[the desert]

sneı kutluorum mesut..cok ıyı devam et...

[kumsal1980]

AŞK
Aşk insana yaşadığını farkettiren,insanın ayaklarını yerden kesen,vücunu kimyasını değiştiren,sevgiyi çok yoğun yaşamasına neden olan hayatın insanlara en büyük armağanı.Aşın,bitanen yanında yokken bile onu en özel yerinde hissetmendir.KALBİNDE.Belli belirsiz durup durup gülümsemen ve gülerken onu gözünün önünde canlandırman yanındaymışcasına heyecanlanman.Kalbinin farklı atması.Gözlerinin içine bakıp dalman.Gözlerinin içinde o an dünyanın tüm güzelliklerinin toplandığı şeyi bulman.SEVGİYİ.Çünkü sevgi dolu bi yürek ancak güzellikleri görür.Ve onun gülümsemesini izlemen.onun mutlu olduğunu görmen senin mutlu olmana yeterde artar bile.Aşkta yalana yer yoktur.Salt sevgi,güven ve dürüstlük üzerine kuruludur.Temeli kuvvetli olan aşklar kolay kolay yıkılmaz.Aşkta gelecek korkusu yoktur.Günü yaşamak vardır.Ve hergününü nasıl daha dolu yaşarım düşüncesi hakimdir.Seni olduğu gibi kabul edip seni sevgisiyle eşssiz biri gibi görmeni sağlamasıdır.Böylece kendindeki tüm özel yanlarını görmeni sağlar.ve mutlusundur.Mutlu oldukça mutluluğun bonusu olan başarı ve huzur kendiliğinden gelir.Küçük şeylerden de mutlu olmasını bilirsin.Aşk bana göre böyle bişey.

AŞK ACISI
Eğer bu ilk aşkınsa acısı daha fazla oluyor.Ve kesinlikle unutulmaz.
Sevdiğin insnaın sana haksızlık yaptığını,dürüst davranmadığını düşünmendir.Söylediği sözlerin arkasında duramamasından dolayı hayal kırıklığına uğramandır.Kabullenememedir.Ayrıldığın günü belleğinden çıkarmamandır.Belki debiri için ilk kez ağlıyorsundur.Geçmişin kalıntıları altında kalmaktır.Onu biriyle gördüğünde bu birde samimi olduğun biriyse yüreğindeki acının kat kat artmasıdır.Gizli gizli ağlamaktır.Hayatı kendine zindan etmektir.Hiç bişeye yoğunlaşamamaktır.Aşıkken ya da değilken sadece kulağa hoş geldiği için dinlediğin aşk acısı müziklerini,aşk acısından sonra bu şarkılar beni anlatıyor,benim için yazılmış demektir.Yoğun bir şekild edinelyip hüzünlenmek,ağlamak,kendini cezalandırmak için elinden geleni yapmaktır.onsuz yaşayamam diyip cesaret edemesen bile ölümü aklına getirmendir.Ama kendini yaşayan bir ölü haline sokmandır.Yüreğin onun için atarken o artık olmayacağından bir yerinin boş kalmasıdır.Kendini eksik hissetmendir.Keşkeler sürekli kafanda uçuşur.
Ve herdefasınd aseni kırdığını düşündüğün halde onu affetmektir.Yine de onun mutluluğunu istemektir.Ondan kopamamaktır.Gördüğün anda tekrar başa dönmendir.Tükürdüğünü yalamktır.Onu unutmak için elinden geleni yapıp daha da batmaktır.Kararım kesin dediğin halde kendini kandırmaktır.Yüreğindeki boşluğun onunla dolmasını şiddetle istemektir.ve bu uğurda kendini küçültmektir.Gururunu ayaklar altına almaktır.Kendi kişiliğinden uzaklaşmaktır.O üzüntülerle sevdiğin kişiyi üzmektir.Bu sana ne kadar sonra acı verse de...

Ondan aşık olmak yürek ister.

[UqUr]

Mesut kardeşim...

Mesajını okurken, sanki eski benle yüzleştim. Çok iyi niyetli ama hep kötülük gören,ezilen,ses çıkaramayan... Hocalarım bile alay ederdi... Derslerim çok iyi olmasına karşı, bana ailemin yanında, bu çocuk böyle olduğu sürece hayatta hiçbir noktaya gelemez, hatta hiçbir meslek sahibi olamaz deniliyordu...Neler yaşadım...Ağlama krizleri, psikologlar, yeniden başlamalar...

Bence hayatı gözümüzde çok büyütüyoruz... Çevremizdeki insanların bizim için sorun çıkarmaya programlandığını, bizim bu kadar sorunu çözmeye gücümüzün yetmediğini düşünüyoruz... Halbu ki o kadar basit ki herşey...

