyorum düşmanlarımda bir şekilde beni yansıttı; onların da hayatımdao lmasının benim bilmediğim bir nedeni vardı... Belki bna bazı şeyleri söylemek istediler bilemiyorum... Şimdi onlara da merhamt ediyorum.... Onlar da kusursuz değillerdi, benim gibi; babam gibi... Çocukluğumda ki şeyleri de affediyorum... Annem ve babam çocukken bna neler yaşatılarsa kötü şeylero larak; şu an aklıma gelemyen veya gelen; olnarı affediyorum... Sonuçta iyisiyle kötüsüyle yaşadım ve buünlere geldim... VE BİLİYORUM Kİ ONLAR DA MÜKKEMMEL DEĞİLLERDİ... ONLAR DA HATALIYDI... Şimdi onlara merhamet ediyorum... oHHH çok güzel rahatltıcı birşey bu.. Onları affeidyorum; beni yaratanları affediyorum ve böylece kendi benliğimde temizleniyor.. Çünük ben onşarın bir parçasıyım bazen inkar etsem de bu gerçek!.. Affetmediğim birşey kaldı mı acaba?.. Sevgilime kötü davrandığım için affeidyorum kendimi; hepsi geçmişte kaldı hepsi... Şimdi değişim zamnı güzelleşme zamanı... Ona öyle davrandım ama artık benim iyi bir arkadaşım bu da paha biçilemez birşey; oyüzden kendimi affediyorum... Kendimi affeidyorum çünkü ben mükkemmel değildim ve hata yaptım her insanın yaptığı şeyii... Ve şimdi geçmişteki şeyleri değiştiremeyeceğime göre tk yol kendimi affetmek... Ancak böylece güzel bir şaka yelken açabilirim.... Affediyorum kendimi onu zaten çoktan affettim ve kendimi de affediyorum; o benim ilk deneyimmidi ve hata yapmam gayet normaldi ve ozamanlar şimdiki olduğum kadaro lgun da değildim yani hata yapmaya çok açıktım; ooo anlıyorum kendimi hatalarım için kendimden özür diilyorum ve kendimi affeidyorum... Hayııııııırrrrr!.. Sanırım bunu affedmiyorummmm!... Aman tanrım.... Ne yapacağım ben?.... Pekihala tamam bu konuyu düşüneceğim; peki başka affedemediğim birşey var mı?. Olmaz olur mu ya?.. Bu konu geçkten de koaly bir konu değilmiş hatta affettiğim bazı şeyleri bile ne kadar affettim kim bilir?.. Çocukken ailemin ban ayaşattığı hayatı affedebilir miyim?.. Fakirlikten dolayı yoksun kaldığım şeyleri... Ben sadece küçük bir çocuktum... Diğer çocuklar gibi olmak en büyük hakkımdı...Ailem tamam madi yetersizlkten ama biraz ilgisizlikten bna yoksunluklar tattırdılar... Onların bna verdiği eziklik duygunu nasıl affedebileceğim?.. Ben affetsem çocuk ruhum affedebilir mii ki?.. Evet maddiyatla oaln problerimin temelinde bu var... Demeki ki bu duruum affetmesem de maddi oalrak özgürleşemem.. Offfffffffffffff!.... Başka var mı?... Ya da olmasın.... |
Cevap: Denizyıldızı'nın günlüğü... Affediyorum tamam!.. Gerçekten affediyorum!.. Öyle sırf affetim diyip kendimi rahatlamak için değil... Bilerek, anlayarak affediyorum... Ben ozamanlar olgun değildim, şu an dao lduğumdan dha cahildim ve o yüzdendi hatalarım; bunu kabul ediyoruM; cahillik gibi birk usur oalbilir mi?.. Cahil insan çok hata yapar bende yaptımm... Vekendimi affediyorum... Ve bende affedilirsem nine kendimi affetmiyim ki?.. Suçluluk duymak istemiyorum hiçbir şekilde... Kendimi yeterine suçlamadım mı?.. Artık yeter... Yrterince