rasyonel olmak
 

* her daim aklin gerektirdiklerini yapmaya calismak, mantik cercevesinde hareket etmek, icguduleri, arzulari goz ardi ederek herkesin anlayabilecegi gibi yasamak...



rasyonel olmak karsidan karsiya gecerken once saga sonra sola sonra tekrar saga bakmak gibi basit ama yararli seyleri yapmak oldugunda insanin hayatini kolaylastiran bir tutumsa da aslinda varolusun temelleriyle catisan bir hastaliktir.



herseyi en basindan dusunursek tanri eger birazcik rasyonel olsaydi eger, tum bu kaotik duzenin tezahuru evreni yaratacagim diye alti gun ugrasip didinip yorulup bir gun dinlenme derdinde olmazdi. tum bilincin tohumlarini sacmaya ugrastiktan sonra onlarin her hareketini kaosa baglayip bir kenara gecip tavla oynamaya dalmazdi.



rasyonel olmak, varolusun zarlarina ne geleceklerini soylemeye calismak demektir. ve rasyonel olmak zarlar istedigin gibi gelmedigi surece neden gelmedikleri konusunda, yagmurun tanri agladigi icin yagdigini zanneden kucuk bir cocugun saf ve temiz mantiksal cikarimlarini ornek alarak sebep olusturmaya calismayi bilim diye aciklamaktir.



rasyonel olmak sadece milyarlarca defa gunes dogudan dogdu diye yarin da dogudan dogacak sanmaktir. halbuki gunesin dogdugu yerin adinin dogu oldugu icin nerden dogarsa dogsun gunes, orasinin adinin dogu olacagini anlamak icin bir onceki paragrafta bahsi gecen kucuk cocugun saf ve temiz mantiksal cikarimlarini yapabilmek gerekmektedir.



rasyonel olmak, yaz yagmurlari altinda yagmurluk giyerek dolasmaktir. halbuki yaz yagmurlari altinda cirilciplak dolasilmalidir ki yaz yagmurlari da varoluslarinin anlamlarini tamamiyle hissedebilsinler.



rasyonel olmak, asik olmadan once saga, sola ve tekrar saga bakmaktir. halbuki asik olmak aslinda gozu kapatip otoyola cikmak gibi olmalidir ki karsiya gectikten sonra donup arkaya bakmanin bir anlami kalmasin. arkaya bakarak, saga sola bakarak, sinyaller vererek, selektor yaparak asik olmaya calismak ise sadece bakkala gidip "annemler aksama misafirlige gelecek" demek kadar sacma ve anlamsizdir.



rasyonel olmak, ekmegin ustune once yag sonra recel surmek ve de yere dusen her ekmegin neden recelli kismi uste gelecek sekilde dustugunu anlayamamaktir. halbuki rasyonel olmayan herkes bilir ki eger once recel sonra yag surulurse asla ekmek recelli tarafinin ustune dusmez.



rasyonel olmak, e sayisini 2.7 tolstoy tolstoy diye ezberleyenlere karsi durmaktir. cunku rasyonel olmanin en onemli unsurlarindan biri de irrasyonel seylerin irrasyonelligini kabul edemeyenlerin kucuk oyunlarindan nefret etmek ve onlari kucumsemektir. rasyonel olmak o kadar buyuk bir guctur ki kendisine yaklasin tum akildisiligi bir anda reddebilir ve de sadece reddetmekle kalmaz onu egip bukerek rasyonellestirir.



rasyonel olmak, tanrinin kizinin degil de sadece oglunun olabilecegini sanmak, tum dini inanc sistemini tanrinin oglunun ustune kurmak bunu yaptiktan sonra bir de skolastik ve dogmatik hale getirmektir. halbuki rasyonel olmayanlar gun gelir tanrinin kizlarindan birinin gozlerinin onunden yavas yavas uzaklasisini izlerken kirpiklerinden bir tutami yakip goge savurabilirler.



rasyonel olmak, olecegini bilmek, olumu beklemek ama buna ragmen olumden korkmaktir. bu gece yatarken birden uyanip perdelerin arasindan hafifce sizan isigin aldaticiligi ile karsinizdaki dolabinizdan korkmaniz gibi bir seydir. onun orada sizin dolabiniz oldugunu bilirsiniz ama korkarsiniz. rasyonel olmayanlar ise o dolabin aslinda kendilerini oldurmek icin oraya gelmis psikopat ruhlu bir kanguru olduguna inanirlar.



rasyonel olmak, kaybolmaktir tum hesaplamalarin kontrol edildiginde dogru ciktigi matematik duzeninin icinde ve bu kaybolusu lanetlemek yerine kutlamaktir eglencelerle.



irrasyonel olmak ise tum bu rasyonel dunyanin uzerinde kendini olu bir ordek gibi** hissetmektir.

Kaynak: EkşiSözlük