Kim ne kadar zarar verebilir ki bize öldürmekten başka... Belki de en büyük iyiliği yapmış olur? Yüce yaratıcının yalnızca aciz kulları değil miyiz hepimiz... Başkalarını gözümüzde büyüttükçe kendimiz küçülmüyor muyuz? Oysa ki hepimizin güçlü ve zayıf yanları yok mu? Biz gerçekten çok şanslıyız ki bu site yardımı ile onları görebiliyor ve düzeltebiliyoruz...

[kumsal1980]

mrb Uğur kardeşim...

Kesinlikle katılıyorum sana.Tuhaf olan neydi biliyormusun herşeyin farkındaydım ama elimden bişey gelmiyordu.Ya da o gücü kendimde bulamıyordum.Başarılı bir öğrenciydim ama kendime değer vermiyordum.Kendime hiçbirşeyi layık görmüyordum.Utangaçtım insanların yanın da rahat değildim.ve bu utangaçlık benim hayatımda çok şey götürdü.ileri ki zamanlarda daha kötü olmuştum.Kendime güvenim yoktu.Babam sen üniversiteyi kazanamazsın diyordu.Bu beni çok etkilemişti.üniversiteyi 5.girişimde kazanmıştım.Ama daha önceden kazanabilirdim.Sınırı ben koymuştum kendime.Başaramazsın diye.onun içinde hiçbir yıl tam olarak üniversite sınavına çalışmadım.sınıfta benden daha kötü olanların üniversiteyi kazanmasını görmek beni daha kötü yapıyordu.aramızda bir fark vardı.Onlar istemişti ve kazanmışlardı.Ben ise kendimi küçük görüyordum.Kız arkadaşım olmamıştı 21 yaşına kadar.O zaman biriyle çıkmıştım.Ama çok kısa sürmüştü.Ben kendim olamıyordum.Hiçbişey anlamadan ayrılmıştık.Sonra ise üniversite de birini sevdim.seviyordum ama sevdiğimi söyleyemiyordum.Cesaretsizdim kendimi küçük görüyordum.Kendimi aşağılıyordum.Ben söyleyememiştim kız başkasıyla çıkmaya başlamıştı.Yaşım büyüyordu.Üniversite bitti.Ben de değişen bişey yoktu.Yine istediği hayatı yaşayamayan,sanki benim istediğim hayatımı yaşamamı engelleyen bir güç vardı.Kişisel gelişim kitapları çok okurdum ama sadece okurdum.Ben üniversite yıllarımı dolu dolu yaşayamamıştım.Çünkü kendimi küçük görüyordum.O kızı sevmiştim o başkasıyla çıkmıştı.yıllarca bekledim onu olmayacağını bile bile.Kendime işkenceler çektire çektire.kendimi küçük görüyordum sürekli ama bölümü 3.bitirmiştim.Askere gittim.İş arayacam ama kendime güvenmiyorum yine.O kadar ki kendime haksızlıklar yapmışım.doğru dürüst iş bile aramamıştım.Sonra bir işe girdim oda başkası aracılığı ile.Ama istediğim bir iş değildi.Mutsuz olduğum halde çalıştım.sonra geçen sene bir kızdan etkilendim.Hemen hemen hayatımda kimseyle çıkmamıştım.Utangaçlığı bir nebze olsun atmıştım üzerimden ama hala korkuyordum.neys eilk buluşmamızda çok heyecanlanmıştım.Konuşamadım bile.Sonraki günler herşey iyiye gidiyor gibiydi.Bna seni seviyorum dediğinde dünyalar benim olmuştu.İlk kez kendimi sevilmeye layık biri olarak görüyordum.Kendime değer vermeye başlamıştım.Aileme söylememi de sitemişti.Bende söylemiştim.Seviniyordum benimde sevdiğim biri var.Beni seven biri var diye.Bu duyguya açtım.Dört elle sarılmıştım.Sonra yüz yüze bir gün görüştük.Ben oldukça heyecanlıydım.konuşamıyordum yine kendim olamıyordum.O ana kadar mülkemmel gittiğine inandırdığı ilişkiyi akşam bitirmişti.Sebebini sonradan öğrendim.Mesut pasif diye ayrıldı benden.ayrıldığı gün ilk kez hayatımda ağladım.hıçkırıklara boğuldum.Hiç ağlayacağımı düşünmezdim.Sadece 20 gün süren bir ilişkiydi.Ama gelin görün ki ben bağlanmıştım.ilk kez birini bu kadar sevmiş inanmıştım.O ise tek günde 3-4 saatte benden ayrılmıştı.Ondan sonra benim için işkence dolu bir hayat başladı.O zamana kadar da ii değildim ama daha kötü olmuştum.bu süreçte ağladım,kendimi aşağıladım,herşeyden öte gördüğüm insan benden kişiliğimden dolayı ayrılmıştı.O ayrılış günü kafamdan çıkmıyordu.sonrada yine bazı olaylar yaşandı.Daha da kötü olmuştum.Ölüm aklıma geldi kaçkez.O üzüntüyle ne olursa olsun ona da çok haksızlıklar yaptım.16 şubat günü ise dibe vurduğum gündü.Ve o gün siteyi keşfettim.telkinleri dinlemeye başladım.ve kendime güvenim her geçen gün artmaya başladı.Farkındalıklarım artmaya başladı.Olumlamalar yaptım sürekli.Herşeyi gözümde çok büyütüyordum.Onlarda benle aynıydı.Onlar yaşıyordu.Ben ise kendimi sorguluyordum.Daha dik yürümeye başladım.İnsanların içinde eskiye nazaran daha rahattım.Kendi içimdeki ışığı görmeye başladıkça hayat daha zevkli hale geliyor.İnsan istiyince oluyormuş.Benim daha çok yol almam gerekiyor.Pencereden atlayarak bir anda değişim olmuyor.Merdivenlerden yavaş yavaş basamak basamak inerek değişmeye çalışıyorum.Kitaplar okuyorum.Televizyon izlemeyi bıraktım.Zamanımı daha verimli kullanıyorum.Ve en önemlisi kendimi ve hayatımı seviyorum.Kendimi olduğum gibi kabul ediyorum.Herkesi affediyorum.ben zaten içimdeki beni çıkarıyorum.İçimde sakladığım o beni.Artık uyanma zamanı gelmedi mi?Çık kayanın arkasından ben burdayım diye bağır,beni burda unutmuşsun de.kız bana.Ben işte o içimdeki Mesut'um.Hayata güleryüzle bakan,insanı insan diye seven,çevresine sevgi,dürüstlük yayan Mesut.Kendine güvenen Mesut...