suçladım kendimi şimdiyse affediyorum... Sevgilime ozmaanlark ötü davrandığım için kendimi affediyorum hem ozamanlar benim de acılar vardı hem kendimde hemdeo ilişkimde; kendimi yargılamıyorum , anlıyorum ve affediyorum... Çockuluğumda ki annemle babamın davranışlarını da affediyoruM; maddi ve manevi bna tattırdıkları yoksunluklar için de olnarı affediyorum.. Onların da yoksunlukları vardı ki bna birşeylerin yoksunluğunu tattırdılar.. Kendilerindeo lmayan şeyi bna nasıl verebilirlerdi ki?.. Tüm bunları şimdi anlıyorum ve affediyorum ; geçmişimde nekadr affedilecek şey varsa hepsini affediyorum... Böyle çok mutluyum... :) |
Cevap: Denizyıldızı'nın günlüğü... Alıntı:
Olumlama yapmalıyım yinede kesinnn!.. Evet olumlamaya ihtiyaç duymayacak kadar affetmedim... |
Cevap: Denizyıldızı'nın günlüğü... günlüğünn güzell haberlerle dolsunnn tatlımm |
Cevap: Denizyıldızı'nın günlüğü... saolll teşekkür ederim. :) |
Cevap: Denizyıldızı'nın günlüğü... Hayırlı olsun günlüğün. Güzel haberleri okumayı ümid ediyorum. :) Sevgiyle kal.:) |
Cevap: Denizyıldızı'nın günlüğü... gerçek bi olgunlukla affetmek kadar güzel bişey yok :)) bunu her yaptığında affetmenin getirdiği inanılmaz duyguyu seninde yaşaman çok güzel :) zaten elimizdeki en etkili ve kullanması da en zor silah affetmek değil mi :) insanlar yaptıkları hatalarla kendi varoluşlarını şekillendirirler , bende bu yüzden ailemin geçmişte bana yaşattıklarını affetmeyi seçmiştim , bu tamamen onlarla ilgili ..ve biz sadece affetmediğimiz için onların bu yönlerine bağımlı bi şekilde yaşıyoruz:) senide bunu seçtiğin ve uygulayabildiğin içn tebrik ediyorum.. |
Cevap: Denizyıldızı'nın günlüğü... Alıntı:
|
Cevap: Denizyıldızı'nın günlüğü... Alıntı:
Annem küçükken şey derdi bana. "Allah (c.c.) insanların günahlarını, kusurlarını affediyor. Biz kim oluyoruz da affetmiyoruz." Bana hep mantıklı gelmiştir. Herkesin hata yapma olasılığı var. Affetmeden kendimizi özgür hissedemeyiz. smileydance Bazen çok zor gelebiliyor kişiye. Ama benim affetmediğim birisi yok şu an hayatımda. Herkesi seviyorum. 8977 |
Cevap: Denizyıldızı'nın günlüğü... Evet günlüğüm; gerçekten bu telkinlerin etkilerini hissetmeye başladım yavaş yavaş... Artık dha iyimserim; hayat dolu olmasamda.. İş bulmayla ilgili dha ümitliyim mesela; tekrar eski mesleğime döndüm; garsonluğa.. Yani şu an bir eylemde bulunmadım sadece düşüncem ama tabii eyleme de geçireceğim... Bu arada bugün erken kalkma telknini de eklemeliyimmm... Zaten artık eskiye göre erken kalkıyorum ama olsun yinede ekliyim belki dha zinde uyanırım, dha erken kalkarım; ne kaybederim ki değil mi?.. Şu çocukluğumda ki babamın otoritesi de beni etkilememeli aslında... Yani anlıyorum tabi çocukluk çok önemli bir zaman dilimi ve insanın ruhunda hep etkileri olan bir dönem bu yüzden bu olayın beni etkilemesi de normal ama bunu abartmamalıyım... Hayatın adil olmadığını zaten çoktan biliyordum ve hala bilmiyor muyum?.. Hayat herkese adil davranmıyor... Bazıları babasız annesiz doğuyor