bir yasamsal olgu olarak dedikodu
 

* dedikodu başlığı altında ayrıntılarıyla yapılagelen tanımlardan da anlaşılacağı üzere dedikodu insanlık tarihinin başlangıcından itibaren iletişim dediğimiz karşılıklı alış veriş sürecinin tamamlayıcı bir unsuru olmuştur.

yaşamımızla böylesine iç içe bir hal alan dedikodu her yerdedir. o halde bütün yaşamsal kapılar dedikoduya çıkmaktadır. bu durumda dedikodu, hem sosyolojik hem de psikolojik* bir fenomen olarak tarihsel bakış açısından uzaklaşmaksızın teker teker toplumu oluşturan bireyleri de ilgilendiren mühim bir meseledir.

insanlar dedikodunun konusunu oluşturan mesajı kendileriyle karşılaştırarak ve dedikoduya katılarak kendi saygınlıklarını pekiştirme kaygısındadırlar*. o halde denilebilir ki ne ka



* dedikodu o ka



* kutsanmışlık.

hal böyleyken dedikodunun yaşamsal bir unsur olduğu tezi, içerisinde dedikoduya övgüyü bir miktar da olsa barındırır gibi gözükse de dedikodu, aklı başında duyarlı yurttaşların sadece ve sadece enformasyona ulaşamamaları durumunda başvurmaları beklenen zorunlu bir enformasyon kaynağıdır.

bu nedenledir ki rulerrr adlı avant garde bireyler başta olmak üzere topluma yön veren porselen bebeklerin bilinçli bir şekilde dedikodu kazanının tuzu ve karabiberi olmaları lezzetli olmayan türde bir takım kaynar gıda malzemelerinin ortaya çıkmasına salık vermektedir* kaynayan dedikodu kazana çorbada tuz olma hissiyle katılmak daha çok dedikodu kazanı, daha çok çarpıtılmış enformasyon anlamına gelir ki bu da özellikle 21. yy medyasının öncü olduğu gerçek dışı bilgi havuzlarına bir yüceltme anlamına gelmektedir.

yaşamsal bir olgu olarak dedikodu elbetteki gereek yazılı gerekse sözlü ve elektronik kültürde daima varolacaktır. ancak her çorbaya tuz olunmaması gerektiği de kabul edilebilir bir önermedir*

Kaynak: EkşiSozluk