[muraturkom]

üşenme/erteleme/vazgeçme etiketindeki yazımı arzu edersen gözden geçir. Mesut kardeşim. Belki de okumuşsundur. Ancak kısaca şunu belirteyim, Dünyanın en güzel düşüncesi de olsa uygulamadıktan sonra, hiç bir değeri yoktur.

[kumsal1980]

Ben aşık oldum resmen rezil oldum.Şimdi tekrar hayata tutunuyorum.Herşeye rağmen hayat devam ediyor ve yaşamaya değr

[kumsal1980]

Açıkça bu siteye üye olmakla kendim için çok iyi bişey yaptığımı düşünüyorum.Hayata bakış açım daha değişti.ve kendime güvenim arttıkça geçmişte yapamayacağımı düşündüğüm şeyleri yapabileceğimi hissetmeye başladım.ben asla yapamamı, öğrenirsem bende yaparımla değiştiriyorum.Herşey insan da bitiyor.Şu konumlara gelmemde en büyük nedenin dışşsal güçleri fazla önemsemem olduğunu anladım.Onların beni yönlendirmesine izin verdikçe ben kendi hayatımı değil onların hayatını yaşıyordum.Ve kendim olamıyordum.Kendim olmadıkça da mutsuzluklar hep beni buluyordu.Dünya sanki bana karşı gibiydi.Farkındalıklarım arttıkça kendime güvenim daha artıyor.daha bazı şeyleri söylemek için erken.Ama kendimi daha iyi hissediyorum.

[kumsal1980]

Bir ay oldu yaklaşık üye olalı.Bu süreçte kendimi daha iyi hissediyorum.Kendime daha değer vermeye başladım.Kendimden daha emin olmaya başladım.Ah bir de iş bulabilsem herşey düzelecek gibi.Tabi öylesine bir iş olmayacak.Sevebileceğim bir iş olmalı.İşe gittiğimde mutlu olmalıyım.öyle bir iş istiyorum.Şunu farkettim artık hayatımda da birini istiyorum.Yolda el ele yürüyenlere imreniyorum.Sevgimi bir türlü yaşayamadım doya doya.Bu bende bir eksiklik gibi.çok olumsuz tecrübelerim oldu.biraz korkum yok değil.Yine aynı şeyler başıma gelir diye.Ama şunu dadüşünüyorum.O eskisi kadar kendine güvenmeyen Mesut yok.Ondan herşey daha iyi olacak gibi de geliyor.zamanla olacak inşallah.Bazen dalgalanmalarım oluyor.Ama eskiye oranla daha kolay atlatıyorum.