bazıları birtek annesini ya da babasını kaybediyor; hayat böyle: herkes eşit derecede mutlu olacak diye birşey yok.. Benim kaderimde öyle bir bab-kız ilişkisi yaşamak varmış... Ve de en önemlisi geçmişte kaldı... Beni bukadar etkilemesine önem vermemeliyim yoluma bakmalıyım... Yaşayacağım çok daha önemli ilişkiler varken, dha önümde uzun bir yol varken; şu anda pek de sevmediğim babamla ilgili geçmiş anıları düşünmek hiç mantıklı değil... Ve üstelik yorucu ve yıpratıcı... Bu durum neden beni bukadar üzüyor?.. Çünkü dha farklı bir çocuk olmak isterdim; heryönden daha mutlu bir çocuk.. Ama işte biraz önce söylediğim gibi hayat herkese adil davranmıyor ve bu hayatın adaletinden çok daha öte birşey bu kader... Kaderimin geçmişiyle ilgili kısmı kafamı yormamalı, geleceğe bakmalıyım... Evet benim için önemli olan gelecek... Her zaman!.. |
Cevap: Denizyıldızı'nın günlüğü... Alıntı:
O yüzden en önemlisi ümitli olmak ve bu iş arama sürecinde yılmamak gerek.. Artık çocuk değilim, kararlı olmalıyım... Ve çalışacağımı da hissediyorum, evren gerçekten bereketli biryer bende bu berektten faydalanabilirm... Benimde çalışmaya, para kazanmaya, para harcamaya ihtiyacım var herkes gibi.. Neden birtakım nedenlerle kendimi bu gibi hitiyaçlardan soyutlayayım ki?.. Bereket bolluk enerjisi diyorlar ya geçrekteno enerjiden bende pek yok parayı kendime pek çekmediğiin farkındayım ama şu an kendimi bir şefkat çemberinin ortasında gibi hissediyorum; bembe güzlce yanan bir ateş ama yakımoyr ısıtıyor hemde bahardaki güneş gibi... Bu çok... Korunuyorum, güvendeyim... Tanrı benim için herşeyi ayarlıyor bna düşen sadece çaba göstermek... Ve biliyorsun günlük hiçbir çaba karşılıksız kalmaz... :)) |
Cevap: Denizyıldızı'nın günlüğü... Çok kitap okudum ve o kitaptaki kahrmanların hyatlarına özendim... Kendi hayatımı hiç düşünmedim yani düşündüm tabi ama öyle çok üstünde durmadım... Sadece hayallerim, isteklerim oldu okadar ve elbette acılarım... Şimdiyse artık hiç kitap okumak gelmiyor içimden günlük; (en azından belli bir süre..) Artık o kitapta ki kızların, adamların hayatını değil kendi hayatımı yaşamak istiyorum... Sence bunu yapabilir miyim ben?.. Ben gerçekten kendi hayatımı oluşturabilir miyim?.. Bilmiyorum sadece denemye dğer olduğunu biliyorum... Ve deneyeceğim... Mevsim sonbahar, sonbahardayız; bense evde takınp kaldım günler boyu dışarı çıkmadım hiç... Neden ki?.. Rüzgarı hissetmek hakkım değil mi?.. Gökyüzündeki temiz havayı içime çekmek... Bu güzel mevsimi yaşamak... Bu eylül geçti bu mevsim ve seneye kadar da glemeyecek.. O kadar ömrüm var mı bilmiyorum?.. Evet benim sorunum bu... Hayatı yaşamamak, ya da yaşadığımı sanmak... Ama artık gerçekten yaşayacağım... İstediğim şeyler olmalı ki mutlu olmalıyım ve istdiğim şeyler de öyle çok muazzam şeyler değiller... Ama dedim ya günlük benim ilk sorunum hayatı yaşamamak, belki küstüm hayata ve korktum elbette beni üzen yıpratan şeyler oldu ama şimdi küllerimden yeniden doğma zamanı... Ben hayata