[shamanic]

renkli dil türkçe

türkçemizde renkleri adlandırma bakımından çok büyük bir zenginlik göze çarpmaktadır.

hint-avrupa dilleri ise, türkçenin bu adlandırma ve çeşitlendirme gücü karşısında çok geri kalmaktadır.
bu konuda prof. dr. doğan aksan ı dinleyelim :

hint-avrupa dilleri ana renk adlarında çok dar bir sözvarlığına sahiptir.
kimi dilcileri, hint-avrupa kavimlerinin atalarının renk körü olup olmadıkları konusunda kuşkuya düşüren
bir adlandırma özelliği bulunmaktadır.

nitekim walde ve buck gibi dilciler bu dillerde yeşil, mavi, gri, sarı sözcüklerinin parlamak, ışık vermek
anlamına gelen tek bir kökten (*ghel-) türediğini belirtirler.

buna karşılık türkçede bu renkler ayrı ayrı köklerden gelmekte, gök göğe dayanmakta,
kızıl kızmak eyleminden türemiş bulunmakta,
yeşil yaş a bağlanmaktadır.�
(türkçenin sözvarlığı, engin yay. , sayfa 149.)

bu önemli değerlendirmeyi yapan doğan aksan,
türkçenin renkleri adlandırmadaki çeşitliliğinden ve eşsiz gücünden küçük bir demet sunuyor :

ak, kara, sarı, yeşil, mor, gök, al, kızıl, boz, ala, tirşe�

vişneçürüğü, kavuniçi, limonküfü, camgöbeği, ördekbaşı, ördekgagası, yavruağzı,
narçiçeği, pişmişayva, böcekkabuğu, gülkurusu, soğankabuğu, keklikayağı, fildişi,
devetüyü, sütlükahve, vapurdumanı, dudu yeşili, zehir yeşili, türbe yeşili, kömür karası,
kankırmızı, kanarya sarısı, çingene pembesi, tavşankanı, kestane

fes rengi, tarçın rengi, leylak rengi, kül rengi, küf rengi, pas rengi, saman rengi,
kiremit rengi, menekşe rengi, bal rengi, gümüş rengi
filizi, zeytuni, haki, çividi, barudi, erguvani

diğer renk adlarından örnekler :
boncuk mavisi, gece mavisi, ateş kırmızısı, demir kırı, süt kırı, turna kırı, bakla kırı,
ten rengi, portakal rengi, bakır rengi, kestane dorusu, limon sarısı, gül rengi, menekşe rengi

türkçe ile yazmak resim yapmak gibi bir şey.
sağol türkçem, bize renkli bir dünya sunduğun için...
http://www.dilimiz.com/forum