[yas_min]

Basarinin, mutlulugunun ve giriskenliginin devamini dilerim...

sevgimle

[kumsal1980]

Şu hayat ne kadar tuhaf.Neyin ne zaman olacağı belli değil.Süprizlerle dolu.Hayatı güzel kılan da bu herhalde.hiç beklemediğimiz anlarda öyle şeyler olur ki bi bakmışsın everestin zirvesindesin çok mutlusun bi bakmışsın okyanasun en dibindesin nefes alamazsın.Düşünceler sürekli değişim içindedir.Herkes aslında eşit doğar.Ama farkı yaratan yaşadağı ortam,aile,eğitim ve olaylara bakış açısıdır.Kimisi utangaç büyümüştür örnek benim gibi yıllarca hedeflerinden uzak yaşar.Kimisi ailesi yüzünden kötü bir çocukluk geçirmiştir.Psikolojisi bozuktur kimseye güvenemez,kimisi aşk acısı çeker...vs ve kendine mutsuzluğu seçerler.Olumsuz bi durumda ders almak yerine kendine cezayı daha kolay bulurlar.Örneğin ben öyle bir kişilikteydim ki bana haksızlık yapıldığında hadi karşıyı kırmıyım diye kendimi ne hallere getirirdim.Ve bi türlü hayır demesini öğrenemedim.Hayat bir seçimdir.bunu şimdi daha iyi görüyorum.Neyi düşünürsen kendine onu çekersin.Ne demişler insan düşündüğü kadardır.Ben hayallerime zincir vurmuştum.Şimdi içimdeki beni görünce yerden taş aldım ve zincirleri kırmaya başladım.bu hemen olacak iş değil tabi ki.Biraz zaman alacak.ve hayallerim kendime güvenle beraber denizin dibine batan hayallerim yüzeye çıkmaya başladı.Şimdi ise karaya çıkarma zamanı geldi.Hayallerime gelince...(2 years later)
iki yıl önce bu siteye üye olduğumda o kadar umutsuzdum ki hayattan.Dibe vurmuştum.Hayat sanki bana karşı gibiydi.Ama sonradan baktım ki ben kendime karşıyım.Mutluluk beni bekliyormuş bende harekete geçtim.Bunda telkinlerin büyük etkisi oldu.İçsel sesimi duydum böylece.Sen bu değilsin neden kendini cezalandırıyorsun.neden mutsuzluğu tercih ediyorsun diyordu.Ve bu sese kulak verdim.Sürekli şikayetlerle mutlu olunmayacağını gördüm.Olumsuzu olumluyla değiştirdim.Olumsuzluk yine hayatımda olacaktı.Ama artık bunlara yüklediğim anlam farklıydı.Olumsuzluklar hayatta hep olacaktı.Olumsuzluklar olmazsa hiçbirşeyin belkide tadı olmayacaktı.Düşünsenize Hiçbişey yaşamadan başarısızlık yaşamadan başarılı olmuşsunuz.Başarının bir anlamı olurmuydu.Ya da mutsuzluk yaşamadan mutlu olmuşsunuz mutluluğun bir anlamı olurmuydu.Bakış açımı değiştirmekle başladım hayata.Çevremdeki insanları gözlemlerdim zamanında.Ben herşeyi gözümde çok büyütüyormuşum.Belki de geçmişte yaşadığım utangaçlığın verdiği birşeydi.Onlar da bizim gibiydiler.Tek farkları sorunları büyütmüyolardı.olduğu gibi davranıyorlardı,kendine güveniyolardı.Doğru veya yanlış.Şimdi güzel bir işim var.İçimdeki cevheri gördüm ve derinliklerine inmeye başladım.Ve indikçe mutluluğum daha artmaya başladı.İş ortamım tam hayallerimdeki gibi.İş bittiğinde sanki hiç çalışmamış gibiyim.Eve yorgun gitmiyorum.Güzel ve düşünceli bir eşim var.İkimiz birbirimiz için yaratılmışız derler ya bizimki de öyle.Herşeyi paylaşıyoruz.Evimizde huzur ve sevgi var.Yakında aileye bir kişi daha ekleniyor :)) baba olmak çok değişik bir duygu olmalı.Şimdiden hayal ediyorum eşim ben ve bebeğimiz güneşli bir günde sahilde geziyoruz bir bankta oturmuşuz deniz güzel mi güzel.Suyun sesi insana huzur veriyor.Ben türlü şeylerle bebeğimizi güldürmeye çalışıyorum çok komik oluyorum ki eşim gülüyor :)).Mutluluk bir bebeğin gülüşünde saklı.Onu gördükçe şükrediyoruz mutlu oluyoruz.İçim huzur dolu.Ha yakında bir de ev alıyoruz.Sevgi giren eve herşey giriyor.Başarı,mutluluk,para...boşuna dememişler her başarılı erkeğin arkasında bir kadın vardır diye.yaşam devam ediyor tüm güzellikleriyle...