döndüğümde; kabuğumdan çıktığımda herhalde bazı şeyleri başarabilirim değil mi?.. Başarısızllık kader değildir buna inanıyorum.... Bu hayatta bazı şeyleri başaramayabiliriz, hatalar yapabiliriz; pek çok şey olur ama insan asla yenilmez; yeniden ayağa kalkmak isterse kalkar; bu durumda ona kim engel olabilir ki?.. Bana ancak ben engel olabilirim başka kimse değil... Evet hayatım duruyor önümde; onu yaşamam için.. Bende yaşayacağım... Hayallerimden vazgeçmeyerek.... |
Cevap: Denizyıldızı'nın günlüğü... Alıntı:
|
Cevap: Denizyıldızı'nın günlüğü... Saolun; umutsuz insan yaşayabilir mi?.. Bence hayır... O yüzden böyle umutluuym.. :) Bir dahaki psikaytr randevünüz umarım istediğiniz gibi geçer... :) |
Cevap: Denizyıldızı'nın günlüğü... Evet günlüğüm; bazı şeyler kolay değil gerçekten de... Mesela yaşamanı değiştirmek hiç kolay değil... Hemen yoruldum, oysa daha çok birşey de yapmadım.. Kansızlık hastlığım çoğaldı .. :( Oysa ben çok şey mi istiyorum sadece hayatımın dha aydınlık olması için uğraşıyorum ama karşımaa böyle engeller çıkıyor işte!.. Fakat pes etmeyeceğim elbete.. Şavaşmak gerekirse de savaşacağım... Şu an aslında tek ihtiyacım olan inanç... İnsanın inancı olduktan sonra pek çok şeyi başarabilir insan buna inanıyorum... Umut başka birşey; öyle ya da böyle bir şekilde insan umut edebilir.. Ama inanç daha farklı; o daha geniş, o dha büyük... İlk önce Allah'a sonra kendine inanmak çok önemli... Allaha inaıyorum tabiki ama ondan daha çok destek almalıyım ; kendimede biraz inanıyorum.. Kendime daha çok inanmalıyım... Kısacası içimdeki inanç tam ve bölünmez olmalı... Şu an sadece bunu yapabilirim zira kendimi okadar çok güçlü hissetmiyorum günlüğüm... |
Cevap: Denizyıldızı'nın günlüğü... Allah hepimize farklı dertler vererek bizi sınıvdan geçiriyor. bize verilern sadece dert değil allah bze bu derdi aşacak güç irade akıl vermiştir bu kombinasyonları birleştirerek olayları çözmemiz gerek ama işte bu hayat şartlar insan psikolojisi herşeye takılıyo düşündürüo yani bazen diyorum ki keşke duygusuz yaratılsaydıkta mantığımızla hareket etseydik . neyse herşey gönlünce olsun hayat bizlere gülümsesin .. |
Cevap: Denizyıldızı'nın günlüğü... Alıntı:
Hayat bizlere gülümser umarım... Bunu umut ediyorum.... |
Cevap: Denizyıldızı'nın günlüğü... Evet günlüğüm... Bir yeni gün daha... Ne kadar yeni bir gün acaba?.. Yaşanmışlıklarla biriktirdiğim bir gündür belki de bugün.. Ben kandırıyorumdur kendimi yeni diye.. Olamaz mı?.. Biraz boşluktayım evet; itiraf etmem gerekirse.... Bu aralar biraz böyleyim; biliyorum geçici bu durum.. Sanırım... Eski sevgilimi rüyamda gördüm; uzun süre görmemiştim hemde onu üzgün olarak gördüm.. :( Ben yeni bir aşkın peşindeyken bu rüya da ne oluyor?... Korkmama gerek yok biilyoruM; onun dürüst olmadığını da biilyorum... Herşeye rağmen... Ama bu sefer farklı olacak umarım... Gözüm kapalı; körü körüne yaşamayacağım bir aşkı; nekadr çok sevsemde; bağlansam da... Bu sefer gerçekten gerçekten güvendiğim bir kişi oalcak; zaten