[kumsal1980]

Sevgili günlük hayat bazen bana çok tuhaf geliyor.Tepeye çıkıyorum,bakıyorum ve düşünüyorum.Çoğumuz klasik bir hayatı yaşıyoruz.Genelde olan şudur.Doğuyoruz,büyümeye başlıyoruz,eğitim meğitim derken,evleniyoruz,çocuğumuz oluyor,bi bakıyorsun büyümüşler bi bakıyosun evlenmişler bi bakıyosun torun sahibi olmuşsun bi bakmışsın tahtalı köyün muhtarı olmuşsun :))Hayat dışardan baktığında bu kadar basit.Ama değil.Yaşadığımız hayat insanalrı bir yarışın içine soktu.Bu çocukluklardan büyüklere kadar geçerli.Şundan eminim ki teknoloji hiç olmadığı zamanlarda insanlar daha mutluydu.Bende bir köy çocuğuyum.Ve o eski zaman da yaşamak isterdim.Evet şimdiye kaadr ölümüş olurdum.Ama şimdi de zaman geçiyor.Yerinde durmuyor ki.Şuan yaşadığım hayattan daha kaliteli bir hayat yaşardım herhalde.O zaamnki insanların samimiyetini şimdi bulmak imkansız gibi bişey.benim aradağımda belki de bu.Düşünüyorumda köyd eolsaydım ve hiç teknoloji olmasaydı en büyük sorunumuz ne olabilirdi ki.Gerçi benim çocukluğum köyde geçti.Oynamadığımız oyun yoktu.Ailemize karşı saygılıydık.Ayağımızda lastik vardı.Naylon ayakkabı vardı.yenisi alınsın diye yırttığımı da hatırlıyorum :)) diken batıyordu bazen.Giyim tercihimiz yoktu.annemiz ne giydirirse artık.Okula arkadaşlarla giderdik.Annemiz ya da başkası bizimle gelmezdi.Derslerimizi biz kendimiz yapardık.Akşama kadar oyun oynardık taki şu ses duyulana kadar mesut baba çağırıyor :)) Ve şimdiki zaman.Çocuklara bakıyorum dizi manyağı olmuşlar,oyun manyağı olmuşlar.bilgisayar manyağı olmuşlar.Yiyecek desen fastfood türü şeyelr yiyorlar.Konuşmalara baksan argo kelimelr kullanmaya başlamışlar.Kızlar lanlı lunlu konuşmaya başlamış.çocuklar recep ivedikleşmiş.Hep bir özenti içindeler.Saygı azalmış.Daha kaç yaşında şaktan meşkten bahsediyorlar.Ödevlerini anne babalar yapıyo.Zannediyorlar ki yardımcı oluyorlar kötülük yapıyorlar aslında.Çocukalrın perfonmas ödevini anne baba yapıyor ya var mı böyle bişey.Ben bakkala bakıyorum şu araalr işsizim ya.ve çocukları gözlemliyorum.Onlara baktıkça geleceği görüyorum.Geçmişi özlüyorum.Bizim çocukluğumuzla başlayan cümleler belleğimden geçiyor...Devir değişiyor.Çıkarcılığın önplanda olduğu bir dünya olmaya başlamış.Bir yarış var.Ha dershane sisteminede kızıyorum.çocuklar çocukluğunu yaşayamıyor.bir ticarete dönüşmüş.Bana göre rezillik.İnsanlara şu izlenimi verdiler.eğer öğrencin dershaneye gitmese bi b.k olmaz.Okuayan yine okur bence.O zaman okuldaki eğitim sınavlara göre olsun.Çocuklara ezberci eğitim vereceklerine beyinelrini boş düşüncelerle dolduracaklarına haayal gücünü gelişterecek şeylerle doldursalar daha ii olmazmıydı.Ülkeye daha faydalı gençler yetişmezmiydi.neyse giderek kötüye giden bir hayat biçimiyle yaşıyoruz.ve teknolojinin artmasıyla hastalıkların arttığını düşünüyorum.O gün biriyle konuştum.Misafirliğe gitmişler.Ama misafir oldukalrı kişiler diziyle meşgulmuş.ne zamanki reklam olmuş o zaman konuşmaya başlamışlar :)).İşte televizyon bağımlılığının getirdiği son nokta.Eskiden böyleymiydi.Çok şeyden uzaklaşıyoruz.Asosyal insanalr olduk.karşıdaki komşumuzu tanımıyoruz.Şahsen ben tanımıyorum.çünkü adam selam vermiyor :))Günlük konuşmalar diziler üzerine,ünlüler üzerine,yarışmalar üzerine .... vs olmuş.Böyle bi sürünün içinde yaşıyoruz.sürüden ayrılmaya uğraşıyorum.Kurt kapmasın sonra :))