hayallerimde ki kişi de öyle sonsuz güvendiğim biri... Yani yalnızca tutkular konuşmayacak bu yeni aşkta günlüğüm... Sevgi gibi , arkadaşlık gibi yüce değerler de kendilerine pay bulabilecekler aşk'dan ötürü... Ama yinede bukadar kendimden emin olmamalıyım; bunun ne ölçüde oalcağını bilemem; sonuçta aşk bu değil mi?.. Hemde içimde öyle pek düşünmeden; güzel bir aşkı yaşama isteği varken bu hayalimi nekadar gerçekleştirebilirim; bilmiyorum... Ama bu sefer gerçekten kalbimin sesini dinleyeceğim; tutkudan önce sevgiyi tadacağım belki de kim bilir... O tutkular bile öyle başıboş olmayacak yani; anlıyor musun?.. Bu kalp herkese veirlecek bir emanet değil; ona verirsem gerçekten vereceğim; dönüşü olmayacak... Ona aşkım dersem gerçekten aşkım olacak; bir hayalim, idealim; pek çok şeyim olacak... Ama herşeyden önce bana ait olacak... Çünkü bende ona ait olurum... Sahiplenmek değil bu , aşkın doğal hali... Aşkın en doğal halini; onunla yaşayabilmem dileğiyle.... |
Cevap: Denizyıldızı'nın günlüğü... Evet günlüğümm... Şu sıralar en çok istediğim, hayalini kurduğum aşık olmaktı.. Aslında hala öyle ama eskisi kadar şiiddetli dğl artık bu isteğim... Belkide ben kendimi zorluyorum olamaz mı?.. Belkide kaderimde olmayan bir aşkı arıyorum... Yani illede aşk olmalı diye niye diretiyorum ki?.. Sevgi olamaz mı?.. Aşk olmaz ama seversin; hemde aşıkken sevdiğinden dha güzel seversin; incitmeden, ayrılmadan; olamaz mı?.. Sevmek için aşk şart mı yani?.. Bence değiilll... Hem ben sonsu bir sevgi istyorum oyüden belki benim hayatıma girecek insan; aşkla değil; sevgiyle girecek.. Herneyse; aşka açığım hala ama sevgiye de açığım... Birinden hoşlanırsam; onu gerçekten seversem, sevgi olursa geçrekten; onunla güzel bir ilişkimiz olursa; ozaman aşk diye diretmenin anlamı yok bence.. İnsanlar sevgiyi ible or bulyorlar ik o da aşk kadar değerli; hatta bir yönüyle şaktan daha masum; daha yatıştırıcı... Evet evet; benim zaten beni seven birine ihtiyacım var ki; yoksa bana aşık bana tutkuyla delice bağlı birine değil... yani bunlar da önemli taib ama ilk nce sevgi gelir; aşkta bile sevgi vardır dğl mi?.. Aşk da veya sevgide olsun fark etmez; herikisinde de gerçekten sevdiğim ve beni sevecek biri çıkmalı karşıma.. Acaba hayatıma öyle biri girecek mi?.. Gerçekten ona bu aralar çok ihtiyacım var günlüğüm.. Öyle bir arkadaşa, dosta, sevgiliye... Sadece aşk diyen biri değilim ben, benim kalbim sevgiye de açıkk... Ki birini sevmeye başladığın zmann zaten ona biraz da olsa aşıksın demektir dğl mi?.. Ah günlüğüm; hep seveceğim birini bulmak bile kolay değil... Yani benim bu hayalimdeki ilişki çok farklı olabilir; aşk olailir; sevgi olabilir bu; dostluklao luşan güzel bir ilişki olabilir.. Yani ben yaşayacağım şeylere bir ölçü koyamam ki!.. Dğl mi?.. Artık talep tetme zamanı değl günlüğüm... Sevmek zamanı.... Evet korkmadan sevmekkk... |
| WEZ Format +3. Şuan Saat: 09:15 PM. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.8
Copyright ©2000 - 2025, Jelsoft Enterprises Ltd.